Fotoalbum » Vogels » Brandgans, rustend in een kruidenrijke weide, Castricummerpolder
Brandgans, rustend in een kruidenrijke weide, Castricummerpolder
Branta leucopsis
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Brandgans, rustend in een kruidenrijke weide, Castricummerpolder
Wetenschappelijke naam: Branta leucopsis
In een nog niet zo ver verleden was de brandgans alleen 's winters, als wintergast, in ons land te zien. In particuliere collecties werd deze ganzensoort ook wel gehouden. Het normale lente-, en zomeradres van de brandgans was Nova Zembla (inderdaad waar ook de ontdekkingsreiziger Willem Barentsz heeft overwinterd). Later behoorde ook het vaste land van Rusland tot het broedgebied en is deze gans steeds zuidelijker gaan broeden. In ons land zijn de eerste broedende brandganzen vanaf begin jaren tachtig waargenomen.
Het broedseizoen is voor de ganzen nu echt wel voorbij en de jongen zijn oud genoeg om op eigen poten te kunnen staan. Er is nu een tijd aangebroken van luieren, ruien en weer opvetten voor de mogelijk strenge winter, die in het verschiet ligt. Ganzen doen dit bijna altijd in elkaars gezelschap. In een grotere groep ben je minder kwetsbaar. Voor roofdieren is het uitkiezen van een slachtoffer dan al moeilijk en als de gehele groep op de wieken gaat bij dreiging, raakt de rover in kwestie het overzicht kwijt en moet eerst beslissen welk individu de beoogde maaltijd zou vormen. De ganzen, maar ook andere prooidieren, zorgen op deze manier voor verwarring en dat geeft ze tijd om zich uit de vleugels of poten te maken.
Vandaag geen vluchtgedrag gezien, maar wel de voor ganzen spreekwoordelijk bekende waakzaamheid. Eerst werd ik, terwijl ik op het fietspad stond, eens goed in ogenschouw genomen. Toen bleek, dat ze van mij geen kwaad te duchten hadden, gingen de brandganzen er eens rustig voor zitten. Zij gaven zich dus over aan het luieren. Tussen het gras en de bloeiende planten waren deze vogels best wel opvallende verschijningen. Niet bepaald het toonbeeld van een goede schutkleur. Het “koppie” werd wel regelmatig mijn kant op gedraaid. Ik heb daarom maar besloten een paar foto's te maken en mij daarna snel uit de fietswielen te maken; de ganzen achterlatend met hun “onbezigheden”.
Foto gemaakt op: 21-07-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm, 300dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Branta leucopsis
In een nog niet zo ver verleden was de brandgans alleen 's winters, als wintergast, in ons land te zien. In particuliere collecties werd deze ganzensoort ook wel gehouden. Het normale lente-, en zomeradres van de brandgans was Nova Zembla (inderdaad waar ook de ontdekkingsreiziger Willem Barentsz heeft overwinterd). Later behoorde ook het vaste land van Rusland tot het broedgebied en is deze gans steeds zuidelijker gaan broeden. In ons land zijn de eerste broedende brandganzen vanaf begin jaren tachtig waargenomen.
Het broedseizoen is voor de ganzen nu echt wel voorbij en de jongen zijn oud genoeg om op eigen poten te kunnen staan. Er is nu een tijd aangebroken van luieren, ruien en weer opvetten voor de mogelijk strenge winter, die in het verschiet ligt. Ganzen doen dit bijna altijd in elkaars gezelschap. In een grotere groep ben je minder kwetsbaar. Voor roofdieren is het uitkiezen van een slachtoffer dan al moeilijk en als de gehele groep op de wieken gaat bij dreiging, raakt de rover in kwestie het overzicht kwijt en moet eerst beslissen welk individu de beoogde maaltijd zou vormen. De ganzen, maar ook andere prooidieren, zorgen op deze manier voor verwarring en dat geeft ze tijd om zich uit de vleugels of poten te maken.
Vandaag geen vluchtgedrag gezien, maar wel de voor ganzen spreekwoordelijk bekende waakzaamheid. Eerst werd ik, terwijl ik op het fietspad stond, eens goed in ogenschouw genomen. Toen bleek, dat ze van mij geen kwaad te duchten hadden, gingen de brandganzen er eens rustig voor zitten. Zij gaven zich dus over aan het luieren. Tussen het gras en de bloeiende planten waren deze vogels best wel opvallende verschijningen. Niet bepaald het toonbeeld van een goede schutkleur. Het “koppie” werd wel regelmatig mijn kant op gedraaid. Ik heb daarom maar besloten een paar foto's te maken en mij daarna snel uit de fietswielen te maken; de ganzen achterlatend met hun “onbezigheden”.
Foto gemaakt op: 21-07-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm, 300dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 125
Statief: Manfrotto tripod
