Fotoalbum » Natuurmomenten » Dode tak aan dode boom in het Zwanenwater
Dode tak aan dode boom in het Zwanenwater
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Dode tak aan dode boom in het Zwanenwater
In de natuur is één ding zeker: Al het leven is eindig! Voor sommige organismen ligt de houdbaarheidsdatum een stuk verder in de toekomst dan voor andere levende wezens. Een belangrijke functie voor al dit leven is de voortplanting; eigenlijk de instandhouding van de soort. In het algemeen neem ik aan, dat een groter organisme langer te leven heeft dan een kleiner wezentje. Er zijn op dit moment planten en dieren te vinden, die hun opwachting op aarde maakten ten tijde van en zelfs voor de opkomst van de dinosauriërs. Zo lang kan een soort dus al bestaan.
Bij mijn beste weten zijn bomen tegenwoordig en waarschijnlijk ook in het verleden de langst levende organismen op onze planeet. Een bekend gezegde is: Boompje groot, plantertje dood! Toch zijn hier ook grote verschillen te vinden. Berken, populieren en wilgen zijn voorbeelden van bomen, die ook niet zo'n gek hoge leeftijd bereiken. Dit zijn dan ook snelle hemelbestormers. Langzame groeiers zoals: eiken en beuken kunnen met gemak honderd jaar en nog veel ouder worden. Er hangt dan wel veel af van de omgevingsfactoren.
Onze duinen en dan vooral het buitenduin staan nu eenmaal niet bekend om het meest gunstige groeiklimaat voor bomen. Zout, aangevoerd vanaf het strand en de zee, helpt niet echt mee. Ook de meestal schrale bodem, de nimmer aflatende wind (meestal zuidwest) en de 's zomers behoorlijk oplopende temperaturen spelen een rol bij de achterblijvende groei.
De boom op deze foto heeft onmiskenbaar het leven gelaten. De tand des tijds zal de rest doen, maar zelfs nu geeft de boom zich niet gemakkelijk gewonnen. Er zal nog heel wat water door de rivier vloeien, voordat er van deze boom niets meer terug te vinden is. Zoals al eens eerder geschreven: Uiteindelijk keert alles terug in de kringloop van het leven.
Het is wel opvallend hoeveel structuren er op dit kale, langzaam verterende hout terug te zien zijn. Het aftakelingsproces kent duidelijk verschillende stadia.
Foto gemaakt op: 08-05-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 162 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 100
Statief: Monopod
In de natuur is één ding zeker: Al het leven is eindig! Voor sommige organismen ligt de houdbaarheidsdatum een stuk verder in de toekomst dan voor andere levende wezens. Een belangrijke functie voor al dit leven is de voortplanting; eigenlijk de instandhouding van de soort. In het algemeen neem ik aan, dat een groter organisme langer te leven heeft dan een kleiner wezentje. Er zijn op dit moment planten en dieren te vinden, die hun opwachting op aarde maakten ten tijde van en zelfs voor de opkomst van de dinosauriërs. Zo lang kan een soort dus al bestaan.
Bij mijn beste weten zijn bomen tegenwoordig en waarschijnlijk ook in het verleden de langst levende organismen op onze planeet. Een bekend gezegde is: Boompje groot, plantertje dood! Toch zijn hier ook grote verschillen te vinden. Berken, populieren en wilgen zijn voorbeelden van bomen, die ook niet zo'n gek hoge leeftijd bereiken. Dit zijn dan ook snelle hemelbestormers. Langzame groeiers zoals: eiken en beuken kunnen met gemak honderd jaar en nog veel ouder worden. Er hangt dan wel veel af van de omgevingsfactoren.
Onze duinen en dan vooral het buitenduin staan nu eenmaal niet bekend om het meest gunstige groeiklimaat voor bomen. Zout, aangevoerd vanaf het strand en de zee, helpt niet echt mee. Ook de meestal schrale bodem, de nimmer aflatende wind (meestal zuidwest) en de 's zomers behoorlijk oplopende temperaturen spelen een rol bij de achterblijvende groei.
De boom op deze foto heeft onmiskenbaar het leven gelaten. De tand des tijds zal de rest doen, maar zelfs nu geeft de boom zich niet gemakkelijk gewonnen. Er zal nog heel wat water door de rivier vloeien, voordat er van deze boom niets meer terug te vinden is. Zoals al eens eerder geschreven: Uiteindelijk keert alles terug in de kringloop van het leven.
Het is wel opvallend hoeveel structuren er op dit kale, langzaam verterende hout terug te zien zijn. Het aftakelingsproces kent duidelijk verschillende stadia.
Foto gemaakt op: 08-05-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 162 mm.
Sluitertijd: 1/400
ISO: 100
Statief: Monopod
