Fotoalbum » Natuurmomenten » Kruiend ijs, en opspattend water, langs de IJsselmeerdijk bij Andijk
Kruiend ijs, en opspattend water, langs de IJsselmeerdijk bij Andijk
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Kruiend ijs, en opspattend water, langs de IJsselmeerdijk bij Andijk
Eigenlijk te laat, maar wij waren er nog niet eerder aan toe gekomen. Gelukkig was er nog wel iets van te zien: Kruiend IJs.
Het is een magistraal en buitengewoon mooi fenomeen en tegelijk ook heel bizar. Kruiend ijs ontstaat meestal na of tijdens een behoorlijke vorstperiode. De wind krijgt, vooral op grotere wateroppervlakken, soms grip op de ijslaag. Deze wordt daardoor in beweging gezet en gaat barsten. Grote platen ijs schuiven op en over elkaar en worden door de wind naar de kant, waar de wind heen blaast, geduwd. De schotsen kunnen dan tot grote hopen opgestapeld worden en zo barrières vormen. Er komt onnoemelijk veel kracht bij vrij en niet zelden ontstaan er beschadigingen aan onder andere dijken, gebouwen en wegen. De knallen zijn vaak al van verre hoorbaar en het ijs lijkt wel te “zingen”. In het verleden heeft het kruiende ijs regelmatig aan de wieg gestaan van dijkdoorbraken.
Als lichte veertjes worden grote ijsschotsen een dijk opgeduwd en bereiken soms met gemak de kruin van de dijk. Grote stenen uit het dijklichaam worden ook, als waren het proppen watten, door het ijs meegevoerd. In het verleden vielen de ijsplaten wel eens aan de andere kant op de weg en versperden zo de doorgang aan het verkeer dat van deze weg gebruik maakte. Ook de scheepvaart kan natuurlijk behoorlijk veel hinder ondervinden van kruiend ijs.
Op Marken is de vuurtoren, Het Paard van Marken, menigmaal ingepakt geweest door grote ijsmassa's. Het gebouw weerstaat nog steeds de geweldige kracht van het ijs. Bij het buurtschap De Rozewerf, ook op Marken, zijn in het Markermeer ijsbrekers geplaatst om te voorkomen dat het ijs de huizen kan vernielen.
Zoals ik al aangaf, was vandaag de hoeveelheid kruiend ijs aan de magere kant. Dit kan komen doordat de wind een andere kant uit heeft geblazen. Een andere oorzaak is het zachtere weer van de afgelopen week. De dooi heeft maandag zijn intrede gedaan en vandaag is het zondag. Er zit dus al een hele week tussen. Het heeft ondertussen alweer geregend en ook gewaaid. Belangrijke factoren om, in combinatie met temperaturen boven nul, de afname van de hoeveelheid ijs te bespoedigen. Toch kon ik vandaag nog wat foto's maken van dit natuurverschijnsel. Op deze foto een detail van schotsen uit een grotere hoop. De opbouw van lagen, eigenlijk schotsen, is op deze opname goed te zien. De wind was nadrukkelijk aanwezig en blies vanuit het noordwesten onze kant op. Koud hoor; zo over het kille wateroppervlak, waar ook nog de nodige schotsen in rond dreven. Er stond een flinke deining en de golfslag sloeg stuk tegen de berg ijs. Opspattend water kwam op de gestapelde lagen terecht en dit gaf een extra dimensie aan het tafereel.
Wij hadden de temperatuur schromelijk overschat en geen handschoenen meegenomen. Dat heb ik geweten. Binnen korte tijd had ik verkleumde vingers en de bediening van de knopjes op ijskoude camera verliep hierdoor minder gemakkelijk. Dit natuurmoment wilde ik toch wel vastleggen en dat betekende dus even “doorbijten”. Als je het resultaat dan later op het scherm terugziet, ben je de koude handen weer snel vergeten.
Foto gemaakt op: 19-02-2012
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 363 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
Eigenlijk te laat, maar wij waren er nog niet eerder aan toe gekomen. Gelukkig was er nog wel iets van te zien: Kruiend IJs.
Het is een magistraal en buitengewoon mooi fenomeen en tegelijk ook heel bizar. Kruiend ijs ontstaat meestal na of tijdens een behoorlijke vorstperiode. De wind krijgt, vooral op grotere wateroppervlakken, soms grip op de ijslaag. Deze wordt daardoor in beweging gezet en gaat barsten. Grote platen ijs schuiven op en over elkaar en worden door de wind naar de kant, waar de wind heen blaast, geduwd. De schotsen kunnen dan tot grote hopen opgestapeld worden en zo barrières vormen. Er komt onnoemelijk veel kracht bij vrij en niet zelden ontstaan er beschadigingen aan onder andere dijken, gebouwen en wegen. De knallen zijn vaak al van verre hoorbaar en het ijs lijkt wel te “zingen”. In het verleden heeft het kruiende ijs regelmatig aan de wieg gestaan van dijkdoorbraken.
Als lichte veertjes worden grote ijsschotsen een dijk opgeduwd en bereiken soms met gemak de kruin van de dijk. Grote stenen uit het dijklichaam worden ook, als waren het proppen watten, door het ijs meegevoerd. In het verleden vielen de ijsplaten wel eens aan de andere kant op de weg en versperden zo de doorgang aan het verkeer dat van deze weg gebruik maakte. Ook de scheepvaart kan natuurlijk behoorlijk veel hinder ondervinden van kruiend ijs.
Op Marken is de vuurtoren, Het Paard van Marken, menigmaal ingepakt geweest door grote ijsmassa's. Het gebouw weerstaat nog steeds de geweldige kracht van het ijs. Bij het buurtschap De Rozewerf, ook op Marken, zijn in het Markermeer ijsbrekers geplaatst om te voorkomen dat het ijs de huizen kan vernielen.
Zoals ik al aangaf, was vandaag de hoeveelheid kruiend ijs aan de magere kant. Dit kan komen doordat de wind een andere kant uit heeft geblazen. Een andere oorzaak is het zachtere weer van de afgelopen week. De dooi heeft maandag zijn intrede gedaan en vandaag is het zondag. Er zit dus al een hele week tussen. Het heeft ondertussen alweer geregend en ook gewaaid. Belangrijke factoren om, in combinatie met temperaturen boven nul, de afname van de hoeveelheid ijs te bespoedigen. Toch kon ik vandaag nog wat foto's maken van dit natuurverschijnsel. Op deze foto een detail van schotsen uit een grotere hoop. De opbouw van lagen, eigenlijk schotsen, is op deze opname goed te zien. De wind was nadrukkelijk aanwezig en blies vanuit het noordwesten onze kant op. Koud hoor; zo over het kille wateroppervlak, waar ook nog de nodige schotsen in rond dreven. Er stond een flinke deining en de golfslag sloeg stuk tegen de berg ijs. Opspattend water kwam op de gestapelde lagen terecht en dit gaf een extra dimensie aan het tafereel.
Wij hadden de temperatuur schromelijk overschat en geen handschoenen meegenomen. Dat heb ik geweten. Binnen korte tijd had ik verkleumde vingers en de bediening van de knopjes op ijskoude camera verliep hierdoor minder gemakkelijk. Dit natuurmoment wilde ik toch wel vastleggen en dat betekende dus even “doorbijten”. Als je het resultaat dan later op het scherm terugziet, ben je de koude handen weer snel vergeten.
Foto gemaakt op: 19-02-2012
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 363 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
