Fotoalbum » Vogels » Grote zaagbek, vrouw bij observatiehut De Oase, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Grote zaagbek, vrouw bij observatiehut De Oase, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Mergus merganser
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Grote zaagbek, vrouw bij observatiehut De Oase, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Mergus merganser
De grote zaagbek is geen broedvogel in Nederland. Wij hebben geen uitgebreide oude bossen met grotere wateren daartussen. Deze vogels broeden veel noordelijker o.a. in gaten in oude bomen, maar er wordt ook op andere plekken gebroed. In de winter wordt Nederland door een groot aantal van de In Noordwest-Europa levende grote zaagbekken bezocht. Bijna een kwart van de populatie bevindt zich dan binnen onze landsgrenzen.
Het mannetje en vrouwtje verschillen van uiterlijk. Het mannetje heeft een donkergroene kop zonder kuif, veel witte delen en streepjes grijs. Het broedkleed toont roze veren op de borst en buik. Het vrouwtje heeft een bruine kop met kuif, veel grijze tinten op de rug en buik en een witte borst. Ook is er een witte keelvlek te zien.
Andere zaagbekken, die je in ons land vooral 's winters kunt waarnemen zijn: de middelste zaagbek (Mergus serrator) en het nonnetje (Mergus albellus). De laatste is van deze drie duidelijk de kleinste zaagbeksoort.
De grote zaagbek leeft van vis, die duikend uit het water wordt gevist. De vrij dunne snavel met rijen kleine tandjes (zaag-bek) zorgt ervoor dat de gevangen vis niet meer kan ontsnappen.
Naar mijn ervaring zijn het vrij schuwe vogels, die gemakkelijk op de wieken gaan bij benadering. Dus uiteraard behoorlijk lastig te fotograferen. Vandaag zat het eens mee tijdens ons bezoek aan de observatiehut De Oase in de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Dit vrouwtje dook geregeld onder water op zoek naar voedsel en kwam soms binnen bereik van mijn camera en lens. Het was een frisse dag, maar vooral de straffe wind maakte het guur, dus een lage gevoelstemperatuur. Beschermd door haar waterafstotende verenkleed had deze grote zaagbek absoluut geen last van het weer. Het verbaasde mij vroeger altijd, dat watervogels zonder problemen in het ijskoude water konden rondzwemmen. Tegenwoordig weet ik natuurlijk wel beter.
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 250
Statief: Steunend op arm op rand.
Wetenschappelijke naam: Mergus merganser
De grote zaagbek is geen broedvogel in Nederland. Wij hebben geen uitgebreide oude bossen met grotere wateren daartussen. Deze vogels broeden veel noordelijker o.a. in gaten in oude bomen, maar er wordt ook op andere plekken gebroed. In de winter wordt Nederland door een groot aantal van de In Noordwest-Europa levende grote zaagbekken bezocht. Bijna een kwart van de populatie bevindt zich dan binnen onze landsgrenzen.
Het mannetje en vrouwtje verschillen van uiterlijk. Het mannetje heeft een donkergroene kop zonder kuif, veel witte delen en streepjes grijs. Het broedkleed toont roze veren op de borst en buik. Het vrouwtje heeft een bruine kop met kuif, veel grijze tinten op de rug en buik en een witte borst. Ook is er een witte keelvlek te zien.
Andere zaagbekken, die je in ons land vooral 's winters kunt waarnemen zijn: de middelste zaagbek (Mergus serrator) en het nonnetje (Mergus albellus). De laatste is van deze drie duidelijk de kleinste zaagbeksoort.
De grote zaagbek leeft van vis, die duikend uit het water wordt gevist. De vrij dunne snavel met rijen kleine tandjes (zaag-bek) zorgt ervoor dat de gevangen vis niet meer kan ontsnappen.
Naar mijn ervaring zijn het vrij schuwe vogels, die gemakkelijk op de wieken gaan bij benadering. Dus uiteraard behoorlijk lastig te fotograferen. Vandaag zat het eens mee tijdens ons bezoek aan de observatiehut De Oase in de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Dit vrouwtje dook geregeld onder water op zoek naar voedsel en kwam soms binnen bereik van mijn camera en lens. Het was een frisse dag, maar vooral de straffe wind maakte het guur, dus een lage gevoelstemperatuur. Beschermd door haar waterafstotende verenkleed had deze grote zaagbek absoluut geen last van het weer. Het verbaasde mij vroeger altijd, dat watervogels zonder problemen in het ijskoude water konden rondzwemmen. Tegenwoordig weet ik natuurlijk wel beter.
Foto gemaakt op: 13-12-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 250
Statief: Steunend op arm op rand.