Fotoalbum » Natuurmomenten » Damhert, jonge bok, tong uitstekend, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Damhert, jonge bok, tong uitstekend, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Dama dama
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Damhert, jonge bok, tong uitstekend, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Ik denk, dat ieder mens wel eens heeft ervaren dat er een tong naar hem/haar werd uitgestoken. Het kan moedwillig gebeurd zijn, omdat men er blijk van wil geven lak aan je te hebben. In mijn ogen een respectloze actie! Soms is zo'n uitgestoken tong bedoeld als een uitdaging; een uitdagende actie dus! Wij mensen voelen op zo'n moment feilloos aan om welke vorm van actie het in dat bepaalde geval gaat. Wij zullen vervolgens proberen er adequaat op te reageren. In het eerste geval zal het dan een afkeurende reactie zijn en wij zullen onze blijk van ongenoegen duidelijk maken aan de tong uitstekende partij. In de uitdagende situatie zullen wij vaak meegaan in de geboden uitdaging en daar dan weer op reageren. Soms ook door onze tong dan maar uit te steken en evenzo vaak op een andere wederom uitdagende manier.
Als natuurfotograaf is het mij nu twee keer gebeurd, dat een dier zijn/haar tong naar mij uitstak. Ik kan dat hebben. Dit vroege voorjaar betrof het een reegeit (Capreolus capreolus) en vandaag viel mij de “eer” te beurt dat het om een jonge damhertbok ging. Deze jongeman wist dat ik er was en hij keek moedwillig in mijn richting in de trant van: “Ik heb je wel gezien hoor, maar ik trek mij niets van je aan!” Ik beschouw dit dus als puur uitdagend en trek mij er absoluut niets van aan. Sterker nog; ik vind het zelfs wel leuk. Het geeft mij de mogelijkheid om zo'n hert weer eens op een andere manier op de foto vast te leggen.
Deze jonge bok bleef echter wel in de buurt van de bosrand, zodat hij zich bij dreigend gevaar onmiddellijk tussen de bomen en struiken terug kon trekken (de held) en mij het nazien kon geven. Het zonlicht speelde mij wel in de kaart bij het maken van deze opname. Het damhert werd prachtig belicht en dat geeft een extra dimensie aan de foto.
Het valt mij op, dat veel herten, indien zij door hebben dat je aanwezig bent in hun territorium, met hun kont naar je toe gaan staan. De “spiegel”, de tekening op de achterzijde van het lichaam, is dan tegengesteld aan de richting gekeerd waarin het dier wil vluchten. Als het dier het dan op een lopen zet, zien soortgenoten en ook eventuele kalfjes deze spiegel en weten instinctief, dat zij deze moeten volgen. Juist in het donkere bos valt het licht gekleurde achterste op. Het draait dan dus om pure communicatie. Niets menselijk is de dieren vreemd (of andersom: niets dierlijks is de mensen vreemd), want ook bij mensen wordt er heel wat afgecommuniceerd door middel van bewegingen van achtersten. Maar dat is een heel ander hoofdstuk!
Foto gemaakt op: 18-09-2010
Afmeting: 3296x2472 pixels / 27,91x20,93 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Ik denk, dat ieder mens wel eens heeft ervaren dat er een tong naar hem/haar werd uitgestoken. Het kan moedwillig gebeurd zijn, omdat men er blijk van wil geven lak aan je te hebben. In mijn ogen een respectloze actie! Soms is zo'n uitgestoken tong bedoeld als een uitdaging; een uitdagende actie dus! Wij mensen voelen op zo'n moment feilloos aan om welke vorm van actie het in dat bepaalde geval gaat. Wij zullen vervolgens proberen er adequaat op te reageren. In het eerste geval zal het dan een afkeurende reactie zijn en wij zullen onze blijk van ongenoegen duidelijk maken aan de tong uitstekende partij. In de uitdagende situatie zullen wij vaak meegaan in de geboden uitdaging en daar dan weer op reageren. Soms ook door onze tong dan maar uit te steken en evenzo vaak op een andere wederom uitdagende manier.
Als natuurfotograaf is het mij nu twee keer gebeurd, dat een dier zijn/haar tong naar mij uitstak. Ik kan dat hebben. Dit vroege voorjaar betrof het een reegeit (Capreolus capreolus) en vandaag viel mij de “eer” te beurt dat het om een jonge damhertbok ging. Deze jongeman wist dat ik er was en hij keek moedwillig in mijn richting in de trant van: “Ik heb je wel gezien hoor, maar ik trek mij niets van je aan!” Ik beschouw dit dus als puur uitdagend en trek mij er absoluut niets van aan. Sterker nog; ik vind het zelfs wel leuk. Het geeft mij de mogelijkheid om zo'n hert weer eens op een andere manier op de foto vast te leggen.
Deze jonge bok bleef echter wel in de buurt van de bosrand, zodat hij zich bij dreigend gevaar onmiddellijk tussen de bomen en struiken terug kon trekken (de held) en mij het nazien kon geven. Het zonlicht speelde mij wel in de kaart bij het maken van deze opname. Het damhert werd prachtig belicht en dat geeft een extra dimensie aan de foto.
Het valt mij op, dat veel herten, indien zij door hebben dat je aanwezig bent in hun territorium, met hun kont naar je toe gaan staan. De “spiegel”, de tekening op de achterzijde van het lichaam, is dan tegengesteld aan de richting gekeerd waarin het dier wil vluchten. Als het dier het dan op een lopen zet, zien soortgenoten en ook eventuele kalfjes deze spiegel en weten instinctief, dat zij deze moeten volgen. Juist in het donkere bos valt het licht gekleurde achterste op. Het draait dan dus om pure communicatie. Niets menselijk is de dieren vreemd (of andersom: niets dierlijks is de mensen vreemd), want ook bij mensen wordt er heel wat afgecommuniceerd door middel van bewegingen van achtersten. Maar dat is een heel ander hoofdstuk!
Foto gemaakt op: 18-09-2010
Afmeting: 3296x2472 pixels / 27,91x20,93 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/160
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod