Fotoalbum » Vogels » Futen met juvenielen, voeren van jongen Zwanenwater
Futen met juvenielen, voeren van jongen Zwanenwater
Podiceps cristatus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Futen met juvenielen, voeren van jongen Zwanenwater
Wetenschappelijke naam: Podiceps cristatus
Futen zijn watervogels, die echt gebouwd zijn op een duikend bestaan. Zo zie je ze en even later zijn ze hele stukken verderop pas weer te zien. Het lijkt soms net of ze een spel met je spelen.
De balts van de fuut is adembenemend mooi om te zien. Ik hoop dat dus nog eens vast te kunnen leggen op de geheugenkaart. Het nest is een drijvend geheel van waterplanten (vooral riet). Bij het verlaten van het nest worden de eieren meestal toegedekt met rottend plantenmateriaal.
Ook de zorg voor de jongen gaat bij deze vogels wel erg ver. Het grut wordt regelmatig door een ouder op de rug over het wateroppervlak getransporteerd. Dit is eigenlijk wel zo veilig, want vijanden die onder water op de loer liggen, kunnen deze “snack” zo niet verorberen.
De man van dit stel had het er maar druk mee. Er waren vier snavels, die gevoed moesten worden. Deze ouderfuut liet zien een groot duiker en visser te zijn. De visjes werden vlot na elkaar bij het “moederschip” afgeleverd. De juvenielen kregen bij toerbeurt een visje aangeboden. Er was er zelfs één bij die voor de pullen te groot was. Geen van de vier kon er blijkbaar iets mee. Pa offerde zich vervolgens op en de vis gleed de volwassen futenkeel in; in de natuur gaat niets verloren. De kop van de vis ging steevast als eerste naar binnen.
Af en toe nam een avontuurlijk jong een duik in het grote eerste meer van het Zwanenwater. Er was zelfs een moment dat het vrouwtje even de vleugels moest strekken. Doordat zij zich oprichtte in het water, tuimelden de jongen van haar rug en namen zo een onvrijwillig bad. Zeer snel hierna werd de geborgenheid van de rug van mams weer opgezocht. Geef ze eens ongelijk; het gemak dient, in dit geval, de fuut.
Foto gemaakt op: 23-07-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 9
Focuslengte: 500 mm
Sluitertijd: 1/200
ISO: 125
Statief: Monopod
Wetenschappelijke naam: Podiceps cristatus
Futen zijn watervogels, die echt gebouwd zijn op een duikend bestaan. Zo zie je ze en even later zijn ze hele stukken verderop pas weer te zien. Het lijkt soms net of ze een spel met je spelen.
De balts van de fuut is adembenemend mooi om te zien. Ik hoop dat dus nog eens vast te kunnen leggen op de geheugenkaart. Het nest is een drijvend geheel van waterplanten (vooral riet). Bij het verlaten van het nest worden de eieren meestal toegedekt met rottend plantenmateriaal.
Ook de zorg voor de jongen gaat bij deze vogels wel erg ver. Het grut wordt regelmatig door een ouder op de rug over het wateroppervlak getransporteerd. Dit is eigenlijk wel zo veilig, want vijanden die onder water op de loer liggen, kunnen deze “snack” zo niet verorberen.
De man van dit stel had het er maar druk mee. Er waren vier snavels, die gevoed moesten worden. Deze ouderfuut liet zien een groot duiker en visser te zijn. De visjes werden vlot na elkaar bij het “moederschip” afgeleverd. De juvenielen kregen bij toerbeurt een visje aangeboden. Er was er zelfs één bij die voor de pullen te groot was. Geen van de vier kon er blijkbaar iets mee. Pa offerde zich vervolgens op en de vis gleed de volwassen futenkeel in; in de natuur gaat niets verloren. De kop van de vis ging steevast als eerste naar binnen.
Af en toe nam een avontuurlijk jong een duik in het grote eerste meer van het Zwanenwater. Er was zelfs een moment dat het vrouwtje even de vleugels moest strekken. Doordat zij zich oprichtte in het water, tuimelden de jongen van haar rug en namen zo een onvrijwillig bad. Zeer snel hierna werd de geborgenheid van de rug van mams weer opgezocht. Geef ze eens ongelijk; het gemak dient, in dit geval, de fuut.
Foto gemaakt op: 23-07-2008
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 9
Focuslengte: 500 mm
Sluitertijd: 1/200
ISO: 125
Statief: Monopod