Fotoalbum » Natuurmomenten » Zachte naaldvaren, op humus in een holle boom, Vinkenduin
Zachte naaldvaren, op humus in een holle boom, Vinkenduin
Polystichum setiferum
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Zachte naaldvaren, op humus in een holle boom, Vinkenduin
Wetenschappelijke naam: Polystichum setiferum
Honderd procent zeker van de naam ben ik eerlijk gezegd niet. Lastig te determineren al die varens. Maar deze is wel groenblijvend en dat geldt zeker ook voor de zachte naaldvaren. De familie Polystichum is vrij uitgebreid en kent een aantal bekende soorten. In ons land komen drie soorten in het wild voor. In tuinen kun je meer leden der Polystichums tegenkomen. Wereldwijd zijn er volgens informatie 180 tot 260 verschillende soorten bekend. Eigenlijk best wel vreemd zo'n uitgebreide rek in het aantal soorten over de gehele wereld. Vermoedelijk heeft dat te maken met het onderling kruisen van verschillende soorten binnen de familie. Hierdoor ontstaan er vaak ondersoorten, die op hun beurt weer lastig uit elkaar te houden zijn. Een hele studie waard lijkt mij zo!
De setting op deze foto viel mij op. Op een klein stukje bosbodem viel vandaag van alles te zien en te fotograferen. Je oog moet er dan wel op vallen. Na een tijdje bezig te zijn geweest met het op de geheugenkaart vastleggen van de lijnen in een stuk dood hout viel mij een nog overeind staand stuk van een dode boom op. Je keek zo in de halve ronding van de stam die de achtergrond vormde van het beeld wat ik zag. Het hout was in allerlei tinten verkleurd en ook mossen en algen hadden bezit genomen van het binnenste van de uitgeholde stam. Lijnen, vlakken en kleuren; dat waren de eerste zaken die mij opvielen. Ook de varen die zich had weten te vestigen in een bodem van humus trok mijn aandacht. Het bruine beukenblad zou later zomaar deel uit kunnen gaan maken van de voedselkringloop in het klein. Het gezegde: “De één zijn dood is de ander zijn brood.”, geldt zeker voor de voedingsbodem, waar de zachte naaldvaren op kan groeien. Hoelang de varen het vol kan houden is natuurlijk afhankelijk van de snelheid waarmee de vertering van het dode hout van de boom zal voortschrijden. Op een gegeven ogenblik zal de plant de bodem letterlijk onder zich voelen verdwijnen en de kans is dan groot, dat de varen zelf sterft en verteerd zal gaan worden. Op haar beurt vormt zij dan weer voedsel voor nieuwe planten.
Ook twee oude aanzetten van takken zijn markant in de foto zichtbaar. De één als een gaatje in de stam; de knoest is hier vermoedelijk uit gevallen. Rechtsonder de varen is zelfs nog een stukje van een oude takaanzet te zien.
Deze foto geeft een mooi beeld van verval wat weer tot leven leidt.
Foto gemaakt op: 22-02-2013
Afmeting: 2664x3552 pixels / 22,56x30,07 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Zuiko Digital ED 70-300mm 1:4.0-5.6
Diafragma: 11
Focuslengte: 70 mm.
Sluitertijd: 0,6 s.
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
Zachte naaldvaren, op humus in een holle boom, Vinkenduin
Wetenschappelijke naam: Polystichum setiferum
Honderd procent zeker van de naam ben ik eerlijk gezegd niet. Lastig te determineren al die varens. Maar deze is wel groenblijvend en dat geldt zeker ook voor de zachte naaldvaren. De familie Polystichum is vrij uitgebreid en kent een aantal bekende soorten. In ons land komen drie soorten in het wild voor. In tuinen kun je meer leden der Polystichums tegenkomen. Wereldwijd zijn er volgens informatie 180 tot 260 verschillende soorten bekend. Eigenlijk best wel vreemd zo'n uitgebreide rek in het aantal soorten over de gehele wereld. Vermoedelijk heeft dat te maken met het onderling kruisen van verschillende soorten binnen de familie. Hierdoor ontstaan er vaak ondersoorten, die op hun beurt weer lastig uit elkaar te houden zijn. Een hele studie waard lijkt mij zo!
De setting op deze foto viel mij op. Op een klein stukje bosbodem viel vandaag van alles te zien en te fotograferen. Je oog moet er dan wel op vallen. Na een tijdje bezig te zijn geweest met het op de geheugenkaart vastleggen van de lijnen in een stuk dood hout viel mij een nog overeind staand stuk van een dode boom op. Je keek zo in de halve ronding van de stam die de achtergrond vormde van het beeld wat ik zag. Het hout was in allerlei tinten verkleurd en ook mossen en algen hadden bezit genomen van het binnenste van de uitgeholde stam. Lijnen, vlakken en kleuren; dat waren de eerste zaken die mij opvielen. Ook de varen die zich had weten te vestigen in een bodem van humus trok mijn aandacht. Het bruine beukenblad zou later zomaar deel uit kunnen gaan maken van de voedselkringloop in het klein. Het gezegde: “De één zijn dood is de ander zijn brood.”, geldt zeker voor de voedingsbodem, waar de zachte naaldvaren op kan groeien. Hoelang de varen het vol kan houden is natuurlijk afhankelijk van de snelheid waarmee de vertering van het dode hout van de boom zal voortschrijden. Op een gegeven ogenblik zal de plant de bodem letterlijk onder zich voelen verdwijnen en de kans is dan groot, dat de varen zelf sterft en verteerd zal gaan worden. Op haar beurt vormt zij dan weer voedsel voor nieuwe planten.
Ook twee oude aanzetten van takken zijn markant in de foto zichtbaar. De één als een gaatje in de stam; de knoest is hier vermoedelijk uit gevallen. Rechtsonder de varen is zelfs nog een stukje van een oude takaanzet te zien.
Deze foto geeft een mooi beeld van verval wat weer tot leven leidt.
Foto gemaakt op: 22-02-2013
Afmeting: 2664x3552 pixels / 22,56x30,07 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Zuiko Digital ED 70-300mm 1:4.0-5.6
Diafragma: 11
Focuslengte: 70 mm.
Sluitertijd: 0,6 s.
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod
