Fotoalbum » Natuurmomenten » Honger in de duinen, vraat aan bomen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Honger in de duinen, vraat aan bomen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Honger in de duinen, vraat aan bomen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
“Koude benen” in het duin bij Aerdenhout. Ik heb wel vaker vraat aan bomen door grote grazers waargenomen. Meestal gaat dit dan om een aanvulling op het dorre maal, wat in de winter voor de dieren voor handen is. In sommige gevallen gaat het ook om de medicinale werking van bijvoorbeeld de wilgen. De bast van wilgen bevat acetylsalicylzuur. Dit vormt ook een belangrijk bestanddeel van het overbekende aspirientje; een ontstekingsremmend en pijnstillend middel. Veel dieren hebben deze werking na het eten van de bast van wilgen blijkbaar ook al eens ervaren.
Vandaag bleken vele stammen van bomen, vooral essen (Fraxinus excelsior), op een nogal forse wijze geringd te zijn. Het ringen van bomen is een in natuurbeheer gebruikte maatregel om bomen dood te laten gaan. Door een boom rondom van zijn bast en onderliggend vaatweefsel te ontdoen, wordt de sapstroom naar boven en v.v. verbroken. Hierdoor verdroogt het deel van de boom boven de ring. De damherten in de Amsterdamse waterleiding Duinen zijn helemaal tekeer gegaan en hebben het begrip “ring” nogal breed genomen.
In een bericht van RTV-NH valt te lezen, dat er de afgelopen periode meer damherten zijn doodgegaan dan andere jaren. Het gaat dan met name om de bokken. De kadavers worden overigens niet meer aan het zicht van de wandelaar onttrokken, omdat de beheerder zich op het standpunt stelt dat het vergaan van zo'n karkas ook bij de natuur hoort. Voor de vele dode damhertbokken zijn mogelijk twee verklaringen te vinden. Ten eerste heeft de afgelopen bronstperiode langer geduurd dan normaal. De bokken eten en drinken in die tijd nauwelijks, terwijl het toch een heel actieve aangelegenheid is die bronst. De dieren zijn dus al verzwakt de winter ingegaan. Een andere mogelijke reden, die wordt genoemd, betreft de nieuw geplaatste afrastering rondom de duinen. Dit hekwerk is in september gereed gekomen. Volgens alle berichten is de populatie damherten in de duinen erg groot. De dieren zochten op zoek naar voedsel zelfs hun toevlucht tot de planten in de tuinen in Zandvoort. Tijdens het oversteken van de wegen in de omgeving vonden ook regelmatig aanrijdingen plaats tussen auto's en herten. Het geplaatste hekwerk moet deze ongelukken dan ook tot een minimum beperken. Veel damhertbokken zochten in het verleden ook vaak hun kostje bij elkaar op de weilanden en bollenvelden grenzend aan de duinen. Deze optie is nu voor hen afgesloten. Toch blijven de dieren in de buurt van het hekwerk rondhangen en hierdoor ontstaat er op deze plaatsen een groot voedselgebrek. Het laatste restje eetbaar materiaal wordt dus gevormd door de bast van de bomen en struiken. De herten doen zich hier dan blijkbaar ook nog eens flink tegoed aan; zware kost lijkt mij zo.
Ik zal tijdens een volgende tocht door de AWD mijn ogen goed openhouden, als ik verderop in het terrein rondbanjer. Ik ben toch benieuwd of de vraat aan bomen elders dan minder ernstige vormen heeft aangenomen. Zoals ik al schreef, vraat aan bomen en struiken vindt altijd wel plaats. Tsja, de bomen ......; vele soorten lopen vanuit de stobben wel weer uit. Maar er zal een aantal jaren overheen gaan, voordat de oude hoogte is bereikt.
Foto gemaakt op: 14-01-2013
Afmeting: 3648x2432 pixels / 30,89x20,59 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 14
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1,3 s.
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod