Fotoalbum » Planten » Struikheide, detail bloemen, bloei, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Struikheide, detail bloemen, bloei, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Calluna vulgaris
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Struikheide, detail bloemen, bloei, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Wetenschappelijke naam: Calluna vulgaris
In het verleden behoorden grote aaneengesloten heidevelden tot de biotopen van ons land. Tegenwoordig moeten deze heidegebieden met veel kunst-en vliegwerk in stand gehouden worden. Maar … dan heb je ook wel wat! Door de menselijke invloed zijn er veel voedingsstoffen voor planten in de lucht gekomen. Door regen, maar ook door onzichtbaar neerdwarrelen komen deze meststoffen ook op onze heidegebieden terecht. De grotere hoeveelheid voedsel, die zo in de bodem komt, zorgt voor een explosieve groei van bijvoorbeeld snel groeiende grassen, zoals het pijpenstrootje (Molinia caerulea). De heideplanten met hun minder snelle groei worden op deze manier simpelweg overwoekerd en verdwijnen vervolgens. Afplaggen van de bovenste voedselrijke laag, inclusief de beplanting, zorgt voor nieuwe kansen voor de zaden die zich al langer in de bodem bevinden. De eutrofiëring ((over)bemesting) van onze natuurgebieden kan aansluitend weer gewoon plaatsvinden. Van verarming is naar mijn mening voorlopig nog geen sprake. Na verloop van tijd zullen dus weer ingrijpende beheersmaatregelen nodig zijn en blijven.
Van nature komen in Nederland ook nog twee andere heidesoorten voor: de dopheide (Erica tetralix) en de kraaiheide (Empetrum nigrum ) De eerstgenoemde houdt duidelijk van meer vocht in de bodem. Ook de bloeitijd verschilt per heidesoort. Kraaiheide bloeit in maart en april en de dopheide vanaf juni tot in oktober. De struikheide kleurt in augustus en ook nog in september onze heidevelden lila-paars.
Voor de volledigheid moet ik ook nog de aanwezigheid van lavendelheide (Andromeda polifolia) binnen onze landsgrenzen vermelden. Deze heidesoort is een behoorlijk zeldzame verschijning in hoogveengebieden.
Heide in bloei trekt vele bewonderende blikken. Maar ook de productie van honing maakt de heidevelden een geliefde standplaats voor kasten voor de volken van de nijvere bijen. De open landschapsstructuur maakt onze heidevelden daarnaast ook aantrekkelijk voor een aantal specifieke dier- en vogelsoorten.
Als je een heidebloem, van struikheide, aan een nadere beschouwing onderwerpt, kun je niet anders dan constateren, dat het maar een minuscuul klein bloempje is. Door de grote hoeveelheid bloemen is het kleureffect echter overweldigend.
Heide heeft een hekel aan kalk in de bodem. Een zure en liefst zandige bodem vormt een voorwaarde voor een optimale groei en bloei van de heidepollen. In de duinen bij Bergen bevat de grond maar weinig kalk. De aanwezige kalk is in de loop van vele jaren uitgespoeld. Het gaat hier dan ook om oudere, in een verder verleden gevormde, duinen.
Half september is de hoofdbloei van de struikheide eigenlijk al voorbij. Veel struiken zijn dan ook getooid met bruin gekleurde, uitgebloeide bloemen. Enkele pollen staan nog volop te schitteren en daar heb ik vandaag dankbaar gebruik van gemaakt voor het maken van deze ietwat dromerige foto.
Foto gemaakt op: 11-09-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 5.6
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Calluna vulgaris
In het verleden behoorden grote aaneengesloten heidevelden tot de biotopen van ons land. Tegenwoordig moeten deze heidegebieden met veel kunst-en vliegwerk in stand gehouden worden. Maar … dan heb je ook wel wat! Door de menselijke invloed zijn er veel voedingsstoffen voor planten in de lucht gekomen. Door regen, maar ook door onzichtbaar neerdwarrelen komen deze meststoffen ook op onze heidegebieden terecht. De grotere hoeveelheid voedsel, die zo in de bodem komt, zorgt voor een explosieve groei van bijvoorbeeld snel groeiende grassen, zoals het pijpenstrootje (Molinia caerulea). De heideplanten met hun minder snelle groei worden op deze manier simpelweg overwoekerd en verdwijnen vervolgens. Afplaggen van de bovenste voedselrijke laag, inclusief de beplanting, zorgt voor nieuwe kansen voor de zaden die zich al langer in de bodem bevinden. De eutrofiëring ((over)bemesting) van onze natuurgebieden kan aansluitend weer gewoon plaatsvinden. Van verarming is naar mijn mening voorlopig nog geen sprake. Na verloop van tijd zullen dus weer ingrijpende beheersmaatregelen nodig zijn en blijven.
Van nature komen in Nederland ook nog twee andere heidesoorten voor: de dopheide (Erica tetralix) en de kraaiheide (Empetrum nigrum ) De eerstgenoemde houdt duidelijk van meer vocht in de bodem. Ook de bloeitijd verschilt per heidesoort. Kraaiheide bloeit in maart en april en de dopheide vanaf juni tot in oktober. De struikheide kleurt in augustus en ook nog in september onze heidevelden lila-paars.
Voor de volledigheid moet ik ook nog de aanwezigheid van lavendelheide (Andromeda polifolia) binnen onze landsgrenzen vermelden. Deze heidesoort is een behoorlijk zeldzame verschijning in hoogveengebieden.
Heide in bloei trekt vele bewonderende blikken. Maar ook de productie van honing maakt de heidevelden een geliefde standplaats voor kasten voor de volken van de nijvere bijen. De open landschapsstructuur maakt onze heidevelden daarnaast ook aantrekkelijk voor een aantal specifieke dier- en vogelsoorten.
Als je een heidebloem, van struikheide, aan een nadere beschouwing onderwerpt, kun je niet anders dan constateren, dat het maar een minuscuul klein bloempje is. Door de grote hoeveelheid bloemen is het kleureffect echter overweldigend.
Heide heeft een hekel aan kalk in de bodem. Een zure en liefst zandige bodem vormt een voorwaarde voor een optimale groei en bloei van de heidepollen. In de duinen bij Bergen bevat de grond maar weinig kalk. De aanwezige kalk is in de loop van vele jaren uitgespoeld. Het gaat hier dan ook om oudere, in een verder verleden gevormde, duinen.
Half september is de hoofdbloei van de struikheide eigenlijk al voorbij. Veel struiken zijn dan ook getooid met bruin gekleurde, uitgebloeide bloemen. Enkele pollen staan nog volop te schitteren en daar heb ik vandaag dankbaar gebruik van gemaakt voor het maken van deze ietwat dromerige foto.
Foto gemaakt op: 11-09-2010
Afmeting: 3024x4032 pixels / 25,6x34,14cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 5.6
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
