Fotoalbum » Vogels » Wilde eend woerd uitrekkend Hoefijzermeer Noordhollands Duinreservaat Castricum
Wilde eend woerd uitrekkend Hoefijzermeer Noordhollands Duinreservaat Castricum
Anas platyrhynchos
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Wilde eend, woerd uitrekkend Hoefijzermeer Noordhollands Duinreservaat Castricum
Wetenschappelijke naam: Anas platyrhynchos
Bij het Boetje van onze Kees (de schuilhut) moet je soms echt mazzel hebben. Nu zullen veel fotografen de waarneming van een wilde eend echt geen mazzeltje noemen. De soort is te gemakkelijk om te kieken. In de omgeving van veel vijvers zijn de eenden goed te benaderen. De aanwezigheid van mensen is niets nieuws meer voor ze. Om deze reden worden de wilde eenden vaak voor te gewoon aangezien. Als je goed kijkt naar de tekening, kun je niet anders dan concluderen dat er niets gewoon aan is. De mooie groene kop, de smalle witte ring, de bruine borst, de blauwe spiegel (gekleurde veren in de vleugels) en de schitterende zwart-wit tekening in veel dekveren maken dit beeld tot een waar kunstwerk. De woerdenkrul, bovenop de staart, is als een toef slagroom op een stuk appeltaart (rare vergelijking eigenlijk).
Na het maken van deze foto zag ik pas, dat dit mannetje een stukje van het verenkleed verloren moest zijn. Het gewricht in de uitgestrekte vleugel is onbedekt. Dit hoort niet zo te zijn, maar na enige tijd zullen nieuwe veren dit plekje weer bedekt hebben.
Ook eenden moeten zich zo nu en dan eens uitrekken. De zon op het wateroppervlak weerspiegelt in de schaduw die onder de vleugel is ontstaan.
Met het mazzel hebben bedoel ik overigens het kunnen waarnemen en fotograferen van vogels. De trip naar het Boetje heb ik ook regelmatig tevergeefs gemaakt. Ik zie het dan maar als een stuk broodnodige lichaamsbeweging; ook niets mis mee!
Foto gemaakt op: 28-03-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm, 300 dpi
Bestanden: jpeg !
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 390 mm
Sluitertijd: 1/500
ISO: 200
Statief: Monopod
Wetenschappelijke naam: Anas platyrhynchos
Bij het Boetje van onze Kees (de schuilhut) moet je soms echt mazzel hebben. Nu zullen veel fotografen de waarneming van een wilde eend echt geen mazzeltje noemen. De soort is te gemakkelijk om te kieken. In de omgeving van veel vijvers zijn de eenden goed te benaderen. De aanwezigheid van mensen is niets nieuws meer voor ze. Om deze reden worden de wilde eenden vaak voor te gewoon aangezien. Als je goed kijkt naar de tekening, kun je niet anders dan concluderen dat er niets gewoon aan is. De mooie groene kop, de smalle witte ring, de bruine borst, de blauwe spiegel (gekleurde veren in de vleugels) en de schitterende zwart-wit tekening in veel dekveren maken dit beeld tot een waar kunstwerk. De woerdenkrul, bovenop de staart, is als een toef slagroom op een stuk appeltaart (rare vergelijking eigenlijk).
Na het maken van deze foto zag ik pas, dat dit mannetje een stukje van het verenkleed verloren moest zijn. Het gewricht in de uitgestrekte vleugel is onbedekt. Dit hoort niet zo te zijn, maar na enige tijd zullen nieuwe veren dit plekje weer bedekt hebben.
Ook eenden moeten zich zo nu en dan eens uitrekken. De zon op het wateroppervlak weerspiegelt in de schaduw die onder de vleugel is ontstaan.
Met het mazzel hebben bedoel ik overigens het kunnen waarnemen en fotograferen van vogels. De trip naar het Boetje heb ik ook regelmatig tevergeefs gemaakt. Ik zie het dan maar als een stuk broodnodige lichaamsbeweging; ook niets mis mee!
Foto gemaakt op: 28-03-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm, 300 dpi
Bestanden: jpeg !
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 390 mm
Sluitertijd: 1/500
ISO: 200
Statief: Monopod
