Fotoalbum » Planten » Speenkruid, bloem, bloei, en blad, landgoed Elswout

Speenkruid, bloem, bloei, en blad, landgoed Elswout
Wetenschappelijke naam: Ficaria verna

Voor het speenkruid wordt ook de volgende Latijnse naam gebruikt: Ranunculus ficaria ssp. bulbilifer. Voor de Latijnse namen geldt: vandaag heb je 'em en morgen kan dat zomaar weer anders zijn. De eerst bekende gegeven naam wordt gehanteerd, maar wordt er later een naam gevonden die eerder is beschreven, dan geldt die wetenschappelijke naam voortaan. Dit kan natuurlijk leiden tot verwarring alom.
Van al dit wetenschappelijke gedonderjaag trekt het speenkruid zich gelukkig niets aan. Ieder voorjaar is het een van de eerst bloeiende kruidachtigen die ons land rijk is. De sterk glimmende bloemblaadjes zijn alleen geopend te zien bij mooi weer. Als de omstandigheden slecht zijn, blijven de bloemen gesloten. De bloemen verschijnen boven een tapijt van glimmend groene blaadjes. Het is een woekeraar, die als hij zich eenmaal ergens heeft gevestigd behoorlijk kan uitbreiden. Snel na de bloei sterft de plant bovengronds af. In de bodem blijven de knolletjes achter, die voor de groei en bloei van het volgende jaar gaan zorgen. Deze knolletjes hebben een speenvorm, waarvan de naam speenkruid dus afgeleid zou zijn. De plant bloeit van maart tot in mei en wordt tussen de vijf en dertig centimeter hoog.
Het speenkruid houdt van een ietwat vochtige bodem, maar eigenlijk zijn de plantjes niet zo kieskeurig wat hun standplaats betreft. Je kunt ze dan ook op veel verschillende plekken tegenkomen: bosranden, slootkanten, tuinen, plantsoenen, enz. De plant vermeerdert zich vooral vegetatief, dus d.m.v. de knolletjes die zelfs in de bladoksels kunnen ontstaan.
De jonge blaadjes schijnen eetbaar te zijn, maar dan wel geplukt voor de bloeistengels zich melden. Vanaf dat moment worden er giftige stoffen aangemaakt en is het speenkruid dus niet meer te eten. Zoals jullie al van mij weten: Lekker laten staan dus! In het verleden werd de plant, vanwege zijn hoge vitamine C-gehalte, gegeten bij constatering van scheurbuik. Dit is een regelrechte gebreksziekte, die je gemakkelijk kunt bestrijden door, juist ja ….. vitamine C in te nemen.
Voor een fotograaf maakt het glimmende karakter van de blaadjes en bloemblaadjes het fotograferen van het speenkruid tot een ware uitdaging. Wat een reflectie van zonlicht. Het is dus vaak even spelen met de belichtingsinstellingen op de camera. Het resultaat is er dan ook vaak wel naar, want ik vind het een erg fraai bloemetje. Voor mij altijd een teken, dat de winter toch echt zijn biezen heeft gepakt.

Foto gemaakt op:     29-04-2013
Afmeting:        4032x2688 pixels / 34,14x22,76 cm; 300 dpi
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E30
Gebruikte lens:    Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma:        5,6
Focuslengte:        150 mm.
Sluitertijd:        1/500
ISO:            200
Statief:        Manfrotto tripod