Fotoalbum » Bomen » Lijsterbes, bessen, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Lijsterbes, bessen, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Sorbus aucuparia
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Lijsterbes, bessen, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Wetenschappelijke naam: Sorbus aucuparia
Aan de verschillende natuurverschijnselen te zien, doet de herfst binnenkort zijn definitieve intrede. Een prachtige tijd voor natuurfotografen. Een explosie aan kleuren en natuurlijk weer veel vruchten, bronsttijd, paddenstoelen, trekvogels en noem maar op. Een tijd waarin je er ook veel op uit moet trekken; nog even energie opdoen voor het komende winterseizoen.
In de natuur beginnen veel bomen en struiken hun vruchten meer opvallend in de aanbieding te brengen. Voor het voortbestaan van de soort zijn zij afhankelijk van de verspreiding van de zaden. Veel dieren en vooral ook vogels helpen bij deze belangrijke taak. De bessen worden veelal gegeten en de zaden komen vervolgens met de ontlasting uit het vogel- of dierenlichaam. Door de passage langs het spijsverteringskanaal wordt de harde huid van het zaad vaak voorbereid op de ontkieming, die anders niet of nauwelijks mogelijk zou zijn.
Knallende kleuren om vooral op te vallen. Het lokkende voedsel moet vooral in de “etalage”. Anders zullen de vruchten niet opgegeten worden en het zaad wordt in dat geval dus niet verspreid.
Het valt mij dit jaar op, dat de takken van de lijsterbessen doorbuigen onder het gewicht van de vele rijpe bessen. Ik denk, dat het een goed bessenjaar is. Volgens de overleveringen zou een goede opbrengst aan vruchten, dus ook eikels, kastanjes, beukennootjes, enz. mogelijk kunnen duiden op een strenge winter. De dieren kunnen in de herfst een flinke vetvoorraad of bij sommige soorten een voedselvoorraad aanleggen, welke hen kan helpen het koudste seizoen te overleven.
De zon liet zich vanmorgen regelmatig zien. Zo ook op deze plek in het bos. Het onderste deel van het blad en de bessen baadde in het zonlicht, terwijl de bovenste helft zich tevreden moest stellen met de schaduw van overhangende takken en blad. Een apart effect geeft dit wel aan de foto. Diafragmakeuze is bij fotografie met een macrolens een belangrijk aspect voor een geslaagde foto. Wij zijn te snel geneigd een groter diafragma toe te passen, dus eigenlijk een klein getal. In heel veel gevallen wordt er te groot gekozen waardoor de scherptediepte beperkt is en de foto veel wazige elementen zal vertonen. Een kleinere diafragma-opening, groter getal, zal meer scherpte in een foto brengen over een groter bereik. Het is vaak een kwestie van proberen en uiteindelijk leer je hoe dit bij jouw camera met de betreffende lens het beste, lees door jou gewenste, resultaat geeft.
Foto gemaakt op: 19-08-2011
Afmeting: 2898x3864 pixels / 24,54x32,72 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/13
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Sorbus aucuparia
Aan de verschillende natuurverschijnselen te zien, doet de herfst binnenkort zijn definitieve intrede. Een prachtige tijd voor natuurfotografen. Een explosie aan kleuren en natuurlijk weer veel vruchten, bronsttijd, paddenstoelen, trekvogels en noem maar op. Een tijd waarin je er ook veel op uit moet trekken; nog even energie opdoen voor het komende winterseizoen.
In de natuur beginnen veel bomen en struiken hun vruchten meer opvallend in de aanbieding te brengen. Voor het voortbestaan van de soort zijn zij afhankelijk van de verspreiding van de zaden. Veel dieren en vooral ook vogels helpen bij deze belangrijke taak. De bessen worden veelal gegeten en de zaden komen vervolgens met de ontlasting uit het vogel- of dierenlichaam. Door de passage langs het spijsverteringskanaal wordt de harde huid van het zaad vaak voorbereid op de ontkieming, die anders niet of nauwelijks mogelijk zou zijn.
Knallende kleuren om vooral op te vallen. Het lokkende voedsel moet vooral in de “etalage”. Anders zullen de vruchten niet opgegeten worden en het zaad wordt in dat geval dus niet verspreid.
Het valt mij dit jaar op, dat de takken van de lijsterbessen doorbuigen onder het gewicht van de vele rijpe bessen. Ik denk, dat het een goed bessenjaar is. Volgens de overleveringen zou een goede opbrengst aan vruchten, dus ook eikels, kastanjes, beukennootjes, enz. mogelijk kunnen duiden op een strenge winter. De dieren kunnen in de herfst een flinke vetvoorraad of bij sommige soorten een voedselvoorraad aanleggen, welke hen kan helpen het koudste seizoen te overleven.
De zon liet zich vanmorgen regelmatig zien. Zo ook op deze plek in het bos. Het onderste deel van het blad en de bessen baadde in het zonlicht, terwijl de bovenste helft zich tevreden moest stellen met de schaduw van overhangende takken en blad. Een apart effect geeft dit wel aan de foto. Diafragmakeuze is bij fotografie met een macrolens een belangrijk aspect voor een geslaagde foto. Wij zijn te snel geneigd een groter diafragma toe te passen, dus eigenlijk een klein getal. In heel veel gevallen wordt er te groot gekozen waardoor de scherptediepte beperkt is en de foto veel wazige elementen zal vertonen. Een kleinere diafragma-opening, groter getal, zal meer scherpte in een foto brengen over een groter bereik. Het is vaak een kwestie van proberen en uiteindelijk leer je hoe dit bij jouw camera met de betreffende lens het beste, lees door jou gewenste, resultaat geeft.
Foto gemaakt op: 19-08-2011
Afmeting: 2898x3864 pixels / 24,54x32,72 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 8
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/13
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
