Fotoalbum » Natuurmomenten » Krakeend, vrouw in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Krakeend, vrouw in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Anas strepera
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Krakeend, vrouw in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Anas strepera
De krakeend staat van alle eenden het dichtst bij de wilde eend (Anas platyrhynchos). De vrouwtjes van beide soorten lijken het meest op elkaar. De krakeendvrouw heeft oranje randen aan de donkere snavel. Een ander belangrijk kenmerk is de witte spiegel; de witte veren in de vleugel. Deze valt vooral op bij vliegende eenden. Bij de wilde eend is de spiegel donker- bijna paarsblauw. De spiegel heeft voor zowel de woerden als de vrouwtjes dezelfde kleur. Net als de wilde eend is de krakeend ook een grondeleend; er wordt dus niet naar het voedsel gedoken.
Het gaat goed met de aantallen krakeenden in ons land. In het verleden was de krakeend een tamelijk zeldzame verschijning, maar tegenwoordig wordt er in steeds grotere aantallen in Nederland gebroed. Daarnaast krijgen wij 's winters nog bezoek van krakeenden uit Rusland en Scandinavië.
Soms maak je een foto niet alleen om het onderwerp, maar meer om de sfeer, die er uit spreekt. Er lag vandaag prachtig mooi winters zonlicht over het water voor de observatiehut.. Het water werd hierdoor in een gouden gloed gezet. In de rimpelingen van het wateroppervlak zijn de reflecties van boomstammen te zien als min of meer bibberende verticale lijnen door het goud. Deze krakeenddame is zich niet bewust van het mooie beeld wat zij, door simpelweg voorbij te zwemmen, mede veroorzaakt. De goudkleurige spiegeling van het zonlicht wordt door haar waterverplaatsing doorbroken door blauwe golfjes. Net als bij schepen zijn een duidelijke “boeggolf” en de zich zijdelings verplaatsende “hekgolven” zichtbaar.
De combinatie van de langere sluitertijd en lange brandpuntsafstand van de lens maakt het stilhouden van de camera op zo'n geïmproviseerde steun wel wat lastiger. De grootte van de kijkopeningen is ook niet optimaal voor een dergelijke lens.
Uiteindelijk is het resultaat wat telt!
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 250
Statief: Steunend op arm op rand.
Wetenschappelijke naam: Anas strepera
De krakeend staat van alle eenden het dichtst bij de wilde eend (Anas platyrhynchos). De vrouwtjes van beide soorten lijken het meest op elkaar. De krakeendvrouw heeft oranje randen aan de donkere snavel. Een ander belangrijk kenmerk is de witte spiegel; de witte veren in de vleugel. Deze valt vooral op bij vliegende eenden. Bij de wilde eend is de spiegel donker- bijna paarsblauw. De spiegel heeft voor zowel de woerden als de vrouwtjes dezelfde kleur. Net als de wilde eend is de krakeend ook een grondeleend; er wordt dus niet naar het voedsel gedoken.
Het gaat goed met de aantallen krakeenden in ons land. In het verleden was de krakeend een tamelijk zeldzame verschijning, maar tegenwoordig wordt er in steeds grotere aantallen in Nederland gebroed. Daarnaast krijgen wij 's winters nog bezoek van krakeenden uit Rusland en Scandinavië.
Soms maak je een foto niet alleen om het onderwerp, maar meer om de sfeer, die er uit spreekt. Er lag vandaag prachtig mooi winters zonlicht over het water voor de observatiehut.. Het water werd hierdoor in een gouden gloed gezet. In de rimpelingen van het wateroppervlak zijn de reflecties van boomstammen te zien als min of meer bibberende verticale lijnen door het goud. Deze krakeenddame is zich niet bewust van het mooie beeld wat zij, door simpelweg voorbij te zwemmen, mede veroorzaakt. De goudkleurige spiegeling van het zonlicht wordt door haar waterverplaatsing doorbroken door blauwe golfjes. Net als bij schepen zijn een duidelijke “boeggolf” en de zich zijdelings verplaatsende “hekgolven” zichtbaar.
De combinatie van de langere sluitertijd en lange brandpuntsafstand van de lens maakt het stilhouden van de camera op zo'n geïmproviseerde steun wel wat lastiger. De grootte van de kijkopeningen is ook niet optimaal voor een dergelijke lens.
Uiteindelijk is het resultaat wat telt!
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 250
Statief: Steunend op arm op rand.
