Fotoalbum » Natuurmomenten » Mos op bosbodem, beschenen door opkomende zon, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Mos op bosbodem, beschenen door opkomende zon, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Mos op bosbodem, beschenen door opkomende zon, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Zomaar een bosbodem! Hoewel je volgens mij nooit: “Zomaar een bosbodem!”, zou mogen zeggen. Het is een leefgemeenschap op zich, die uiteindelijk van levensbelang is voor het voortbestaan van al het leven in een bos. In deze strooisellaag wordt uiteindelijk het organische afval door vele organismen omgezet in humus. Deze humus is weer goed voor de vochthuishouding en het vasthouden en het afgeven van voedingsstoffen aan de bomen, struiken en planten; waaronder ook dit mos.
Onder andere omstandigheden loop je er vaak straal aan voorbij. Zo niet vanmorgen. Het licht van de opkomende zon kan, zeker ook in de winter, fantastische belichtingseffecten bewerkstelligen. Juist door dit licht werd mijn blik naar de plakkaten mos getrokken. Het anders zo groene mos lichtte met een gele gloed op. Het zo ontstane beeld blijft meestal slechts kort zichtbaar, want met het klimmen van de zon verandert het licht van intensiteit en dus van kleur.
Tussen het mos ligt natuurlijk ook afgevallen blad op de grond. Hier lag vooral blad van de beuk (Fagus sylvatica) en de zomereik (Quercus robur). Op de foto zijn ook nog afgestorven delen van de adelaarsvaren (Pteridium aquilinum), die in deze duinen veelvuldig voorkomt, te zien. Geen bosbodem is compleet zonder dood hout: afgevallen takken en takjes en, zoals hier, dode stronken van bomen.
Hoewel het tegenlicht anders doet vermoeden, was de lichtomstandigheid voor de foto verre van optimaal. Een hogere iso-waarde en een langere sluitertijd waren nodig om deze foto te kunnen maken. Een statief is hierbij dan een onmisbaar attribuut.
Foto gemaakt op: 12-12-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 177 mm.
Sluitertijd: 1/30
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
Zomaar een bosbodem! Hoewel je volgens mij nooit: “Zomaar een bosbodem!”, zou mogen zeggen. Het is een leefgemeenschap op zich, die uiteindelijk van levensbelang is voor het voortbestaan van al het leven in een bos. In deze strooisellaag wordt uiteindelijk het organische afval door vele organismen omgezet in humus. Deze humus is weer goed voor de vochthuishouding en het vasthouden en het afgeven van voedingsstoffen aan de bomen, struiken en planten; waaronder ook dit mos.
Onder andere omstandigheden loop je er vaak straal aan voorbij. Zo niet vanmorgen. Het licht van de opkomende zon kan, zeker ook in de winter, fantastische belichtingseffecten bewerkstelligen. Juist door dit licht werd mijn blik naar de plakkaten mos getrokken. Het anders zo groene mos lichtte met een gele gloed op. Het zo ontstane beeld blijft meestal slechts kort zichtbaar, want met het klimmen van de zon verandert het licht van intensiteit en dus van kleur.
Tussen het mos ligt natuurlijk ook afgevallen blad op de grond. Hier lag vooral blad van de beuk (Fagus sylvatica) en de zomereik (Quercus robur). Op de foto zijn ook nog afgestorven delen van de adelaarsvaren (Pteridium aquilinum), die in deze duinen veelvuldig voorkomt, te zien. Geen bosbodem is compleet zonder dood hout: afgevallen takken en takjes en, zoals hier, dode stronken van bomen.
Hoewel het tegenlicht anders doet vermoeden, was de lichtomstandigheid voor de foto verre van optimaal. Een hogere iso-waarde en een langere sluitertijd waren nodig om deze foto te kunnen maken. Een statief is hierbij dan een onmisbaar attribuut.
Foto gemaakt op: 12-12-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 177 mm.
Sluitertijd: 1/30
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod