Fotoalbum » Bomen » Paardenkastanje, uitlopende knoppen, Nationaal Park Zuid Kennemerland
Paardenkastanje, uitlopende knoppen, Nationaal Park Zuid-Kennemerland
Aesculus hippocastanum
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Paardenkastanje, uitlopende knoppen, Nationaal Park Zuid-Kennemerland
Wetenschappelijke naam: Aesculus hippocastanum
De knoppen van de bomen spatten letterlijk open. Door het aanhoudend te warme weer openen de knoppen van de bomen en struiken zich bijzonder snel. Zo denk je: “Ik stort me op het fotograferen van de ontluikende blad- en bloemknoppen van bomen”, en zo ben je dus gewoonweg te laat. De meeste bomen staan nu al volop in het blad en zelfs eiken en beuken zijn er dit jaar erg vroeg bij. Ik loop dus letterlijk achter de feiten aan.
Het openschuiven van de knoppen vind ik een boeiend fenomeen. Er worden ons echte kunstwerkjes voorgeschoteld en wij mensen lopen er vaak gedachteloos aan voorbij; zo niet ik! Het valt mij op. Ik kijk er zelfs naar uit en geniet er dan ook met volle teugen van. Maar ja ….. het fenomeen tijd …..!
In het najaar worden de knoppen door bomen en struiken aangelegd. Eigenlijk is het een pakketje steel en blad in minivorm; goed beschermd tegen de winterkou door de knopschubben en eventueel wat “donsachtige” beharing. Iedere boom heeft zijn eigen knoppen als het op het uiterlijk aankomt. In de winter kun je de bomen aan de knoppen herkennen, als je daar tenminste de moeite voor wilt nemen en er tijd in wilt investeren. Na de koude periode, die noodzakelijk schijnt te zijn voor het openen van de knoppen, barst het in het voorjaar allemaal open. Het lengen der dagen en het oplopen van de gemiddelde etmaaltemperatuur vormt het startsignaal voor het grote ontluiken. Een laat nachtvorstje kan het jonge groen van de meeste inheemse boomsoorten niet meer deren.
Het verse blad wordt direct al belaagd door allerlei opvreters. Rupsen en andere insectenlarven, maar ook grotere planteneters doen zich tegoed aan een voedzaam maal fris groen blad. Het kan en mag, want er wordt genoeg blad gemaakt.
Bomen zijn daarnaast de trotse bezitters van slapende knoppen. Dit zijn eigenlijk reserveknoppen voor als er iets misgaat met de gewone knoppen of het daaruit ontsproten blad. Gaat er iets van verloren; geen nood. De slapende knoppen openen zich na de feestdag van Sint Jan (24 juni) en veel bomen en struiken tooien zich dan alsnog met fris groen blad tussen het vaak al donkergroene en van kleur verzadigde oudere blad.
Het openbarsten van de knoppen van de paardenkastanje geeft mij het ultieme lentegevoel. Wat een mooi schouwspel. De kleverige schubben openen zich en wit viltig behaard jong blad wurmt zich naar buiten. De bloemknoppen zijn in de vorm van de “bloeikaars” ook al duidelijk zichtbaar. Op de takken zijn de oude bladlittekens van de in vorige jaren gevormde en later afgevallen bladeren (eigenlijk de bladstelen) goed zichtbaar.
Deze ontluikende knoppen heb ik nog wel mooi mee kunnen pakken. Voor de andere knoppen ….. ;er komen nog vele voorjaren en dan zal ik zorgen er wel op tijd bij te zijn.
Foto gemaakt op: 15-04-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 13
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Aesculus hippocastanum
De knoppen van de bomen spatten letterlijk open. Door het aanhoudend te warme weer openen de knoppen van de bomen en struiken zich bijzonder snel. Zo denk je: “Ik stort me op het fotograferen van de ontluikende blad- en bloemknoppen van bomen”, en zo ben je dus gewoonweg te laat. De meeste bomen staan nu al volop in het blad en zelfs eiken en beuken zijn er dit jaar erg vroeg bij. Ik loop dus letterlijk achter de feiten aan.
Het openschuiven van de knoppen vind ik een boeiend fenomeen. Er worden ons echte kunstwerkjes voorgeschoteld en wij mensen lopen er vaak gedachteloos aan voorbij; zo niet ik! Het valt mij op. Ik kijk er zelfs naar uit en geniet er dan ook met volle teugen van. Maar ja ….. het fenomeen tijd …..!
In het najaar worden de knoppen door bomen en struiken aangelegd. Eigenlijk is het een pakketje steel en blad in minivorm; goed beschermd tegen de winterkou door de knopschubben en eventueel wat “donsachtige” beharing. Iedere boom heeft zijn eigen knoppen als het op het uiterlijk aankomt. In de winter kun je de bomen aan de knoppen herkennen, als je daar tenminste de moeite voor wilt nemen en er tijd in wilt investeren. Na de koude periode, die noodzakelijk schijnt te zijn voor het openen van de knoppen, barst het in het voorjaar allemaal open. Het lengen der dagen en het oplopen van de gemiddelde etmaaltemperatuur vormt het startsignaal voor het grote ontluiken. Een laat nachtvorstje kan het jonge groen van de meeste inheemse boomsoorten niet meer deren.
Het verse blad wordt direct al belaagd door allerlei opvreters. Rupsen en andere insectenlarven, maar ook grotere planteneters doen zich tegoed aan een voedzaam maal fris groen blad. Het kan en mag, want er wordt genoeg blad gemaakt.
Bomen zijn daarnaast de trotse bezitters van slapende knoppen. Dit zijn eigenlijk reserveknoppen voor als er iets misgaat met de gewone knoppen of het daaruit ontsproten blad. Gaat er iets van verloren; geen nood. De slapende knoppen openen zich na de feestdag van Sint Jan (24 juni) en veel bomen en struiken tooien zich dan alsnog met fris groen blad tussen het vaak al donkergroene en van kleur verzadigde oudere blad.
Het openbarsten van de knoppen van de paardenkastanje geeft mij het ultieme lentegevoel. Wat een mooi schouwspel. De kleverige schubben openen zich en wit viltig behaard jong blad wurmt zich naar buiten. De bloemknoppen zijn in de vorm van de “bloeikaars” ook al duidelijk zichtbaar. Op de takken zijn de oude bladlittekens van de in vorige jaren gevormde en later afgevallen bladeren (eigenlijk de bladstelen) goed zichtbaar.
Deze ontluikende knoppen heb ik nog wel mooi mee kunnen pakken. Voor de andere knoppen ….. ;er komen nog vele voorjaren en dan zal ik zorgen er wel op tijd bij te zijn.
Foto gemaakt op: 15-04-2011
Afmeting: 4032x3024 pixels / 34,14x25,6 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 13
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/50
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
