Fotoalbum » Vogels » Kuifeenden in infiltratiekanaal in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Kuifeenden in infiltratiekanaal in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Aythya fuligula
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Kuifeenden in infiltratiekanaal in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Aythya fuligula
De kuifeend is in ons land veelvuldig te zien. Het koddige duikeendje is vaak te zien in gezelschap van andere watervogels. Een ander familielid is de tafeleend (Aythya ferina), die ook al duikend zijn voedsel bemachtigd. De woerden van de kuifeend hebben een duidelijke, zwarte kuif op hun kop. Ook het vrouwtje is gekuifd; zij het iets minder uitbundig. De zwart-witte tekening van de woerd is een duidelijk kenmerk. Onder bepaalde lichtomstandigheden heb ik ook wel eens groene en paarse tinten in het zwart van het verenkleed gezien. Dit is volgens mij duidelijk afhankelijk van de lichtinval. De blauw-grijze snavel voorzien van zwarte punt is voor beide seksen gelijk. Dit geldt ook voor het opvallende, gele oog.
De veren van het vrouwtje zijn minder uitgesproken van kleur. Aan haar is de taak van de broedzorg toebedeeld. Het mannetje bemoeit zich niet met de zorg voor de eieren en het opgroeien van de pulletjes. Zijn kleuren zouden alleen maar de aandacht van vijanden trekken en een smakelijk ei of kuiken zijn voor vele “gasten aan tafel” nu eenmaal een niet te versmaden lekkernij. De woerden zouden zodoende maar weinig kuifeendenpullen groot kunnen brengen. Door de goede schutkleur valt het vrouwtje op het nest veel minder op. Ondertussen heeft zij het wel erg druk met deze zware verantwoordelijkeheid. De jongen moeten erg veel leren en dit is een taak die de kuifeendenmoeder vol verve vervult. Net als bij andere eenden gaan ook van een kuifeendenlegsel vaak veel eieren en pullen verloren.
Deze foto van een woerd en twee vrouwtjes is gemaakt onder duidelijk mindere lichtomstandigheden. Ik vraag mij wel af of een stralend zonnetje eenzelfde resultaat te zien gegeven zou hebben. Vaak is het licht dan hard en veroorzaakt het ook nog eens hinderlijke reflecties op het wateroppervlak. Een nadeel is nu wel, dat je moet gaan schipperen tussen sluitertijd en ISO-waarde. Een juiste belichting is dan soms moeilijk te realiseren, maar het direct kunnen beoordelen op een schermpje biedt dan wel uitkomst. Bij deze gelegenheid boden de kuifeenden mij voldoende tijd om dit te doen; dit maak je ook wel eens anders mee. Je moet dan “schieten” en pas in een later stadium kom je in de gelegenheid om de foto's op verschillende aspecten te kunnen beoordelen. Dit zijn momenten die vragen om vastleggen, omdat ze anders alweer voorbij zijn gegaan.
Foto gemaakt op: 28-02-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Aythya fuligula
De kuifeend is in ons land veelvuldig te zien. Het koddige duikeendje is vaak te zien in gezelschap van andere watervogels. Een ander familielid is de tafeleend (Aythya ferina), die ook al duikend zijn voedsel bemachtigd. De woerden van de kuifeend hebben een duidelijke, zwarte kuif op hun kop. Ook het vrouwtje is gekuifd; zij het iets minder uitbundig. De zwart-witte tekening van de woerd is een duidelijk kenmerk. Onder bepaalde lichtomstandigheden heb ik ook wel eens groene en paarse tinten in het zwart van het verenkleed gezien. Dit is volgens mij duidelijk afhankelijk van de lichtinval. De blauw-grijze snavel voorzien van zwarte punt is voor beide seksen gelijk. Dit geldt ook voor het opvallende, gele oog.
De veren van het vrouwtje zijn minder uitgesproken van kleur. Aan haar is de taak van de broedzorg toebedeeld. Het mannetje bemoeit zich niet met de zorg voor de eieren en het opgroeien van de pulletjes. Zijn kleuren zouden alleen maar de aandacht van vijanden trekken en een smakelijk ei of kuiken zijn voor vele “gasten aan tafel” nu eenmaal een niet te versmaden lekkernij. De woerden zouden zodoende maar weinig kuifeendenpullen groot kunnen brengen. Door de goede schutkleur valt het vrouwtje op het nest veel minder op. Ondertussen heeft zij het wel erg druk met deze zware verantwoordelijkeheid. De jongen moeten erg veel leren en dit is een taak die de kuifeendenmoeder vol verve vervult. Net als bij andere eenden gaan ook van een kuifeendenlegsel vaak veel eieren en pullen verloren.
Deze foto van een woerd en twee vrouwtjes is gemaakt onder duidelijk mindere lichtomstandigheden. Ik vraag mij wel af of een stralend zonnetje eenzelfde resultaat te zien gegeven zou hebben. Vaak is het licht dan hard en veroorzaakt het ook nog eens hinderlijke reflecties op het wateroppervlak. Een nadeel is nu wel, dat je moet gaan schipperen tussen sluitertijd en ISO-waarde. Een juiste belichting is dan soms moeilijk te realiseren, maar het direct kunnen beoordelen op een schermpje biedt dan wel uitkomst. Bij deze gelegenheid boden de kuifeenden mij voldoende tijd om dit te doen; dit maak je ook wel eens anders mee. Je moet dan “schieten” en pas in een later stadium kom je in de gelegenheid om de foto's op verschillende aspecten te kunnen beoordelen. Dit zijn momenten die vragen om vastleggen, omdat ze anders alweer voorbij zijn gegaan.
Foto gemaakt op: 28-02-2009
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/60
ISO: 400
Statief: Manfrotto tripod
