Fotoalbum » Natuurmomenten » Hollandse landgeit, geit met omvallend lam, Noordhollands Duinreservaat Castricum
Hollandse landgeit, geit met omvallend lam, Noordhollands Duinreservaat Castricum
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Hollandse landgeit, geit met omvallend lam, Noordhollands Duinreservaat Castricum
De Hollandse of Nederlandse landgeit wordt in het Noordhollands Duinreservaat, naast Schotse hooglanders en Scottish Blackface schapen, ingezet voor begrazing. Het is een oud Hollands geitenras, dat door vermenging met andere rassen bijna verdwenen was.
De geiten en bokken eten veel van wat hen voor de bek komt en zijn goed aangepast aan ons klimaat. Alle grazende dieren in de duinen moeten genoegen nemen met een wat schraal voedselaanbod. Ze zoeken zelf hun “krenten in de pap” wel.
De grote grazers in dit duingebied worden beheerd door de stichting Crosshill. Het kan je ook zomaar gebeuren, dat je een herder met een kudde schapen in het terrein tegenkomt.
Tijdens mijn wandeling van vandaag stuitte ik op een kleine kudde Hollandse landgeiten achter het infiltratiegebied in Castricum. De geit en het al iets oudere lam lagen te herkauwen en lieten zich gewillig fotograferen. Op een gegeven moment wilde het lam opstaan. Allereerst wordt er dan op de voorpoten geknield. Vervolgens wordt het achterlijf omhoog gehesen om daarna de voorpoten te strekken en het dier staat. In dit proces ging het bij dit lam in de laatste stap mis. Het jonge dier viel om en raakte daarbij ook zijn moeder vol met een poot tegen de kop. Deze ging daarop onverstoorbaar verder met herkauwen. Het geitje krabbelde overeind en zeeg daarna weer omgekeerd door de knieën om ook weer de kauwende bezigheid op te pakken. Tsja...., wij mensen gaan per slot van rekening ook wel eens verzitten.
Dit deed mij onmiddellijk denken aan het feit, dat onze kinderen in hun eerste levensfase ook niet altijd even handig zijn en vaak zonder aanleiding ondersteboven stuiteren. Niets menselijks is de dieren dus blijkbaar vreemd.
Het geheel was best wel komisch om te zien en met de camera in de stand repeterende opnames kon ik de gebeurtenis achter elkaar vastleggen.
Foto gemaakt op: 26-09-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 100
Statief: Monopod
De Hollandse of Nederlandse landgeit wordt in het Noordhollands Duinreservaat, naast Schotse hooglanders en Scottish Blackface schapen, ingezet voor begrazing. Het is een oud Hollands geitenras, dat door vermenging met andere rassen bijna verdwenen was.
De geiten en bokken eten veel van wat hen voor de bek komt en zijn goed aangepast aan ons klimaat. Alle grazende dieren in de duinen moeten genoegen nemen met een wat schraal voedselaanbod. Ze zoeken zelf hun “krenten in de pap” wel.
De grote grazers in dit duingebied worden beheerd door de stichting Crosshill. Het kan je ook zomaar gebeuren, dat je een herder met een kudde schapen in het terrein tegenkomt.
Tijdens mijn wandeling van vandaag stuitte ik op een kleine kudde Hollandse landgeiten achter het infiltratiegebied in Castricum. De geit en het al iets oudere lam lagen te herkauwen en lieten zich gewillig fotograferen. Op een gegeven moment wilde het lam opstaan. Allereerst wordt er dan op de voorpoten geknield. Vervolgens wordt het achterlijf omhoog gehesen om daarna de voorpoten te strekken en het dier staat. In dit proces ging het bij dit lam in de laatste stap mis. Het jonge dier viel om en raakte daarbij ook zijn moeder vol met een poot tegen de kop. Deze ging daarop onverstoorbaar verder met herkauwen. Het geitje krabbelde overeind en zeeg daarna weer omgekeerd door de knieën om ook weer de kauwende bezigheid op te pakken. Tsja...., wij mensen gaan per slot van rekening ook wel eens verzitten.
Dit deed mij onmiddellijk denken aan het feit, dat onze kinderen in hun eerste levensfase ook niet altijd even handig zijn en vaak zonder aanleiding ondersteboven stuiteren. Niets menselijks is de dieren dus blijkbaar vreemd.
Het geheel was best wel komisch om te zien en met de camera in de stand repeterende opnames kon ik de gebeurtenis achter elkaar vastleggen.
Foto gemaakt op: 26-09-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 100
Statief: Monopod
