Fotoalbum » Planten » Veeldoornige distel, detail bloemen, purperreigerwandeling, Zouweboezem
Veeldoornige distel, detail bloemen, purperreigerwandeling, Zouweboezem
Carduus acanthoides
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Veeldoornige distel, detail bloemen, purperreigerwandeling, Zouweboezem
wetenschappelijke naam: Carduus acanthoides
Zonder nu direct in stekeligheden uit te willen barsten; distels zijn nu eenmaal stekelige planten, maar distels zijn niet graag geziene gasten in het agrarische land. Ik heb op deze site daar al eens eerder gewag van gemaakt. Vanuit het standpunt van de agrariër een geheel begrijpelijke blik op deze planten. Maar ik vind ze zo mooi!
Het zijn samengesteldbloemigen (composieten) en dankzij de wind kunnen hun zaden zich over grote afstanden verspreiden. Bij veel soorten doen worteluitlopers daarna de rest van de kolonisatie van de bodem; hierbij de zo gewenste grasmat of akkerbouwgewassen steeds verder verdringend. Veel insecten, waaronder talloze vlinders, doen zich tegoed aan de nectar van de distelbloemen en dragen zo bij aan de grote vruchtbaarheid van deze plant.
De stekels zijn het afweermechanisme tegen vraat door dieren. Zij kijken wel lekker uit! Ook wij mensen zijn beducht op het verwijderen van distels en zullen ze zeker niet zonder werkhandschoenen aanpakken. En ik vind het werken met handschoenen toch een partij waardeloos. Er zijn zelfs speciale disteltangen, om ze te kunnen verwijderen, in de handel te verkrijgen. Chemische bestrijding wordt ook vaak toegepast en sommige terreinbeheerders proberen door middel van maaien verdere verspreiding van de distels te voorkomen.
Er is in ons land zelfs nog een beschermde distelsoort te vinden: de Spaanse ruiter (Cirsium dissectum). Deze soort mag dus ook niet bestreden worden. Dit is natuurlijk ook niet nodig, want anders zou de beschermde status totaal overbodig zijn. Op een goed bemeste akker zul je de Spaanse ruiter dan ook niet tegenkomen, want de plant groeit op vochtige tot natte en voedselarme gronden.
De beschermde blauwe zeedistel (Eryngium maritimum) is eigenlijk geen composiet (dus geen echte distel), maar een schermbloemige. Wat betreft het uiterlijk en de groeiwijze zou je toch echt zeggen met een distel te maken te hebben.
Waarom vind ik ze nu zo mooi; die distels? De onaantastbaarheid van de plant spreekt mij wel aan. Een enkele distel in mijn tuin valt al snel op en wordt in een pril stadium verwijderd. Geen centje pijn dus. De kleur en de vorm van de bloemen vind ik ook erg mooi en als je dan, zoals op deze foto, een mooie groene achtergrond kunt creëren, valt de lila en paarse kleur veel meer op. Maar ook een nadere beschouwing van het blad en de stekels moet toch bij menigeen verwondering afdwingen.
Een mooie plant of een vervelend onkruid? Het is maar net vanuit welk standpunt je het bekijkt. Er is voor alle partijen, zowel de agrariërs als de natuurbeheerders, wel iets te zeggen en met begrip voor elkaars standpunten moeten de voor- en tegenstanders van bestrijding van distels er toch wel uit kunnen komen. Je zult er voor je boterham maar van afhankelijk zijn ….... van geen distels op je land dus!
Foto gemaakt op: 23-05-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 320
Statief: Manfrotto tripod
wetenschappelijke naam: Carduus acanthoides
Zonder nu direct in stekeligheden uit te willen barsten; distels zijn nu eenmaal stekelige planten, maar distels zijn niet graag geziene gasten in het agrarische land. Ik heb op deze site daar al eens eerder gewag van gemaakt. Vanuit het standpunt van de agrariër een geheel begrijpelijke blik op deze planten. Maar ik vind ze zo mooi!
Het zijn samengesteldbloemigen (composieten) en dankzij de wind kunnen hun zaden zich over grote afstanden verspreiden. Bij veel soorten doen worteluitlopers daarna de rest van de kolonisatie van de bodem; hierbij de zo gewenste grasmat of akkerbouwgewassen steeds verder verdringend. Veel insecten, waaronder talloze vlinders, doen zich tegoed aan de nectar van de distelbloemen en dragen zo bij aan de grote vruchtbaarheid van deze plant.
De stekels zijn het afweermechanisme tegen vraat door dieren. Zij kijken wel lekker uit! Ook wij mensen zijn beducht op het verwijderen van distels en zullen ze zeker niet zonder werkhandschoenen aanpakken. En ik vind het werken met handschoenen toch een partij waardeloos. Er zijn zelfs speciale disteltangen, om ze te kunnen verwijderen, in de handel te verkrijgen. Chemische bestrijding wordt ook vaak toegepast en sommige terreinbeheerders proberen door middel van maaien verdere verspreiding van de distels te voorkomen.
Er is in ons land zelfs nog een beschermde distelsoort te vinden: de Spaanse ruiter (Cirsium dissectum). Deze soort mag dus ook niet bestreden worden. Dit is natuurlijk ook niet nodig, want anders zou de beschermde status totaal overbodig zijn. Op een goed bemeste akker zul je de Spaanse ruiter dan ook niet tegenkomen, want de plant groeit op vochtige tot natte en voedselarme gronden.
De beschermde blauwe zeedistel (Eryngium maritimum) is eigenlijk geen composiet (dus geen echte distel), maar een schermbloemige. Wat betreft het uiterlijk en de groeiwijze zou je toch echt zeggen met een distel te maken te hebben.
Waarom vind ik ze nu zo mooi; die distels? De onaantastbaarheid van de plant spreekt mij wel aan. Een enkele distel in mijn tuin valt al snel op en wordt in een pril stadium verwijderd. Geen centje pijn dus. De kleur en de vorm van de bloemen vind ik ook erg mooi en als je dan, zoals op deze foto, een mooie groene achtergrond kunt creëren, valt de lila en paarse kleur veel meer op. Maar ook een nadere beschouwing van het blad en de stekels moet toch bij menigeen verwondering afdwingen.
Een mooie plant of een vervelend onkruid? Het is maar net vanuit welk standpunt je het bekijkt. Er is voor alle partijen, zowel de agrariërs als de natuurbeheerders, wel iets te zeggen en met begrip voor elkaars standpunten moeten de voor- en tegenstanders van bestrijding van distels er toch wel uit kunnen komen. Je zult er voor je boterham maar van afhankelijk zijn ….... van geen distels op je land dus!
Foto gemaakt op: 23-05-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 337 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 320
Statief: Manfrotto tripod
