Fotoalbum » Natuurmomenten » Tak in stromend water, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Tak in stromend water, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Tak in stromend water, Amsterdamse Waterleiding Duinen
De Amsterdamse Waterleiding Duinen hebben, naast een functie als natuurgebied, een belangrijke functie als waterwingebied voor Amsterdam e.o. In het verleden werd het drinkwater rechtstreeks uit de duinen gewonnen. Hierdoor dreigden de duinen te verdrogen. Om dit te voorkomen heeft men besloten om rivierwater elders uit het land in de Amsterdamse Waterleiding Duinen binnen te laten, zodat aan de almaar stijgende vraag naar kwalitatief goed drinkwater kon worden voldaan.
In de Amsterdamse Waterleiding Duinen is een stelsel van infiltratiekanalen en spaarbekkens aangelegd, waardoor het voorgezuiverde rivierwater de duinen in kan stromen. Bij één van deze kanalen is deze foto gemaakt. Vlakbij een betonnen bruggetje over dit kanaal stroomt het water met een kleine verval het terrein in. Door dit verval, een echt miniwatervalletje, krijgt het water een grotere stroomsnelheid. Vlak na dit watervalletje stak een in het water gevallen / gegooide boomtak net iets boven het wateroppervlak uit. De stroomversnelling liep hierop stuk en het water werd met kracht omhoog geduwd.
Het op deze manier uit elkaar “getrokken” water wilde ik graag vastleggen. Hierbij wordt door fotografen vaak gebruik gemaakt van langere sluitertijden, waardoor het water een melkachtige uitvloeiing lijkt te krijgen. Voor extreem lange sluitertijden gebruik je filters; meestal de zogenaamde neutrale grijsfilters. Er is zelfs een filter in de handel dat de belichtingstijd extreem verlengd; de Big Stopper. Dit filter houdt heel veel licht tegen, waardoor een foto langt belicht dient te worden. Eigenlijk kan ik dit verhaal hier wel stoppen, want ik ben nog niet in het bezit van dergelijke filters.
Het werd dus experimenteren zonder filters. De sluitertijd moest langer gemaakt worden..... De iso dus omlaag naar 100 iso en het diafragma omhoog, dus een kleinere diafragma-opening in dit geval f 22. Voor mijn camera is dit de kleinst mogelijke opening. Door deze combinatie kon ik de sluitertijd terugbrengen tot 1/3 seconde. Eigenlijk nog niet genoeg voor het beoogde effect. Toch vind ik het bereikte resultaat wel iets hebben. De snelle stroming is in het water zichtbaar geworden en je ziet zelfs de sporen van weggeschoten waterdruppels; de lijntjes vooral in het bovenste gedeelte van deze waterbubbel.
Het aanwezige zonlicht zorgde voor een fraaie belichting van het geheel, waardoor het glimmende effect in de foto is ontstaan. Voor zo'n eerste experiment ben ik best wel tevreden. Mocht ik in de toekomst nog filters aanschaffen, dan weet ik waar ik alsnog een keer naar toe moet! En dan maar hopen, dat die tak er nog steeds ligt .........
Foto gemaakt op: 03/02/2014
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 22
Focuslengte: 313 mm.
Sluitertijd: 1/3
ISO: 100
Statief: Manfrotto tripod