Fotoalbum » Planten » Gele anemoon in de tuin in Beverwijk
Gele anemoon in de tuin in Beverwijk
Anemone ranunculoides
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Gele anemoon in de tuin in Beverwijk
Wetenschappelijke naam: Anemone ranunculoides
De gele anemoon is een zeldzame verschijning in ons land. Van origine komt deze bodembedekker voor in Centraal Europa en West-Azië. Als stinzenplant is de gele anemoon al geruime tijd bij ons bekend. Stinze is de naam voor een Friese buitenplaats. Hier werden vele bolgewassen, geschikt voor verwildering, aangeplant. Nu is de gele anemoon geen bol- of knolgewas, maar komt de plant in het voorjaar op uit dunne wortelstokken; de zogenaamde rhizomen. Het is dus een echte voorjaarsbloeier, waarvan de bloei voorbij is als de bomen goed en wel in het blad komen. De bloeitijd is van maart tot mei. Hierna trekt de plant zich snel ondergronds terug om zich in de volgende lente weer netjes aan te melden. Deze anemoon doet het dus goed als onderbeplanting onder bomen en struiken. De gele anemoon behoort tot de ranonkelfamilie.
Naast de voortplanting door middel van wortelstokken verspreidt deze plant ook zaden. Op zo'n zaadje zit een mierenbroodje. Dit is een lekkernij voor ...., juist ja ... mieren. Deze nijvere insecten nemen de zaden mee en snoepen soms onderweg van het zoete mierenbroodje. Het zaadje heeft daarna geen waarde meer voor de mieren en het wordt ter plekke achtergelaten. Ondertussen is er, dankzij de mieren, misschien een nieuw te veroveren groeiplaats bereikt.
Bij regen buigt de bloemsteel naar beneden. Het water kan zo het binnenste van de bloem niet bereiken. De plant kan uiteindelijk 10 tot 25 cm hoog worden.
Bij mij in de tuin staan de plantjes eigenlijk te droog in een verhoogd “bed”. De plant komt hierdoor niet echt tot vermeerdering. Een wat vochtigere plaats in de halfschaduw tot schaduw is optimaal. Misschien toch eens verplanten. Ik kijk ieder voorjaar uit naar het verschijnen van de gele bloemen van de gele anemoon; een echte fragiele schoonheid in een seizoen met sterk wisselende weersomstandigheden.
Foto gemaakt op: 12-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 5.6
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Tafelstatiefje driepoot
Wetenschappelijke naam: Anemone ranunculoides
De gele anemoon is een zeldzame verschijning in ons land. Van origine komt deze bodembedekker voor in Centraal Europa en West-Azië. Als stinzenplant is de gele anemoon al geruime tijd bij ons bekend. Stinze is de naam voor een Friese buitenplaats. Hier werden vele bolgewassen, geschikt voor verwildering, aangeplant. Nu is de gele anemoon geen bol- of knolgewas, maar komt de plant in het voorjaar op uit dunne wortelstokken; de zogenaamde rhizomen. Het is dus een echte voorjaarsbloeier, waarvan de bloei voorbij is als de bomen goed en wel in het blad komen. De bloeitijd is van maart tot mei. Hierna trekt de plant zich snel ondergronds terug om zich in de volgende lente weer netjes aan te melden. Deze anemoon doet het dus goed als onderbeplanting onder bomen en struiken. De gele anemoon behoort tot de ranonkelfamilie.
Naast de voortplanting door middel van wortelstokken verspreidt deze plant ook zaden. Op zo'n zaadje zit een mierenbroodje. Dit is een lekkernij voor ...., juist ja ... mieren. Deze nijvere insecten nemen de zaden mee en snoepen soms onderweg van het zoete mierenbroodje. Het zaadje heeft daarna geen waarde meer voor de mieren en het wordt ter plekke achtergelaten. Ondertussen is er, dankzij de mieren, misschien een nieuw te veroveren groeiplaats bereikt.
Bij regen buigt de bloemsteel naar beneden. Het water kan zo het binnenste van de bloem niet bereiken. De plant kan uiteindelijk 10 tot 25 cm hoog worden.
Bij mij in de tuin staan de plantjes eigenlijk te droog in een verhoogd “bed”. De plant komt hierdoor niet echt tot vermeerdering. Een wat vochtigere plaats in de halfschaduw tot schaduw is optimaal. Misschien toch eens verplanten. Ik kijk ieder voorjaar uit naar het verschijnen van de gele bloemen van de gele anemoon; een echte fragiele schoonheid in een seizoen met sterk wisselende weersomstandigheden.
Foto gemaakt op: 12-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Zuiko 35 mm. macro, four-thirds
Diafragma: 5.6
Focuslengte: 35 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Tafelstatiefje driepoot
