Fotoalbum » Vogels » Tureluur, Hempolder, Akersloot
Tureluur, Hempolder, Akersloot
Tringa totanus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Tureluur, Hempolder, Akersloot
Wetenschappelijke naam: Tringa totanus
Het nadeel van de fotojacht op de fiets is de paraatheid van de apparatuur. Tijdens het fietsen zit de boel veilig opgeborgen in de fietstassen, maar dan ........ als je een foto wilt maken ...... Het statief, de camera met telelens, alles moet tevoorschijn gehaald worden en ook nog worden opgezet. Vaak is het onderwerp dan al (letterlijk) gevlogen.
Deze tureluur was duidelijk vermoeid. Ik vermoed dat de zorg voor de jongen zijn tol begint te eisen bij heel veel vogels. Terwijl ik fotografeerde, bleef de vogel rustig op zijn stekkie zitten. Ik kon hem van alle kanten benaderen en werd slechts zo nu en dan even gadegeslagen. De ogen werden af en toe dichtgeknepen en soms werden de veren wat opgezet. “Ik wil rust!!!!!”, was uit de lichaamstaal van de tureluur op te maken. Toch gaat de zorg voor het nageslacht ook bij vogels voor alles. 's Nachts zijn de nodige vijanden ook actief. Vogels moeten dus vierentwintig uur per dag alert zijn. De tijd van lanterfanten komt na de broedtijd wel weer. De vogels komen dan weer aan en rusten flink uit.
Ook de roep van deze “tuut” was geregeld te horen. Communicatie is zeker op dit moment van cruciaal belang. Laten weten, dat je in de buurt bent en indien nodig met een echte alarmroep de boel even wakker schudden. De jongen weten dan, dat zij zich moeten drukken. Zij verstoppen zich tussen het hoge gras en maken zich dan zo klein mogelijk. De ouders gaan, gezamenlijk met andere weidevogels, de indringers te lijf en proberen deze meestal succesvol te verdrijven.
Het verenpak van de vogels krijgt in deze tijd van het jaar erg veel te verduren. De veren worden een beetje sleets en na het broedseizoen zijn de vogels echt toe aan de rui. De veren worden langzaam maar zeker afgeworpen en gewisseld voor nieuwe. Hierbij wordt ook de nodige energie gebruikt, maar daarna zijn de vogels weer de dame en het heertje.
Op de nadering van meer wandelaars en hondeneigenaren met hun viervoeters besloot deze tureluur, zij het onder luid protest, een plekje in het weiland op te zoeken om daar verder van zijn hazenslaapje te kunnen genieten.
Foto gemaakt op: 23-05-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Tringa totanus
Het nadeel van de fotojacht op de fiets is de paraatheid van de apparatuur. Tijdens het fietsen zit de boel veilig opgeborgen in de fietstassen, maar dan ........ als je een foto wilt maken ...... Het statief, de camera met telelens, alles moet tevoorschijn gehaald worden en ook nog worden opgezet. Vaak is het onderwerp dan al (letterlijk) gevlogen.
Deze tureluur was duidelijk vermoeid. Ik vermoed dat de zorg voor de jongen zijn tol begint te eisen bij heel veel vogels. Terwijl ik fotografeerde, bleef de vogel rustig op zijn stekkie zitten. Ik kon hem van alle kanten benaderen en werd slechts zo nu en dan even gadegeslagen. De ogen werden af en toe dichtgeknepen en soms werden de veren wat opgezet. “Ik wil rust!!!!!”, was uit de lichaamstaal van de tureluur op te maken. Toch gaat de zorg voor het nageslacht ook bij vogels voor alles. 's Nachts zijn de nodige vijanden ook actief. Vogels moeten dus vierentwintig uur per dag alert zijn. De tijd van lanterfanten komt na de broedtijd wel weer. De vogels komen dan weer aan en rusten flink uit.
Ook de roep van deze “tuut” was geregeld te horen. Communicatie is zeker op dit moment van cruciaal belang. Laten weten, dat je in de buurt bent en indien nodig met een echte alarmroep de boel even wakker schudden. De jongen weten dan, dat zij zich moeten drukken. Zij verstoppen zich tussen het hoge gras en maken zich dan zo klein mogelijk. De ouders gaan, gezamenlijk met andere weidevogels, de indringers te lijf en proberen deze meestal succesvol te verdrijven.
Het verenpak van de vogels krijgt in deze tijd van het jaar erg veel te verduren. De veren worden een beetje sleets en na het broedseizoen zijn de vogels echt toe aan de rui. De veren worden langzaam maar zeker afgeworpen en gewisseld voor nieuwe. Hierbij wordt ook de nodige energie gebruikt, maar daarna zijn de vogels weer de dame en het heertje.
Op de nadering van meer wandelaars en hondeneigenaren met hun viervoeters besloot deze tureluur, zij het onder luid protest, een plekje in het weiland op te zoeken om daar verder van zijn hazenslaapje te kunnen genieten.
Foto gemaakt op: 23-05-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 420 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
