Fotoalbum » Vogels » Lepelaars, op onder water gezet bollenland, Sint Maartensvlotbrug
Lepelaars, op onder water gezet bollenland, Sint Maartensvlotbrug
Platalea leucorodia
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Lepelaars, op onder water gezet bollenland, Sint Maartensvlotbrug
Wetenschappelijke naam: Platalea leucorodia
De lepelaar maakt de laatste jaren, dankzij beschermingsmaatregelen, een opleving in het aantal broedgevallen mee. In sommige terreinen houden vossen huis in de broedkolonies van deze opvallende witte verschijning. Dit verklaart ook direct waarom de aantallen broedgevallen van deze vogels in enkele natuurgebieden achteruit gaan en in andere gebieden juist stijgen. Het Zwanenwater behoort helaas tot de groep met de dalende tendens. De Waddeneilanden mogen zich verheugen in een grotere belangstelling van de lepelaars.
Voor de voedselvoorziening van de jongen maken de oudervogels soms lange tochten. Het voedsel bestaat voornamelijk uit waterdiertjes en kleine visjes, waarvan stekelbaarsjes het hoofdbestanddeel uitmaken. De prooien worden met de lepelvormige snavel door middel van maaiende bewegingen opgejaagd en “opgelepeld”.
Ons land vormt de noordelijke grens van het broedgebied van de lepelaar. Andere landen waar gebroed wordt liggen overigens een behoorlijk eindje uit de buurt van Nederland.
In het najaar trekken de “Hollandse” lepelaars via Frankrijk en Spanje naar de West-Afrikaanse kustgebieden. Een bekend overwinteringsgebied is de Banc d'Arguin voor de kust van Mauretanië. De vogels keren soms al in februari terug naar de broedgebieden.
Veel bollentelers bestrijden bodeminsecten door het land een periode onder water te zetten. Deze lepelaars hadden zo'n perceel gekozen om voedsel te zoeken. Ik moest er wel voor omrijden om op de ventweg te komen om foto's te kunnen maken. Helaas hadden de vogels inmiddels weer wat meer afstand van de weg genomen; alsof zij mijn komst vermoedden. De beide lepelaars hielden zich bezig met foerageren, poetsen en rusten.
Door de hoge voedingsgraad van de bodem is het water ook behoorlijk voedselrijk. Dit, samen met de gringe waterdiepte waardoor het ook veel sneller opwarmt, zorgt voor een explosieve groei van flap (draadwieren en algen). Op deze foto is te zien, dat de wind in de velden flap een soort sporen heeft getrokken. Hierdoor lijkt het te gaan om kleine eilandjes in het water, maar het flap drijft in het water.
Foto gemaakt op: 15-07-2009
Afmeting: 3255x2441 pixels / 27,56x20,67 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 100
Statief: Vanuit auto.
N.B. De foto is gecropt!
Wetenschappelijke naam: Platalea leucorodia
De lepelaar maakt de laatste jaren, dankzij beschermingsmaatregelen, een opleving in het aantal broedgevallen mee. In sommige terreinen houden vossen huis in de broedkolonies van deze opvallende witte verschijning. Dit verklaart ook direct waarom de aantallen broedgevallen van deze vogels in enkele natuurgebieden achteruit gaan en in andere gebieden juist stijgen. Het Zwanenwater behoort helaas tot de groep met de dalende tendens. De Waddeneilanden mogen zich verheugen in een grotere belangstelling van de lepelaars.
Voor de voedselvoorziening van de jongen maken de oudervogels soms lange tochten. Het voedsel bestaat voornamelijk uit waterdiertjes en kleine visjes, waarvan stekelbaarsjes het hoofdbestanddeel uitmaken. De prooien worden met de lepelvormige snavel door middel van maaiende bewegingen opgejaagd en “opgelepeld”.
Ons land vormt de noordelijke grens van het broedgebied van de lepelaar. Andere landen waar gebroed wordt liggen overigens een behoorlijk eindje uit de buurt van Nederland.
In het najaar trekken de “Hollandse” lepelaars via Frankrijk en Spanje naar de West-Afrikaanse kustgebieden. Een bekend overwinteringsgebied is de Banc d'Arguin voor de kust van Mauretanië. De vogels keren soms al in februari terug naar de broedgebieden.
Veel bollentelers bestrijden bodeminsecten door het land een periode onder water te zetten. Deze lepelaars hadden zo'n perceel gekozen om voedsel te zoeken. Ik moest er wel voor omrijden om op de ventweg te komen om foto's te kunnen maken. Helaas hadden de vogels inmiddels weer wat meer afstand van de weg genomen; alsof zij mijn komst vermoedden. De beide lepelaars hielden zich bezig met foerageren, poetsen en rusten.
Door de hoge voedingsgraad van de bodem is het water ook behoorlijk voedselrijk. Dit, samen met de gringe waterdiepte waardoor het ook veel sneller opwarmt, zorgt voor een explosieve groei van flap (draadwieren en algen). Op deze foto is te zien, dat de wind in de velden flap een soort sporen heeft getrokken. Hierdoor lijkt het te gaan om kleine eilandjes in het water, maar het flap drijft in het water.
Foto gemaakt op: 15-07-2009
Afmeting: 3255x2441 pixels / 27,56x20,67 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 100
Statief: Vanuit auto.
N.B. De foto is gecropt!
