Fotoalbum » Planten » Kikkerbeet, bloemen, in sloot, Wormer en Jisperveld, Oost Knollendam
Kikkerbeet, bloemen, in sloot, Wormer- en Jisperveld, Oost-Knollendam
Hydrocharis morsus-ranae
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Kikkerbeet, bloemen, in sloot, Wormer- en Jisperveld, Oost-Knollendam
Wetenschappelijke naam: Hydrocharis morsus-ranae
Kikkerbeet behoort tot de groep van de drijfplanten. Deze planten drijven op het wateroppervlak en de vrij zwevende wortels halen het voedsel uit het omringende water. In ondieper water wortelt de plant ook wel eens in de bodem, maar dat hoeft voor deze waterplant dus niet. In het najaar sterven de bladeren en stengels af en worden zogenaamde overwinteringsknoppen gevormd, die naar de bodem zinken. In het daarop volgende voorjaar komen deze knoppen weer naar het wateroppervlak en vormen zich hieruit de nieuwe kikkerbeetplanten.
De drijvende ronde bladeren hebben een ingesneden bladvoet. In juli en augustus ontwikkelen zich de witte bloemen met een geel hart. In de vrucht, die onder water rijpt, vormen zich de zaden. Voor de voortplanting van kikkerbeet is de vegetatieve methode door middel van uitlopers en de winterknoppen van grotere betekenis.
Het water moet wel wat voedsel bevatten, maar volgens mij moet de waterkwaliteit ook goed zijn.
Ik zie de kikkerbeet tegenwoordig wel vaker dan in het verleden, maar dat kan ook aan mij liggen. Het lastige, voor een fotograaf tenminste, bij zulke planten is de verzamelde “zooi” tussen de drijvende bladeren. Je vindt er bijna altijd kroos tussen en ook ander drijvend vuil komt tussen de kikkerbeet tot rust en blijft daar liggen, totdat het naar de bodem zinkt.
Op de foto zijn een behoorlijk aantal bloemen te zien. De mannelijke bloemen staan in een soort bijscherm met twee tot vijf bloemen bij elkaar en de vrouwelijke bloemen staan meestal alleen.
Foto gemaakt op: 13-08-2009
Afmeting: 3284x2463 pixels / 27,8x20,85 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Hydrocharis morsus-ranae
Kikkerbeet behoort tot de groep van de drijfplanten. Deze planten drijven op het wateroppervlak en de vrij zwevende wortels halen het voedsel uit het omringende water. In ondieper water wortelt de plant ook wel eens in de bodem, maar dat hoeft voor deze waterplant dus niet. In het najaar sterven de bladeren en stengels af en worden zogenaamde overwinteringsknoppen gevormd, die naar de bodem zinken. In het daarop volgende voorjaar komen deze knoppen weer naar het wateroppervlak en vormen zich hieruit de nieuwe kikkerbeetplanten.
De drijvende ronde bladeren hebben een ingesneden bladvoet. In juli en augustus ontwikkelen zich de witte bloemen met een geel hart. In de vrucht, die onder water rijpt, vormen zich de zaden. Voor de voortplanting van kikkerbeet is de vegetatieve methode door middel van uitlopers en de winterknoppen van grotere betekenis.
Het water moet wel wat voedsel bevatten, maar volgens mij moet de waterkwaliteit ook goed zijn.
Ik zie de kikkerbeet tegenwoordig wel vaker dan in het verleden, maar dat kan ook aan mij liggen. Het lastige, voor een fotograaf tenminste, bij zulke planten is de verzamelde “zooi” tussen de drijvende bladeren. Je vindt er bijna altijd kroos tussen en ook ander drijvend vuil komt tussen de kikkerbeet tot rust en blijft daar liggen, totdat het naar de bodem zinkt.
Op de foto zijn een behoorlijk aantal bloemen te zien. De mannelijke bloemen staan in een soort bijscherm met twee tot vijf bloemen bij elkaar en de vrouwelijke bloemen staan meestal alleen.
Foto gemaakt op: 13-08-2009
Afmeting: 3284x2463 pixels / 27,8x20,85 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
