Fotoalbum » Planten » Sneeuwklokje, bloemen, bloei, landgoed Elswout
Sneeuwklokje, bloemen, bloei, landgoed Elswout
Galanthus nivalis
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Sneeuwklokje, bloemen, bloei, landgoed Elswout
Wetenschappelijke naam: Galanthus nivalis
Sneeuwklokjes behoren tot de vroegst bloeiende bolgewassen. Vaak priemen de bloemen nog door de sneeuw heen en doen hun naam dan zeker eer aan. Tot de mede-koplopers wat vroege bloei betreft kunnen wij ook de winterakoniet (Eranthis hyemalis) en de krokus (Crocus) rekenen. Dit zijn beiden echter knolgewassen. Voor vele mensen staat de bloei van deze planten gelijk aan het prille begin van de lente.
Het sneeuwklokje is in een ver verleden naar ons land gekomen. Van origine komt dit gewasje hier namelijk niet voor. Rijke kooplieden, die de stinzen bewoonden, haalden vele planten voor wildering naar hun grote erven. De status van deze tuinen hing vaak af van het in het bezit hebben van een grote verscheidenheid aan zeldzame en speciale planten. Door de aanwezigheid van bomen in deze tuinen moesten de planten hierin in het voorjaar excelleren. Het zijn dus bijna zonder uitzondering planten die, voordat het blad aan de bomen verschijnt, moeten hebben gebloeid en hun zaad hebben verspreid. Ondertussen moet er ook voldoende reservevoedsel in de bol of knol zijn opgeslagen om het volgende jaar opnieuw, direct na de winter, hun bloemenpracht te kunnen laten zien.
Het sneeuwklokje komt van oorsprong uit Zuid- en Midden-Europa. De bloemen zijn soms al in januari te zien; een enkele keer zelfs al in december. Zelfs tot in april kun je de witte bloemen vinden. Het blijkt dat het witte bloemblad van de bloem eigenlijk transparant, dus kleurloos, is. Er schijnen luchtbelletjes tussen de cellen te zitten die het licht zodanig verstrooien, dat wij het als een witte kleur waarnemen. Het plantje wordt maximaal 25 centimeter hoog.
Er zijn meerdere soorten van het sneeuwklokje bekend en daarnaast ook de nodige variëteiten. Zo is er ook een gevuldbloemige ondersoort bekend (Galanthus nivalis (Flore Pleno').
Voor de vermeerdering kunnen de sneeuwklokjes bestoven worden door insecten. Bijen halen in het vroege voorjaar soms al stuifmeel en nectar uit de bloemen. Alleszins zeker is deze vorm van vermeerdering, gezien de weersomstandigheden, natuurlijk niet. Daarom vindt er ook ongeslachtelijke voortplanting plaats door het vormen van klisters aan de bollen. Dit zijn kleine bolletjes, die na verloop van tijd op hun beurt weer uitgroeien tot bloeirijpe bollen
Door het vele dode hout en het gevaar wat dit voor bezoekers op kan leveren, worden de bomen in het bos op landgoed Elswout onder handen genomen. Ik mocht vandaag dan ook niet in het bos rondwandelen. Er bleef dus maar een klein rondje over, waarin ik toch nog wel een paar foto's heb kunnen maken. Vanaf ongeveer half maart hoopt men het onderhoud afgerond te hebben, zodat het publiek weer op alle paden mag komen.
Foto gemaakt op: 03-03-2012
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 10
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/10
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Galanthus nivalis
Sneeuwklokjes behoren tot de vroegst bloeiende bolgewassen. Vaak priemen de bloemen nog door de sneeuw heen en doen hun naam dan zeker eer aan. Tot de mede-koplopers wat vroege bloei betreft kunnen wij ook de winterakoniet (Eranthis hyemalis) en de krokus (Crocus) rekenen. Dit zijn beiden echter knolgewassen. Voor vele mensen staat de bloei van deze planten gelijk aan het prille begin van de lente.
Het sneeuwklokje is in een ver verleden naar ons land gekomen. Van origine komt dit gewasje hier namelijk niet voor. Rijke kooplieden, die de stinzen bewoonden, haalden vele planten voor wildering naar hun grote erven. De status van deze tuinen hing vaak af van het in het bezit hebben van een grote verscheidenheid aan zeldzame en speciale planten. Door de aanwezigheid van bomen in deze tuinen moesten de planten hierin in het voorjaar excelleren. Het zijn dus bijna zonder uitzondering planten die, voordat het blad aan de bomen verschijnt, moeten hebben gebloeid en hun zaad hebben verspreid. Ondertussen moet er ook voldoende reservevoedsel in de bol of knol zijn opgeslagen om het volgende jaar opnieuw, direct na de winter, hun bloemenpracht te kunnen laten zien.
Het sneeuwklokje komt van oorsprong uit Zuid- en Midden-Europa. De bloemen zijn soms al in januari te zien; een enkele keer zelfs al in december. Zelfs tot in april kun je de witte bloemen vinden. Het blijkt dat het witte bloemblad van de bloem eigenlijk transparant, dus kleurloos, is. Er schijnen luchtbelletjes tussen de cellen te zitten die het licht zodanig verstrooien, dat wij het als een witte kleur waarnemen. Het plantje wordt maximaal 25 centimeter hoog.
Er zijn meerdere soorten van het sneeuwklokje bekend en daarnaast ook de nodige variëteiten. Zo is er ook een gevuldbloemige ondersoort bekend (Galanthus nivalis (Flore Pleno').
Voor de vermeerdering kunnen de sneeuwklokjes bestoven worden door insecten. Bijen halen in het vroege voorjaar soms al stuifmeel en nectar uit de bloemen. Alleszins zeker is deze vorm van vermeerdering, gezien de weersomstandigheden, natuurlijk niet. Daarom vindt er ook ongeslachtelijke voortplanting plaats door het vormen van klisters aan de bollen. Dit zijn kleine bolletjes, die na verloop van tijd op hun beurt weer uitgroeien tot bloeirijpe bollen
Door het vele dode hout en het gevaar wat dit voor bezoekers op kan leveren, worden de bomen in het bos op landgoed Elswout onder handen genomen. Ik mocht vandaag dan ook niet in het bos rondwandelen. Er bleef dus maar een klein rondje over, waarin ik toch nog wel een paar foto's heb kunnen maken. Vanaf ongeveer half maart hoopt men het onderhoud afgerond te hebben, zodat het publiek weer op alle paden mag komen.
Foto gemaakt op: 03-03-2012
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 10
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/10
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
