Fotoalbum » Planten » Kale jonker, detail bloem en bloemknoppen, Zwanenwater
Kale jonker, detail bloem en bloemknoppen, Zwanenwater
Cirsium palustre
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Kale jonker, detail bloem en bloemknoppen, Zwanenwater
Wetenschappelijke naam: Cirsium palustre
Het is volgens mij al genoegzaam bekend, maar ik vind distels mooie planten met bijzondere bloeiwijzen. Ook deze composieten kunnen zich behoorlijk hinderlijk verspreiden en hele grote gebieden koloniseren.
De kale jonker is geen zeldzame verschijning in ons land. Voor een goede groei is een vochtige tot natte bodem wel een vereiste. Op droge gronden zul je tevergeefs zoeken naar de kale jonker.
Een mogelijke verklaring voor de naam kan het uiterlijk van de plant geven. Een jonker is volgens de van Dale een adellijk manspersoon. Het is de, in de spreektaal, meer gebruikte naam voor jonkheer. Volgens de gegeven verklaring ziet de plant er nogal sjofel uit. De vergelijking met een jonkheer, die aan de grond zit, is zodoende gemakkelijk gemaakt en alweer volgens een gezegde: Van een kale kip kun je geen veren plukken!. Dit dan volgens de gegeven uitleg. Ik vind de plant er eigenlijk wel voornaam uitzien. Een meestal stevige en stekelige bloeistengel draagt de lila-paarse bloemhoofdjes. Zoals bij alle distels zijn zowel de stengel als de bladeren bezet met vele stekels. Dus ook een plant, die je niet zonder handschoenen moet aanpakken.
Deze distel is twee- of meerjarig en overleeft de winter door middel van winterknoppen, die zich onder of net boven de grond bevinden. In het voorjaar loopt de plant hieruit weer opnieuw uit. De bloemen zijn vervolgens van juni tot in september te zien. De knoppen en bloemen zitten als in een kluwen in de top van de stengel bijeen.
De jonge scheuten schijnen zelfs eetbaar te zijn en als salade verwerkt te kunnen worden. Een aantal vlindersoorten gebruikt de kale jonker als waardplant, dus ook de rupsen laten hiermee zien, dat de plant te eten is. Dit is echter niet bij alle planten een graadmeter voor onze eigen consumptie, want een aantal soorten rupsen leeft ook van voor mensen giftige planten. Denk maar aan de rupsen van de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae); de bekende zebrarupsen. Deze leven van het Jacobskruiskruid (Senecio jacobaea) en deze plant bevat een dodelijk gif voor vee. Dit dan zelfs wanneer het in gedroogde vorm in het hooi voorkomt.
Ook bij het maken van deze foto verhoogde de wind de moeilijkheidsgraad. Een wat snellere sluitertijd kan dan soms een handje helpen om een mooie foto te kunnen maken..
Foto gemaakt op: 13-07-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 5,6
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 160
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Cirsium palustre
Het is volgens mij al genoegzaam bekend, maar ik vind distels mooie planten met bijzondere bloeiwijzen. Ook deze composieten kunnen zich behoorlijk hinderlijk verspreiden en hele grote gebieden koloniseren.
De kale jonker is geen zeldzame verschijning in ons land. Voor een goede groei is een vochtige tot natte bodem wel een vereiste. Op droge gronden zul je tevergeefs zoeken naar de kale jonker.
Een mogelijke verklaring voor de naam kan het uiterlijk van de plant geven. Een jonker is volgens de van Dale een adellijk manspersoon. Het is de, in de spreektaal, meer gebruikte naam voor jonkheer. Volgens de gegeven verklaring ziet de plant er nogal sjofel uit. De vergelijking met een jonkheer, die aan de grond zit, is zodoende gemakkelijk gemaakt en alweer volgens een gezegde: Van een kale kip kun je geen veren plukken!. Dit dan volgens de gegeven uitleg. Ik vind de plant er eigenlijk wel voornaam uitzien. Een meestal stevige en stekelige bloeistengel draagt de lila-paarse bloemhoofdjes. Zoals bij alle distels zijn zowel de stengel als de bladeren bezet met vele stekels. Dus ook een plant, die je niet zonder handschoenen moet aanpakken.
Deze distel is twee- of meerjarig en overleeft de winter door middel van winterknoppen, die zich onder of net boven de grond bevinden. In het voorjaar loopt de plant hieruit weer opnieuw uit. De bloemen zijn vervolgens van juni tot in september te zien. De knoppen en bloemen zitten als in een kluwen in de top van de stengel bijeen.
De jonge scheuten schijnen zelfs eetbaar te zijn en als salade verwerkt te kunnen worden. Een aantal vlindersoorten gebruikt de kale jonker als waardplant, dus ook de rupsen laten hiermee zien, dat de plant te eten is. Dit is echter niet bij alle planten een graadmeter voor onze eigen consumptie, want een aantal soorten rupsen leeft ook van voor mensen giftige planten. Denk maar aan de rupsen van de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae); de bekende zebrarupsen. Deze leven van het Jacobskruiskruid (Senecio jacobaea) en deze plant bevat een dodelijk gif voor vee. Dit dan zelfs wanneer het in gedroogde vorm in het hooi voorkomt.
Ook bij het maken van deze foto verhoogde de wind de moeilijkheidsgraad. Een wat snellere sluitertijd kan dan soms een handje helpen om een mooie foto te kunnen maken..
Foto gemaakt op: 13-07-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 5,6
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 160
Statief: Manfrotto tripod
