Fotoalbum » Vogels » Canadese gans, infiltratiegebied Noordhollands Duinreservaat Castricum
Canadese gans, infiltratiegebied Noordhollands Duinreservaat Castricum
Branta canadensis
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Canadese gans, infiltratiegebied Noordhollands Duinreservaat Castricum
Wetenschappelijke naam: Branta canadensis
In ons land broeden steeds meer ganzensoorten. De grauwe gans (Anser anser) komt hier van nature het gehele jaar voor. In het verleden behoorden de grauwe ganzen ook tot de typische wintergasten, hoewel zij in een verder verleden wel in groten getale in ons land hebben gebroed, dus ook overzomerden. De grauwe ganzen zijn aan een echte hernieuwde opmars begonnen na de drooglegging van de Flevopolders.
Andere ganzensoorten waren langere tijd alleen 's winters in Nederland te zien. Voor veel soorten geldt dit hedentendage nog steeds. Toch neigen meer en meer andere soorten ganzen naar het grootbrengen van hun ganzenkuikens in de Lage Landen. Broedende brandganzen (Branta leucopsis) en Canadese ganzen zijn tegenwoordig echt geen zeldzaamheid meer. Het gaat hierbij dan waarschijnlijk om nakomelingen van ontsnapte of losgelaten voorouders.
De nijlgans ( Alopochen aegyptiacus) is ook zo'n exoot, die zich met succes in ons land heeft gevestigd. Met veel agressie hebben deze ganzen hun plaats opgeëist, daarbij andere soorten letterlijk van hun plek berovend.
Vandaag spotte ik een andere ganzensoort in het infiltratiegebied, die ik hier in de duinen nog nooit heb waargenomen. Een paartje rotganzen (Branta bernicla) foerageerde langs een van de infiltratiebekkens. Ik keek hier wel van op. In het waddengebied zie je de rotgans 's winters best wel vaak, maar hier zo in de duinen ….. tot nu toe dus nog niet.
Terwijl ik deze vogels fotografeerde, landde achter mij een paartje Canadese ganzen. Na een tijdje heb ik mijn lens ook op deze ganzen gericht. Na een zonnig begin van de middag dreigde er nu regen en de bewolking had een enorm temperend effect op de beschikbare hoeveelheid licht. Bij beide ganzensoorten maakte dit het maken van de foto's lastiger en een behoorlijke windkracht maakte het stil houden van de camera met de grote lens extra moeilijk. Het geheel beweegt dan maar wat gemakkelijk mee. Ook dit zie je in het uiteindelijke resultaat vaak terug. De gewenste scherpte wordt dan, zeker bij langzame sluitertijden, een steeds moeilijker te bereiken gegeven. Een lage positie maakt het statief op zo'n moment wel wat stabieler, maar dan nog vangt de lens veel wind.
Heel voorzichtig begint het groen weer terug te keren in onze natuurgebieden. Op deze foto lijkt daar nog niet echt sprake van te zijn. En juist op deze foto versterkt de geel met bruine achtergrond, naar mijn mening, het effect van de gans in het landschap.
Foto gemaakt op: 27-03-2010
Afmeting: 3648x2220 pixels / 30,89x18,8 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Branta canadensis
In ons land broeden steeds meer ganzensoorten. De grauwe gans (Anser anser) komt hier van nature het gehele jaar voor. In het verleden behoorden de grauwe ganzen ook tot de typische wintergasten, hoewel zij in een verder verleden wel in groten getale in ons land hebben gebroed, dus ook overzomerden. De grauwe ganzen zijn aan een echte hernieuwde opmars begonnen na de drooglegging van de Flevopolders.
Andere ganzensoorten waren langere tijd alleen 's winters in Nederland te zien. Voor veel soorten geldt dit hedentendage nog steeds. Toch neigen meer en meer andere soorten ganzen naar het grootbrengen van hun ganzenkuikens in de Lage Landen. Broedende brandganzen (Branta leucopsis) en Canadese ganzen zijn tegenwoordig echt geen zeldzaamheid meer. Het gaat hierbij dan waarschijnlijk om nakomelingen van ontsnapte of losgelaten voorouders.
De nijlgans ( Alopochen aegyptiacus) is ook zo'n exoot, die zich met succes in ons land heeft gevestigd. Met veel agressie hebben deze ganzen hun plaats opgeëist, daarbij andere soorten letterlijk van hun plek berovend.
Vandaag spotte ik een andere ganzensoort in het infiltratiegebied, die ik hier in de duinen nog nooit heb waargenomen. Een paartje rotganzen (Branta bernicla) foerageerde langs een van de infiltratiebekkens. Ik keek hier wel van op. In het waddengebied zie je de rotgans 's winters best wel vaak, maar hier zo in de duinen ….. tot nu toe dus nog niet.
Terwijl ik deze vogels fotografeerde, landde achter mij een paartje Canadese ganzen. Na een tijdje heb ik mijn lens ook op deze ganzen gericht. Na een zonnig begin van de middag dreigde er nu regen en de bewolking had een enorm temperend effect op de beschikbare hoeveelheid licht. Bij beide ganzensoorten maakte dit het maken van de foto's lastiger en een behoorlijke windkracht maakte het stil houden van de camera met de grote lens extra moeilijk. Het geheel beweegt dan maar wat gemakkelijk mee. Ook dit zie je in het uiteindelijke resultaat vaak terug. De gewenste scherpte wordt dan, zeker bij langzame sluitertijden, een steeds moeilijker te bereiken gegeven. Een lage positie maakt het statief op zo'n moment wel wat stabieler, maar dan nog vangt de lens veel wind.
Heel voorzichtig begint het groen weer terug te keren in onze natuurgebieden. Op deze foto lijkt daar nog niet echt sprake van te zijn. En juist op deze foto versterkt de geel met bruine achtergrond, naar mijn mening, het effect van de gans in het landschap.
Foto gemaakt op: 27-03-2010
Afmeting: 3648x2220 pixels / 30,89x18,8 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
