Fotoalbum » Natuurmomenten » Meerkoet, jong, juveniel en volwassen, adult, voedseloverdracht, Doornvlak
Meerkoet, jong, juveniel en volwassen, adult, voedseloverdracht, Doornvlak
Fulica atra

Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Meerkoet, jong, juveniel en volwassen, adult, voedseloverdracht, Doornvlak
Wetenschappelijke naam: Fulica atra
Op het water van het Doornvlak is een paartje meerkoeten kind aan huis. Eerder dit jaar, in de tweede helft van mei, heb ik de heer van het stel al eens gefotografeerd tijdens het verzamelen van nestmateriaal. Het vrouwtje schikte de aangebrachte materialen duidelijk tot een bewoonbaar nest. Enige tijd later was het stelletje vertrokken; echt in geen velden of wegen te bekennen. De gedachte dat de nestpoging was mislukt, kwam toen bij mij op. Later bleek er toch sprake te zijn van een broedende meerkoet, toen een Schotse hooglander (Bos taurus) erg dicht in de buurt van het nest kwam. Op de alarmkreten van de broedende vogel kwam de partner met gezwinde spoed naar het eilandje waarop het nest zich bevond. Met welk doel is mij nog niet geheel duidelijk. Het lijkt mij, dat er toch wel wat meer nodig is dan een meerkoet om een rund van deze grootte van zijn of haar stuk te brengen. Maar je weet maar nooit; David versloeg per slot van rekening volgens de overleveringen ook zijn Goliath.
Op 5 juli jl. mocht ik de kuikens voor het eerst aanschouwen en vandaag was het gehele gezin druk doende op het water. Er werd door de ouders naar voedsel gezocht en de jongen meldden zich bij de ouder, die weer met voer in de snavel boven water kwam. Alle jonge meerkoeten kregen hun aandeel.
Sommige mensen vinden de kuikens van de meerkoet maar rare “gedrochtjes”. Met hun met zwarte donsveertjes bedekte lijfjes en hun kleurrijke kopje, rood met geel dons, en witte snavelpunt aan een rood-oranje snavel zijn het op zijn minst aparte verschijningen te noemen.
Van hun ouders ontvangen de jonge koetjes het benodigde krachtvoer om vlug op te kunnen groeien tot een volwassen vogel, die zichzelf uitstekend kan redden. Vaak volgt er een tweede legsel, waarna de jongen uit de eerste leg helpen bij het het grootbrengen van de volgende lichting jonge meerkoeten. Goed voorbeeld doet goed volgen, want op deze manier leren de kuikens wat wel en niet eetbaar is voor een meerkoet.
In de tien dagen, die verstreken zijn sinds ik de jongen voor het eerst zag, zijn de oude vogels in staat gebleken al hun kuikens te behoeden voor aanvallen van rovers. Er zal in die periode gerust wel eens een poging zijn ondernomen om een jonge meerkoet naar binnen te kunnen werken. Misschien zijn de ouders dus wel echt in staat om zoveel indruk te maken, dat een Schotse hooglander het nest met rust laat. Runderen zijn natuurlijk geen vleeseters; een enkel insectje of slakje wat per ongeluk mee naar binnen gaat daargelaten. Kuikens van een meerkoet staan heus niet op de menukaart van de “Schot”.
Andere liefhebbers zijn er volop en de meerkoeten hebben hun vleugels vol aan de verdediging van hun grut. Een helse klus, waar deze koeten in ieder geval tegen opgewassen blijken te zijn. Maar ja …..., de jongen zijn nog niet vliegvlug.
De hut staat in verband met het wisselende waterpeil in dit gebied hoger dan het wateroppervlak. Voor een natuurfotograaf niet zo'n ideale positie. Ik vind deze foto er zeker niet minder om.
Foto gemaakt op: 15-07-2011
Afmeting: 3438x2292 pixels / 29,11x19,41 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Piepschuimbolletjeszak op rand
Wetenschappelijke naam: Fulica atra
Op het water van het Doornvlak is een paartje meerkoeten kind aan huis. Eerder dit jaar, in de tweede helft van mei, heb ik de heer van het stel al eens gefotografeerd tijdens het verzamelen van nestmateriaal. Het vrouwtje schikte de aangebrachte materialen duidelijk tot een bewoonbaar nest. Enige tijd later was het stelletje vertrokken; echt in geen velden of wegen te bekennen. De gedachte dat de nestpoging was mislukt, kwam toen bij mij op. Later bleek er toch sprake te zijn van een broedende meerkoet, toen een Schotse hooglander (Bos taurus) erg dicht in de buurt van het nest kwam. Op de alarmkreten van de broedende vogel kwam de partner met gezwinde spoed naar het eilandje waarop het nest zich bevond. Met welk doel is mij nog niet geheel duidelijk. Het lijkt mij, dat er toch wel wat meer nodig is dan een meerkoet om een rund van deze grootte van zijn of haar stuk te brengen. Maar je weet maar nooit; David versloeg per slot van rekening volgens de overleveringen ook zijn Goliath.
Op 5 juli jl. mocht ik de kuikens voor het eerst aanschouwen en vandaag was het gehele gezin druk doende op het water. Er werd door de ouders naar voedsel gezocht en de jongen meldden zich bij de ouder, die weer met voer in de snavel boven water kwam. Alle jonge meerkoeten kregen hun aandeel.
Sommige mensen vinden de kuikens van de meerkoet maar rare “gedrochtjes”. Met hun met zwarte donsveertjes bedekte lijfjes en hun kleurrijke kopje, rood met geel dons, en witte snavelpunt aan een rood-oranje snavel zijn het op zijn minst aparte verschijningen te noemen.
Van hun ouders ontvangen de jonge koetjes het benodigde krachtvoer om vlug op te kunnen groeien tot een volwassen vogel, die zichzelf uitstekend kan redden. Vaak volgt er een tweede legsel, waarna de jongen uit de eerste leg helpen bij het het grootbrengen van de volgende lichting jonge meerkoeten. Goed voorbeeld doet goed volgen, want op deze manier leren de kuikens wat wel en niet eetbaar is voor een meerkoet.
In de tien dagen, die verstreken zijn sinds ik de jongen voor het eerst zag, zijn de oude vogels in staat gebleken al hun kuikens te behoeden voor aanvallen van rovers. Er zal in die periode gerust wel eens een poging zijn ondernomen om een jonge meerkoet naar binnen te kunnen werken. Misschien zijn de ouders dus wel echt in staat om zoveel indruk te maken, dat een Schotse hooglander het nest met rust laat. Runderen zijn natuurlijk geen vleeseters; een enkel insectje of slakje wat per ongeluk mee naar binnen gaat daargelaten. Kuikens van een meerkoet staan heus niet op de menukaart van de “Schot”.
Andere liefhebbers zijn er volop en de meerkoeten hebben hun vleugels vol aan de verdediging van hun grut. Een helse klus, waar deze koeten in ieder geval tegen opgewassen blijken te zijn. Maar ja …..., de jongen zijn nog niet vliegvlug.
De hut staat in verband met het wisselende waterpeil in dit gebied hoger dan het wateroppervlak. Voor een natuurfotograaf niet zo'n ideale positie. Ik vind deze foto er zeker niet minder om.
Foto gemaakt op: 15-07-2011
Afmeting: 3438x2292 pixels / 29,11x19,41 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Piepschuimbolletjeszak op rand