Fotoalbum » Natuurmomenten » Schotse hooglander, haar aan afgebroken boomstammetje, Nationaal Park Zuid Kennemerland, Midden Heerenduinen
Schotse hooglander, haar aan afgebroken boomstammetje, Nationaal Park Zuid-Kennemerland, Midden-Heerenduinen
Bos taurus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Schotse hooglander, haar aan afgebroken boomstammetje, Nationaal Park Zuid-Kennemerland, Midden-Heerenduinen
Wetenschappelijke naam: Bos taurus
Als je in de natuur goed om je heen kijkt, zie je veel sporen. Je hoeft er echt niet speciaal naar op zoek te gaan, hoewel dat natuurlijk wel kan. Alleen maar goed om je heen kijken is meestal genoeg. Er wordt vaak beweerd, dat je er oog voor moet hebben. Dat is maar ten dele waar. Ik houd het erop, dat je je oog (eigenlijk je waarneming) kunt trainen. Hoe meer je op zaken let, hoe meer je uiteindelijk en dan ook bijna altijd ziet.
Dieren laten vaak sporen achter in het terrein. Dat kan gaan van pootafdrukken tot vraatsporen, van veren tot haren en van braakballen tot keutels. Er zijn uiteraard nog meer bewijzen van de aanwezigheid van dieren te vinden.
Van vogels is het bekend, dat zij ruien. Het verenpak wordt dan geleidelijk of soms ook behoorlijk abrupt vervangen voor nieuwe veren. Zoogdieren verharen meestal twee keer per jaar. Voor de winter wordt de nieuwe wintervacht “aangelegd” en in het voorjaar vindt de wisseling naar de zomervacht plaats. Er zijn ook andere redenen, waardoor dieren hun haren verliezen. Soms gebeurt dit door een gevecht of na een aanval van een roofdier.
De haren van een Schotse hooglander zijn achter dit afgebroken boomstammetje blijven haken. Vlak langs dit uitsteeksel loopt een soort wildwissel. Dit is een smal paadje, dat door de in het gebied aanwezige dieren meestal gebruikt wordt. Dieren gebruiken dus blijkbaar ook liever al gebaande paden; dit loopt gewoonweg veel gemakkelijker. Het gemak dient dus ook het dier.
Langs het pad, dat ik vandaag volgde staat veel vrij ondoordringbare begroeiing. Op dit punt hebben de dieren hun doorgang gekozen. Dit paadje wordt veelvuldig gebruikt gezien de eerdere vondsten van haren. De om deze tijd van het jaar lager staande zon bescheen deze pluk haren en maakte er een opvallend tafereeltje van. Door het kiezen van een laag standpunt kon ik het tegenlicht-effect enigszins temperen, maar toch in mijn ogen net voldoende gebruiken. Ik heb de foto uiteindelijk wel uitgesneden om deze compositie te verkrijgen.
Foto gemaakt op: 20-11-2009
Afmeting: 2553x2736 pixels / 21,62x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Bos taurus
Als je in de natuur goed om je heen kijkt, zie je veel sporen. Je hoeft er echt niet speciaal naar op zoek te gaan, hoewel dat natuurlijk wel kan. Alleen maar goed om je heen kijken is meestal genoeg. Er wordt vaak beweerd, dat je er oog voor moet hebben. Dat is maar ten dele waar. Ik houd het erop, dat je je oog (eigenlijk je waarneming) kunt trainen. Hoe meer je op zaken let, hoe meer je uiteindelijk en dan ook bijna altijd ziet.
Dieren laten vaak sporen achter in het terrein. Dat kan gaan van pootafdrukken tot vraatsporen, van veren tot haren en van braakballen tot keutels. Er zijn uiteraard nog meer bewijzen van de aanwezigheid van dieren te vinden.
Van vogels is het bekend, dat zij ruien. Het verenpak wordt dan geleidelijk of soms ook behoorlijk abrupt vervangen voor nieuwe veren. Zoogdieren verharen meestal twee keer per jaar. Voor de winter wordt de nieuwe wintervacht “aangelegd” en in het voorjaar vindt de wisseling naar de zomervacht plaats. Er zijn ook andere redenen, waardoor dieren hun haren verliezen. Soms gebeurt dit door een gevecht of na een aanval van een roofdier.
De haren van een Schotse hooglander zijn achter dit afgebroken boomstammetje blijven haken. Vlak langs dit uitsteeksel loopt een soort wildwissel. Dit is een smal paadje, dat door de in het gebied aanwezige dieren meestal gebruikt wordt. Dieren gebruiken dus blijkbaar ook liever al gebaande paden; dit loopt gewoonweg veel gemakkelijker. Het gemak dient dus ook het dier.
Langs het pad, dat ik vandaag volgde staat veel vrij ondoordringbare begroeiing. Op dit punt hebben de dieren hun doorgang gekozen. Dit paadje wordt veelvuldig gebruikt gezien de eerdere vondsten van haren. De om deze tijd van het jaar lager staande zon bescheen deze pluk haren en maakte er een opvallend tafereeltje van. Door het kiezen van een laag standpunt kon ik het tegenlicht-effect enigszins temperen, maar toch in mijn ogen net voldoende gebruiken. Ik heb de foto uiteindelijk wel uitgesneden om deze compositie te verkrijgen.
Foto gemaakt op: 20-11-2009
Afmeting: 2553x2736 pixels / 21,62x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
