Fotoalbum » Planten » Gewone eikvaren, een blad tussen rendiermos, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Gewone eikvaren, een blad tussen rendiermos, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Polypodium vulgare
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Gewone eikvaren, een blad tussen rendiermos, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Wetenschappelijke naam: Polypodium vulgare
De gewone eikvaren is een varen, die het onder droge en voedselarme omstandigheden ook nog prima doet. De plant verdraagt ook vrij veel zonlicht, maar groeit het liefst op plaatsen met halfschaduw, dus bijvoorbeeld op noordhellingen in de duinen.. De standplaats vinden we op zandgrond en op stenige plaatsen. Ook in spleten in de schors van boomstammen en takken van bomen kan de eikvaren groeien.
Deze varensoort komt voor in koude en gematigde streken op het noordelijk halfrond van onze aarde. Ook ten zuiden van de evenaar wordt de eikvaren op sommige plaatsen aangetroffen.
De bladeren van de plant worden 10 tot wel 60 cm lang en blijven ook 's winters groen. Nieuw blad wordt in het voorjaar gevormd.
Net als alle varens is de gewone eikvaren ook een sporenplant. De oranje-rode sporenhoopjes, sori genaamd, bevinden zich aan de onderzijde van het blad en deze zijn vanaf juli tot en met september waar te nemen. In deze periode vindt dus ook de verspreiding van de sporen plaats. Hieruit groeien op geschikte plaatsen nieuwe varens op.
De wortelstok schijnt zoet te smaken en wordt / werd ook gebruikt als geneesmiddel tegen keelaandoeningen. Deze wortelstok komt ook wel eens bovengronds te liggen. De bladeren kunnen zich ook in dat geval ontwikkelen.
In veel duingebieden is deze varen ” vaste gast aan tafel”. Ook in de duinen bij Bergen kun je de plant veelvuldig tegenkomen en zeker niet alleen wortelend in de grond, maar ook op boomstammen en takken van bomen. Vooral in de winter vallen de toeven met groene bladeren op.
Op deze foto is een jong blad te zien, dat opdook tussen stevige pollen van het rendiermos en inderdaad op een noordhelling. Het lichte groen van het jonge blad contrasteerde mooi met het grijsgoen van het rendiermos.
Foto gemaakt op: 31-07-2009
Afmeting: 3072x4096 pixels / 26,01x34,68 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 3.5
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 100
Statief: Geen.
Wetenschappelijke naam: Polypodium vulgare
De gewone eikvaren is een varen, die het onder droge en voedselarme omstandigheden ook nog prima doet. De plant verdraagt ook vrij veel zonlicht, maar groeit het liefst op plaatsen met halfschaduw, dus bijvoorbeeld op noordhellingen in de duinen.. De standplaats vinden we op zandgrond en op stenige plaatsen. Ook in spleten in de schors van boomstammen en takken van bomen kan de eikvaren groeien.
Deze varensoort komt voor in koude en gematigde streken op het noordelijk halfrond van onze aarde. Ook ten zuiden van de evenaar wordt de eikvaren op sommige plaatsen aangetroffen.
De bladeren van de plant worden 10 tot wel 60 cm lang en blijven ook 's winters groen. Nieuw blad wordt in het voorjaar gevormd.
Net als alle varens is de gewone eikvaren ook een sporenplant. De oranje-rode sporenhoopjes, sori genaamd, bevinden zich aan de onderzijde van het blad en deze zijn vanaf juli tot en met september waar te nemen. In deze periode vindt dus ook de verspreiding van de sporen plaats. Hieruit groeien op geschikte plaatsen nieuwe varens op.
De wortelstok schijnt zoet te smaken en wordt / werd ook gebruikt als geneesmiddel tegen keelaandoeningen. Deze wortelstok komt ook wel eens bovengronds te liggen. De bladeren kunnen zich ook in dat geval ontwikkelen.
In veel duingebieden is deze varen ” vaste gast aan tafel”. Ook in de duinen bij Bergen kun je de plant veelvuldig tegenkomen en zeker niet alleen wortelend in de grond, maar ook op boomstammen en takken van bomen. Vooral in de winter vallen de toeven met groene bladeren op.
Op deze foto is een jong blad te zien, dat opdook tussen stevige pollen van het rendiermos en inderdaad op een noordhelling. Het lichte groen van het jonge blad contrasteerde mooi met het grijsgoen van het rendiermos.
Foto gemaakt op: 31-07-2009
Afmeting: 3072x4096 pixels / 26,01x34,68 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 3.5
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 100
Statief: Geen.
