Fotoalbum » Landschap » Dode boom, liggend langs bospad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Dode boom, liggend langs bospad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Dode boom, liggend langs bospad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
De realiteit dwingt ons in te zien, dat het leven op aarde eindig is. Sommig leven is van heel korte duur en andere levende organismen bereiken heel eerbiedwaardige leeftijden. Om je heen kijkend in de natuur word je regelmatig geconfronteerd met de eindigheid van het bestaan. In het verleden mocht dood hout bijna niet blijven liggen. Het kon namelijk allerlei insecten aanlokken, die in staat geacht werden aanslagen op levende bomen te plegen. Ook mocht de aanwezigheid van schimmels in dode bomen niet onderschat worden. “Een ware uitvalspoort van vele dodelijke ziekten”, zo beschouwde men gesneuvelde bomen tenminste.
Tegenwoordig zien beheerders de aanwezigheid van verterend hout als een pure verrijking van onze natuur. Een waar “leger” van bijzondere levensvormen vinden hier hun voedsel en beschutting. Veel van dit leven vindt plaats in het verborgene, maar het is wel degelijk present om te helpen bij de afbraak tot voor planten opneembare voedingsbestanddelen.
Langs een bospad lag deze dode eik. Ik vermoed tenminste, dat dit een eik geweest moet zijn. Ondanks de positie van dit slachtoffer, is het alsnog een toonbeeld van onverzettelijkheid. Zomaar even opruimen is hier niet aan de orde. Dit vergt tijd en vaak ook heel veel tijd, omdat het hout van een van onze sterkere boomsoorten is; een langzame groeier, dus een leverancier van hard hout.
Het ochtendlicht in combinatie met zeemist geeft deze foto een heel aparte sfeer. Het leven ontspruit om deze tijd van het jaar uit alle knoppen van bomen en struiken. Bossen worden bedekt met een groen waas. Groen is daarom ook mijn lievelingskleur. De grote verscheidenheid aan nuances van deze kleur in het voorjaar verbaast mij ieder voorjaar opnieuw. Als aan het begin van de zomer het blad de verzadigde donkergroene kleur krijgt, valt vanaf 24 juni nieuw frisgroen blad extra op. Op deze dag in juni wordt de feestdag van Sint Jan (ik maak mij hierover ook geen illusies) “gevierd”. Hierna komen veel slapende knoppen uit; het zogenaamde Sint Janslot. Deze jonge bladeren en takjes dienen ter vervanging van beschadigde takken en bladeren. Voor een gezonde groei heeft de boom of struik nu eenmaal veel “voedselfabriekjes” nodig. Dit helpt om de onvermijdelijke aftakeling nog lekker lang uit te stellen.
Foto gemaakt op: 13-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
De realiteit dwingt ons in te zien, dat het leven op aarde eindig is. Sommig leven is van heel korte duur en andere levende organismen bereiken heel eerbiedwaardige leeftijden. Om je heen kijkend in de natuur word je regelmatig geconfronteerd met de eindigheid van het bestaan. In het verleden mocht dood hout bijna niet blijven liggen. Het kon namelijk allerlei insecten aanlokken, die in staat geacht werden aanslagen op levende bomen te plegen. Ook mocht de aanwezigheid van schimmels in dode bomen niet onderschat worden. “Een ware uitvalspoort van vele dodelijke ziekten”, zo beschouwde men gesneuvelde bomen tenminste.
Tegenwoordig zien beheerders de aanwezigheid van verterend hout als een pure verrijking van onze natuur. Een waar “leger” van bijzondere levensvormen vinden hier hun voedsel en beschutting. Veel van dit leven vindt plaats in het verborgene, maar het is wel degelijk present om te helpen bij de afbraak tot voor planten opneembare voedingsbestanddelen.
Langs een bospad lag deze dode eik. Ik vermoed tenminste, dat dit een eik geweest moet zijn. Ondanks de positie van dit slachtoffer, is het alsnog een toonbeeld van onverzettelijkheid. Zomaar even opruimen is hier niet aan de orde. Dit vergt tijd en vaak ook heel veel tijd, omdat het hout van een van onze sterkere boomsoorten is; een langzame groeier, dus een leverancier van hard hout.
Het ochtendlicht in combinatie met zeemist geeft deze foto een heel aparte sfeer. Het leven ontspruit om deze tijd van het jaar uit alle knoppen van bomen en struiken. Bossen worden bedekt met een groen waas. Groen is daarom ook mijn lievelingskleur. De grote verscheidenheid aan nuances van deze kleur in het voorjaar verbaast mij ieder voorjaar opnieuw. Als aan het begin van de zomer het blad de verzadigde donkergroene kleur krijgt, valt vanaf 24 juni nieuw frisgroen blad extra op. Op deze dag in juni wordt de feestdag van Sint Jan (ik maak mij hierover ook geen illusies) “gevierd”. Hierna komen veel slapende knoppen uit; het zogenaamde Sint Janslot. Deze jonge bladeren en takjes dienen ter vervanging van beschadigde takken en bladeren. Voor een gezonde groei heeft de boom of struik nu eenmaal veel “voedselfabriekjes” nodig. Dit helpt om de onvermijdelijke aftakeling nog lekker lang uit te stellen.
Foto gemaakt op: 13-04-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
