Fotoalbum » Planten » Klaproos, openende bloemknop met beschermend vlies, Wijkermeerpolder
Klaproos, openende bloemknop met beschermend vlies, Wijkermeerpolder
Papaver rhoeas
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Klaproos, openende bloemknop met beschermend vlies, Wijkermeerpolder
Wetenschappelijke naam: Papaver rhoeas
De klaproos is een algemene verschijning in ons landschap. In bewerkte, omgewoelde gronden ontkiemen de zaden van de klaproos. Dit kan zelfs nadat de zaden al jaren lang ondergronds hebben gewacht tot de bodem bewerkt zou worden. De zaden blijven dus erg lang kiemkrachtig. Het is een éénjarige plant. In één groeiseizoen ontkiemt het zaad, groeit en bloeit de plant, wordt zaad gevormd en verspreid en tot slot sterft de plant af. De zaden overwinteren.
In het verleden was de klaproos een plant van de akkers. Dit bouwland werd natuurlijk jaarlijks bewerkt en dit schept de ideale condities voor het ontkiemen van de zaden. Het was een zogenaamd akkeronkruid (in mijn ogen liever akkerkruid). Een aantal planten, die naast de klaproos tot de plantengemeenschap van de akkerkruiden behoren, zijn o.a.: bolderik (Agrostemma githago) , korenbloem (Centaurea cyanus) , echte kamiliie (Matricaria recutita) en gele ganzenbloem (Chrysanthemum segetum). De Hollandse (graan)akkers kleurden in het verleden in een bont kleurenpalet. Om verontreiniging van de granen met zaden van wilde planten te voorkomen, werden de akkerkruiden te vuur en te zwaard bestreden. Het gevolg is een monocultuur waarin geen ruimte meer is voor andere kruiden. Veel typische akkervogels grijpen voor hun voedselvoorziening dus mis.
De klaproos is, vanaf de Eerste Wereldoorlog, een symbool geworden voor op het slagveld gesneuvelde soldaten. In mijn jeugd werden speldjes met de afbeelding van een klaproos verkocht; dit ten bate van nabestaanden van oorlogsslachtoffers.
In de bloemknop ligt de bloem al klaar. Op deze foto is te zien dat dit er bij het ontluiken van de knop redelijk verkreukeld uitziet. Enige tijd na het openen van de knop is hier al niets meer van te zien.
Wie de bloemen van de klaproos wil plukken, komt bedrogen uit. Heel snel na de pluk laten de bloemen hun bloemblaadjes vallen. Een geschikte snijbloem is de gewone klaproos dus niet.
Vanmorgen vroeg heeft deze knop zich geopend. Het beschermende en behaarde vlies bedekt de top van de bloemblaadjes nog steeds. Als de bloem zich verder opent, valt dit vlies eraf, zodat de bloem één dag kan knallen met zijn opvallende rode kleur met een zwarte bloembodem.
Na bestuiving door allerlei insecten vormen de zaden zich in de zaaddoos. Als deze rijp zijn, worden zij uit de doos geslingerd door de wind. Het zo verspreide zaad kan daarna lange tijd in de bodem overleven totdat dit door bewerking weer aan het licht wordt blootgesteld en dan pas kan ontkiemen. Vervolgens kunnen wij weer genieten van deze, door zijn kleur, opvallende verschijning.
Foto gemaakt op: 05-05-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 14
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/30
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Papaver rhoeas
De klaproos is een algemene verschijning in ons landschap. In bewerkte, omgewoelde gronden ontkiemen de zaden van de klaproos. Dit kan zelfs nadat de zaden al jaren lang ondergronds hebben gewacht tot de bodem bewerkt zou worden. De zaden blijven dus erg lang kiemkrachtig. Het is een éénjarige plant. In één groeiseizoen ontkiemt het zaad, groeit en bloeit de plant, wordt zaad gevormd en verspreid en tot slot sterft de plant af. De zaden overwinteren.
In het verleden was de klaproos een plant van de akkers. Dit bouwland werd natuurlijk jaarlijks bewerkt en dit schept de ideale condities voor het ontkiemen van de zaden. Het was een zogenaamd akkeronkruid (in mijn ogen liever akkerkruid). Een aantal planten, die naast de klaproos tot de plantengemeenschap van de akkerkruiden behoren, zijn o.a.: bolderik (Agrostemma githago) , korenbloem (Centaurea cyanus) , echte kamiliie (Matricaria recutita) en gele ganzenbloem (Chrysanthemum segetum). De Hollandse (graan)akkers kleurden in het verleden in een bont kleurenpalet. Om verontreiniging van de granen met zaden van wilde planten te voorkomen, werden de akkerkruiden te vuur en te zwaard bestreden. Het gevolg is een monocultuur waarin geen ruimte meer is voor andere kruiden. Veel typische akkervogels grijpen voor hun voedselvoorziening dus mis.
De klaproos is, vanaf de Eerste Wereldoorlog, een symbool geworden voor op het slagveld gesneuvelde soldaten. In mijn jeugd werden speldjes met de afbeelding van een klaproos verkocht; dit ten bate van nabestaanden van oorlogsslachtoffers.
In de bloemknop ligt de bloem al klaar. Op deze foto is te zien dat dit er bij het ontluiken van de knop redelijk verkreukeld uitziet. Enige tijd na het openen van de knop is hier al niets meer van te zien.
Wie de bloemen van de klaproos wil plukken, komt bedrogen uit. Heel snel na de pluk laten de bloemen hun bloemblaadjes vallen. Een geschikte snijbloem is de gewone klaproos dus niet.
Vanmorgen vroeg heeft deze knop zich geopend. Het beschermende en behaarde vlies bedekt de top van de bloemblaadjes nog steeds. Als de bloem zich verder opent, valt dit vlies eraf, zodat de bloem één dag kan knallen met zijn opvallende rode kleur met een zwarte bloembodem.
Na bestuiving door allerlei insecten vormen de zaden zich in de zaaddoos. Als deze rijp zijn, worden zij uit de doos geslingerd door de wind. Het zo verspreide zaad kan daarna lange tijd in de bodem overleven totdat dit door bewerking weer aan het licht wordt blootgesteld en dan pas kan ontkiemen. Vervolgens kunnen wij weer genieten van deze, door zijn kleur, opvallende verschijning.
Foto gemaakt op: 05-05-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 14
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/30
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
