Fotoalbum » Planten » Grote boterbloem, bloem en bloemknoppen, in het Zwanenwater
Grote boterbloem, bloem en bloemknoppen, in het Zwanenwater
Ranunculus lingua
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Grote boterbloem, bloem en bloemknoppen, in het Zwanenwater
Wetenschappelijke naam: Ranunculus lingua
Water en moeras; beiden herbergen vaak een verscheidenheid aan mooie en bijzondere planten. De grote boterbloem voelt zich echt thuis in een natte omgeving. De plant kan zelfs in vrij diep water overleven en vormt dan ook onder water bladeren, die zuurstof afgeven aan het water. Van veel moerasplanten is bekend, dat zij naast een moerasvorm ook een landvorm kunnen vormen waarmee zij in droge perioden kunnen overleven. Ook hoge waterstanden worden met gemak overwonnen door het vormen van onder-water-blad. Je moet als moerasbewoner toch wel iets in je mars hebben om de wisselende omstandigheden het hoofd te kunnen bieden.
De grote boterbloem is een hoge soort van deze familie en kan tussen de zestig centimeter en honderdtwintig centimeter hoog worden. De plant heeft een holle wortelstok die flink om zich heen uitbreidt. Dus aangeplant in een kleine vijver zal de grote boterbloem goed in de gaten gehouden moeten worden.
De grote boterbloem heeft graag een plekje in de zon, maar halfschaduw wordt ook wel verdragen. Ik kom ze in de vrije natuur niet zo vaak tegen of ik kijk toch niet goed genoeg. Maar ... als ik ze zie; het blijft genieten van deze “spetterende”, gele verschijning.
Alle boterbloemen zijn overigens giftig en het vee zal ze daarom ook mijden.
De grote, glimmende, gele bloemen zijn erg mooi en vragen, als een waar topmodel om gefotografeerd te worden. Het glimmende effect maakt het fotograferen van de boterbloemen lastig; zeker als de zon overuren maakt. Uitgebeten, witte vlekken zijn dan bijna niet te vermijden. Je zou er soms moedeloos van worden. De oplossing is eigenlijk erg simpel: Wacht tot de zon weg is of kom later nog eens terug! Vandaag was zo'n dag met veel zon, maar ook regelmatig wolkenpakketten in de lucht. Ik kon dus gewoon even de betere lichtomstandigheden afwachten. Toch blijft overbelichting op de loer liggen. De instellingen van de camera aanpassen is dan een optie. Eén van de zegeningen van digitale fotografie!
Foto gemaakt op: 19-06-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Ranunculus lingua
Water en moeras; beiden herbergen vaak een verscheidenheid aan mooie en bijzondere planten. De grote boterbloem voelt zich echt thuis in een natte omgeving. De plant kan zelfs in vrij diep water overleven en vormt dan ook onder water bladeren, die zuurstof afgeven aan het water. Van veel moerasplanten is bekend, dat zij naast een moerasvorm ook een landvorm kunnen vormen waarmee zij in droge perioden kunnen overleven. Ook hoge waterstanden worden met gemak overwonnen door het vormen van onder-water-blad. Je moet als moerasbewoner toch wel iets in je mars hebben om de wisselende omstandigheden het hoofd te kunnen bieden.
De grote boterbloem is een hoge soort van deze familie en kan tussen de zestig centimeter en honderdtwintig centimeter hoog worden. De plant heeft een holle wortelstok die flink om zich heen uitbreidt. Dus aangeplant in een kleine vijver zal de grote boterbloem goed in de gaten gehouden moeten worden.
De grote boterbloem heeft graag een plekje in de zon, maar halfschaduw wordt ook wel verdragen. Ik kom ze in de vrije natuur niet zo vaak tegen of ik kijk toch niet goed genoeg. Maar ... als ik ze zie; het blijft genieten van deze “spetterende”, gele verschijning.
Alle boterbloemen zijn overigens giftig en het vee zal ze daarom ook mijden.
De grote, glimmende, gele bloemen zijn erg mooi en vragen, als een waar topmodel om gefotografeerd te worden. Het glimmende effect maakt het fotograferen van de boterbloemen lastig; zeker als de zon overuren maakt. Uitgebeten, witte vlekken zijn dan bijna niet te vermijden. Je zou er soms moedeloos van worden. De oplossing is eigenlijk erg simpel: Wacht tot de zon weg is of kom later nog eens terug! Vandaag was zo'n dag met veel zon, maar ook regelmatig wolkenpakketten in de lucht. Ik kon dus gewoon even de betere lichtomstandigheden afwachten. Toch blijft overbelichting op de loer liggen. De instellingen van de camera aanpassen is dan een optie. Eén van de zegeningen van digitale fotografie!
Foto gemaakt op: 19-06-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
