Fotoalbum » Planten » Wateraardbei, verkleurd herfstblad, in de vijver in de achtertuin.
Wateraardbei, verkleurd herfstblad, in de vijver in de achtertuin.
Potentilla palustris
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Wateraardbei, verkleurd herfstblad, in de vijver in de achtertuin.
Wetenschappelijke naam: Potentilla palustris
In de herfst verkleuren de bladeren van planten, struiken en bomen. Eigenlijk raar om deze drie als aparte categorieën te noemen, want zij behoren allen tot het plantenrijk. Voor de winter sterven de meeste planten af om ondergronds, maar ook door de vorming van knoppen het koude seizoen te overleven. Het vasthouden van de bladeren zou ervoor kunnen zorgen, dat de plant in de winter uitdroogt.
Met het dalen van de temperatuur en het afnemen van de daglichtlengte stoppen de meeste planten, dus ook de meeste bomen en struiken, met de vorming van het chlorofyl; dit is de deftige naam voor het bladgroen. De bladeren krijgen dan hun natuurlijke kleur namelijk geel. De rode verkleuring geeft aan, dat er nog steeds suiker in de vorm van zetmeel in het blad aanwezig is. De plant zal ervoor proberen te zorgen, dat de zetmeel opgeslagen wordt in de delen, die in de winter met deze vorm van suiker als reservevoorraad zullen overleven. Dat kan dus ondergronds zijn, maar ook in de knoppen of andere delen van de plant. Dit voorraadje reservevoedsel helpt de plant bij de start in het nieuwe groeiseizoen.
In mijn vijver groeien een aantal exemplaren van de wateraardbei. Het blad van deze moerasplant kan in het najaar erg mooi verkleuren. In andere jaren, zo moet ik eerlijk bekennen, is dit mij eigenlijk nooit zo opgevallen als op dit moment. Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan aandacht van mijn kant voor het vijverleven in dit seizoen. Veel leven is er nu niet meer in te ontdekken, want het dierenleven heeft zich al teruggetrokken onder water of op het land op beschutte plaatsen. Op deze manier wordt, als het goed is, de winter overleefd. Ook de vijverplanten zijn nu niet meer op hun opperbest.
Het blad van de wateraardbei zal na verloop van tijd afgestoten worden. De plant zal door middel van stengels en knoppen de winter zo goed en kwaad als het gaat proberen te overleven. Nu is de winterhardheid van deze moerasbewoner geen enkel probleem. De meest strenge winter wordt zonder noemenswaardige moeilijkheden overleefd. In de daarop volgende lente zullen de knoppen weer openschuiven en fris groen blad tevoorschijn toveren. In de loop van de vroege zomer en ook later zal de plant getooid worden met de donker rode bloemen en de daaropvolgende vruchten zullen, evenals het afgelopen jaar, weer erg veel weg hebben van de ons zo bekende aardbei.
Het blijkt dus een moerasplant te zijn, die in veel seizoenen iets te bieden heeft en ik kan er ieder jaar opnieuw van genieten..
Foto gemaakt op: 31-10-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 2,8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Potentilla palustris
In de herfst verkleuren de bladeren van planten, struiken en bomen. Eigenlijk raar om deze drie als aparte categorieën te noemen, want zij behoren allen tot het plantenrijk. Voor de winter sterven de meeste planten af om ondergronds, maar ook door de vorming van knoppen het koude seizoen te overleven. Het vasthouden van de bladeren zou ervoor kunnen zorgen, dat de plant in de winter uitdroogt.
Met het dalen van de temperatuur en het afnemen van de daglichtlengte stoppen de meeste planten, dus ook de meeste bomen en struiken, met de vorming van het chlorofyl; dit is de deftige naam voor het bladgroen. De bladeren krijgen dan hun natuurlijke kleur namelijk geel. De rode verkleuring geeft aan, dat er nog steeds suiker in de vorm van zetmeel in het blad aanwezig is. De plant zal ervoor proberen te zorgen, dat de zetmeel opgeslagen wordt in de delen, die in de winter met deze vorm van suiker als reservevoorraad zullen overleven. Dat kan dus ondergronds zijn, maar ook in de knoppen of andere delen van de plant. Dit voorraadje reservevoedsel helpt de plant bij de start in het nieuwe groeiseizoen.
In mijn vijver groeien een aantal exemplaren van de wateraardbei. Het blad van deze moerasplant kan in het najaar erg mooi verkleuren. In andere jaren, zo moet ik eerlijk bekennen, is dit mij eigenlijk nooit zo opgevallen als op dit moment. Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan aandacht van mijn kant voor het vijverleven in dit seizoen. Veel leven is er nu niet meer in te ontdekken, want het dierenleven heeft zich al teruggetrokken onder water of op het land op beschutte plaatsen. Op deze manier wordt, als het goed is, de winter overleefd. Ook de vijverplanten zijn nu niet meer op hun opperbest.
Het blad van de wateraardbei zal na verloop van tijd afgestoten worden. De plant zal door middel van stengels en knoppen de winter zo goed en kwaad als het gaat proberen te overleven. Nu is de winterhardheid van deze moerasbewoner geen enkel probleem. De meest strenge winter wordt zonder noemenswaardige moeilijkheden overleefd. In de daarop volgende lente zullen de knoppen weer openschuiven en fris groen blad tevoorschijn toveren. In de loop van de vroege zomer en ook later zal de plant getooid worden met de donker rode bloemen en de daaropvolgende vruchten zullen, evenals het afgelopen jaar, weer erg veel weg hebben van de ons zo bekende aardbei.
Het blijkt dus een moerasplant te zijn, die in veel seizoenen iets te bieden heeft en ik kan er ieder jaar opnieuw van genieten..
Foto gemaakt op: 31-10-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 2,8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
