Fotoalbum » Vogels » Rietzanger, zingend, tussen rietpluimen in rietstengel, Zwaansmeerpad
Rietzanger, zingend, tussen rietpluimen in rietstengel, Zwaansmeerpad
Acrocephalus schoenobaenus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Rietzanger, zingend, tussen rietpluimen in rietstengel, Zwaansmeerpad
Wetenschappelijke naam: Acrocephalus schoenobaenus
In de begeleidende tekst bij een eerdere foto van een zingende rietzanger meldde ik al, dat deze moerasbewonende zangvogel op de Rode Lijst staat door een flinke afname van de aantallen rietzangers. Ik moet nu, enige tijd later, bekennen dat ik dit jaar veel en misschien zelfs wel heel veel van deze zangvogels heb gezien en gehoord. Een goed teken lijkt mij zo, maar ik weet dus niet of dit ook landelijk gezien de tendens is. Ik kan dat alleen maar hopen.
Een rietzanger laat zich niet graag zien, dat dacht ik tenminste lange tijd. Vandaag, precies twee maanden na de andere foto van een zingende rietzanger, kon ik dit heerschap kieken. Vanaf het fietspad liet deze zanger zich eenvoudig op de geheugenkaart vastleggen.
Een probleem wat zich wel altijd voor lijkt te doen met riet is beweging. De rietstengels bewegen zelfs al door een zuchtje wind. Er was nu overigens wel sprake van iets meer dan een licht briesje. Er stond een behoorlijke strot wind. Verrekte lastig zo'n licht bolletje veren op een bewegende stengel fotograferen. Denk je hem goed in beeld te hebben, is-tie zo weer foetsie. Door een windvlaag gewoon uit je zoeker geblazen. Een nodige portie geduld is dan een schone zaak. Het was een kwestie van aanvoelen wanneer de sterkste vlagen even achterwege bleven. Menig foto kwam om redenen van een mooie compositie niet in aanmerking om hier geplaatst te worden.
Door een iets lagere camerapositie ten opzichte van de vogel wordt de achtergrond gevormd door de blauwe lucht. Het onderwerp van de foto, de zingende rietzanger, krijgt zo alle aandacht die hij verdient. Zijn concert was alleen voor mijn oren bestemd. Ik houd mij dat tenminste maar voor; wetende dat dit natuurlijke baarlijke nonsens is. Zijn zang dient een heel ander doel; namelijk aan soortgenoten laten weten: “Dit is mijn territorium, dus snel opsode.........!” Zelfs met deze wetenschap kan ik er gelukkig nog steeds van genieten en dat zal wel zo blijven ook.
Foto gemaakt op: 04-07-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 7.1
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Acrocephalus schoenobaenus
In de begeleidende tekst bij een eerdere foto van een zingende rietzanger meldde ik al, dat deze moerasbewonende zangvogel op de Rode Lijst staat door een flinke afname van de aantallen rietzangers. Ik moet nu, enige tijd later, bekennen dat ik dit jaar veel en misschien zelfs wel heel veel van deze zangvogels heb gezien en gehoord. Een goed teken lijkt mij zo, maar ik weet dus niet of dit ook landelijk gezien de tendens is. Ik kan dat alleen maar hopen.
Een rietzanger laat zich niet graag zien, dat dacht ik tenminste lange tijd. Vandaag, precies twee maanden na de andere foto van een zingende rietzanger, kon ik dit heerschap kieken. Vanaf het fietspad liet deze zanger zich eenvoudig op de geheugenkaart vastleggen.
Een probleem wat zich wel altijd voor lijkt te doen met riet is beweging. De rietstengels bewegen zelfs al door een zuchtje wind. Er was nu overigens wel sprake van iets meer dan een licht briesje. Er stond een behoorlijke strot wind. Verrekte lastig zo'n licht bolletje veren op een bewegende stengel fotograferen. Denk je hem goed in beeld te hebben, is-tie zo weer foetsie. Door een windvlaag gewoon uit je zoeker geblazen. Een nodige portie geduld is dan een schone zaak. Het was een kwestie van aanvoelen wanneer de sterkste vlagen even achterwege bleven. Menig foto kwam om redenen van een mooie compositie niet in aanmerking om hier geplaatst te worden.
Door een iets lagere camerapositie ten opzichte van de vogel wordt de achtergrond gevormd door de blauwe lucht. Het onderwerp van de foto, de zingende rietzanger, krijgt zo alle aandacht die hij verdient. Zijn concert was alleen voor mijn oren bestemd. Ik houd mij dat tenminste maar voor; wetende dat dit natuurlijke baarlijke nonsens is. Zijn zang dient een heel ander doel; namelijk aan soortgenoten laten weten: “Dit is mijn territorium, dus snel opsode.........!” Zelfs met deze wetenschap kan ik er gelukkig nog steeds van genieten en dat zal wel zo blijven ook.
Foto gemaakt op: 04-07-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 7.1
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
