Fotoalbum » Landschap » Duinlandschap, in de winter, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Duinlandschap, in de winter, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Duinlandschap, in de winter, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Het was nevelig vanmorgen. Weerkundigen spreken in dit geval van dooimist. De temperatuur schommelde net iets boven het vriespunt. In de Amsterdamse Waterleiding Duinen lag op de meeste plekken nog een behoorlijk sneeuwdek. De lucht was geheel bedekt met een wolkendek, dat pas in de middag af en toe even openbrak.
De binnenduinrand bestaat vaak uit bossen; in het middenduin en zeker in de zeereep is het terrein meestal open van karakter. Bomen blijven hier meestal kleiner door de nimmer aflatende invloed van de zeewind, die in ons land regelmatig uit het zuidwesten waait.
In het middenduin dwaalde ik van het pad om twee foeragerende damherten (Dama dama) te fotograferen. De dieren bleven in de dekking van struiken en hoger gras, waardoor een (redelijk) “vrij beeld” niet geschoten kon worden.
Achter mij ontvouwde zich dit landschap met ook wel een damhert, maar dat zou nu niet het hoofdonderwerp van deze foto gaan worden. Het beeld sprak mij aan: de grijze lucht, de nevel, de glooiingen in het terrein, de kale bomen, de bossages aan de horizon en het gele gras. In deze compositie zit ook een, nog niet ingevuld, verrassingselement. Wat bevindt zich achter de hellingen aan de linker- en rechterkant? Hoe gaat het landschap daar verder? De doorgang tussen de twee duintjes suggereert een pad (het lijkt wel een pad, maar is dat niet), wat uitnodigt om verder te verkennen. De bomen zonder sneeuw tekenen mooi af tegen de grijze lucht. Ik vond het jammer, dat de sneeuw van deze bomen verdwenen was. Achteraf bedacht ik mij, dat het beeld er met besneeuwde “hemelbestormers” totaal anders uit gezien zou hebben. Voor mij was het goed zo!
Voor de volledigheid: In de Amsterdamse Waterleiding Duinen mag je, behalve in het infiltratiegebied en enkele andere aangegeven stukken, heerlijk struinen. Dit moet dan wel met respect voor het gebied en de daarin levende planten en dieren gebeuren.
Foto gemaakt op: 23-12-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 78 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
Het was nevelig vanmorgen. Weerkundigen spreken in dit geval van dooimist. De temperatuur schommelde net iets boven het vriespunt. In de Amsterdamse Waterleiding Duinen lag op de meeste plekken nog een behoorlijk sneeuwdek. De lucht was geheel bedekt met een wolkendek, dat pas in de middag af en toe even openbrak.
De binnenduinrand bestaat vaak uit bossen; in het middenduin en zeker in de zeereep is het terrein meestal open van karakter. Bomen blijven hier meestal kleiner door de nimmer aflatende invloed van de zeewind, die in ons land regelmatig uit het zuidwesten waait.
In het middenduin dwaalde ik van het pad om twee foeragerende damherten (Dama dama) te fotograferen. De dieren bleven in de dekking van struiken en hoger gras, waardoor een (redelijk) “vrij beeld” niet geschoten kon worden.
Achter mij ontvouwde zich dit landschap met ook wel een damhert, maar dat zou nu niet het hoofdonderwerp van deze foto gaan worden. Het beeld sprak mij aan: de grijze lucht, de nevel, de glooiingen in het terrein, de kale bomen, de bossages aan de horizon en het gele gras. In deze compositie zit ook een, nog niet ingevuld, verrassingselement. Wat bevindt zich achter de hellingen aan de linker- en rechterkant? Hoe gaat het landschap daar verder? De doorgang tussen de twee duintjes suggereert een pad (het lijkt wel een pad, maar is dat niet), wat uitnodigt om verder te verkennen. De bomen zonder sneeuw tekenen mooi af tegen de grijze lucht. Ik vond het jammer, dat de sneeuw van deze bomen verdwenen was. Achteraf bedacht ik mij, dat het beeld er met besneeuwde “hemelbestormers” totaal anders uit gezien zou hebben. Voor mij was het goed zo!
Voor de volledigheid: In de Amsterdamse Waterleiding Duinen mag je, behalve in het infiltratiegebied en enkele andere aangegeven stukken, heerlijk struinen. Dit moet dan wel met respect voor het gebied en de daarin levende planten en dieren gebeuren.
Foto gemaakt op: 23-12-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 78 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
