Fotoalbum » Planten » Rode heidelucifer, korstmos in de duinen van Staatsbosbeheer Schoorl
Rode heidelucifer, korstmos in de duinen van Staatsbosbeheer Schoorl
Cladonia floerkeana
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Rode heidelucifer, korstmos in de duinen van Staatsbosbeheer Schoorl
Wetenschappelijke naam: Cladonia floerkeana
Net zoals; varens, mossen, paardenstaarten (herenmoessoorten) en paddenstoelen zijn korstmossen sporendragers. Deze rode heidelucifer lijkt op een plant, maar is dit officieel niet eens. Dit geldt ook voor de hierboven genoemde paddenstoelen.
In de tekst bij het open rendiermos (Cladina portentosa) heb ik al beschreven, dat korstmossen een samenleving (symbiose) van een alg en een schimmel zijn. Zij overleven in de meest onherbergzame streken van onze aardbol, daarbij droogte, strenge vorst en sterke zonnestraling trotserend. Volgens informatie schijnen korstmossen zelfs bestand te zijn tegen sterke uv-straling. Groeien boven op hoge bergen; geen enkel probleem. Er wordt zelfs beweerd, dat korstmos in de ruimte zou kunnen overleven; een echte overlevingskunstenaar dus.
In de duinen van Staasbosbeheer in Schoorl kwam ik dit korstmos vanmorgen tegen in een bruin gekleurd heideveld. Toeven van geel verkleurde pijpenstrootje maakten ook deel uit van deze vegetatie. Maar ja, wat wil je ook het is winter.
De rode heidelucifer vind je op venige of zanderige grond, dus in hetzelfde zure (kalkarme) milieu waarin heide zich thuis voelt. De rode knopjes op dit kosrtmos zijn de vruchtlichamen met een deftig woord apotheciën genoemd. Hierin worden de sporen gevormd, die later voor verspreiding van de soort gaan zorgen.
Deze soort komt algemeen voor in ons land, maar ik heb hem eigenlijk nog nooit gezien. Zeker niet goed gekeken dan, want met deze opvallende kleur zou je toch zeggen: “Het knalt eruit!” Zo zie je maar weer eens; fotograferen laat een mens steeds beter kijken!
Foto gemaakt op: 18-02-2009
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Geen
Wetenschappelijke naam: Cladonia floerkeana
Net zoals; varens, mossen, paardenstaarten (herenmoessoorten) en paddenstoelen zijn korstmossen sporendragers. Deze rode heidelucifer lijkt op een plant, maar is dit officieel niet eens. Dit geldt ook voor de hierboven genoemde paddenstoelen.
In de tekst bij het open rendiermos (Cladina portentosa) heb ik al beschreven, dat korstmossen een samenleving (symbiose) van een alg en een schimmel zijn. Zij overleven in de meest onherbergzame streken van onze aardbol, daarbij droogte, strenge vorst en sterke zonnestraling trotserend. Volgens informatie schijnen korstmossen zelfs bestand te zijn tegen sterke uv-straling. Groeien boven op hoge bergen; geen enkel probleem. Er wordt zelfs beweerd, dat korstmos in de ruimte zou kunnen overleven; een echte overlevingskunstenaar dus.
In de duinen van Staasbosbeheer in Schoorl kwam ik dit korstmos vanmorgen tegen in een bruin gekleurd heideveld. Toeven van geel verkleurde pijpenstrootje maakten ook deel uit van deze vegetatie. Maar ja, wat wil je ook het is winter.
De rode heidelucifer vind je op venige of zanderige grond, dus in hetzelfde zure (kalkarme) milieu waarin heide zich thuis voelt. De rode knopjes op dit kosrtmos zijn de vruchtlichamen met een deftig woord apotheciën genoemd. Hierin worden de sporen gevormd, die later voor verspreiding van de soort gaan zorgen.
Deze soort komt algemeen voor in ons land, maar ik heb hem eigenlijk nog nooit gezien. Zeker niet goed gekeken dan, want met deze opvallende kleur zou je toch zeggen: “Het knalt eruit!” Zo zie je maar weer eens; fotograferen laat een mens steeds beter kijken!
Foto gemaakt op: 18-02-2009
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Geen
