Fotoalbum » Planten » Klokjesgentiaan, bloem, bloei, Jac P. Thijssepark, Amstelveen
Klokjesgentiaan, bloem, bloei, Jac P. Thijssepark, Amstelveen
Gentiana pneumonanthe
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Klokjesgentiaan, bloem, bloei, Jac P. Thijssepark, Amstelveen
Wetenschappelijke naam: Gentiana pneumonanthe
De klokjesgentiaan is een beschemde plant in ons land. Door verbeterde afwatering en het veelvuldig gebruik van meststoffen is deze plant zeer sterk in aantallen afgenomen. De groeiplaatsen zijn eigenlijk alleen nog maar te vinden in natuurgebieden of in bijv. het Jac P. Thijssepark.
Het gaat hier om een vaste plant, die houdt van een zonnige standplaats. Daarnaast moet de bodem voedselarm zijn en vochtig tot gewoonweg nat. De bloeitijd valt in juli, augustus en september. Zonder de bloemen valt de plant in het geheel niet op tussen de omringende beplanting, maar als de bloei eenmaal begint, steken de fraaie blauwe klokjesachtige bloemen meestal wel af tegen het groen in de omgeving.
Van de klokjesgentiaan is vooral ook bekend, dat het gentiaanblauwtje (Phengaris alcon) de plant als waardplant gebruikt. Het vrouwtje van de vlinder zet één of enkele eitjes af op de bloem van de klokjesgentiaan. Het rupsje wat hieruit tevoorschijn komt eet zich een weg naar binnnen in de bloem en eet daar van onder andere het vruchtbeginsel. Na een dag of tien laat het rupsje zich op de grond vallen en wacht tot hij / zij meegnomen wordt door een bossteekmier of een moerassteekmier. Voor de mieren schijnt het rupsje van het gentiaanblauwtje erg te lijken op een mierenlarve. Eenmaal in het mierennest doet het rupsje zich tegoed aan de mierenlarven en later ook aan de poppen van de mieren. Als de rups groot genoeg is, zal deze zich gaan verpoppen en als pop in het mierennest overwinteren. In juni of juli van het daaropvolgende jaar zal de vlinder uit de pop komen en zich als de wiedeweerga een weg uit het nest moeten banen. De mieren beschouwen de vlinder als een indringer en zullen deze dan ook aanvallen. Eenmaal buiten gekomen zoekt de vlinder een hoger plekje op buiten het zicht van de mieren. Nu pas worden de vleugels opgepompt en kan de vlinder na een tijdje op zoek gaan naar nectar (bijvoorbeeld bij de dopheide) en een partner. Hierna kan de cyclus zich opnieuw gaan voltrekken.
Door de afname van de klokjesgentianen is het ook logisch dat het gentiaanblauwtje in de hoek zit waar de klappen vallen. Vrij vertaald: Het is een zeldzame verschijning geworden in ons land; temeer ook omdat er aan nogal wat voorwaarden in de omgeving voldaan moet worden.
Het gentiaanblauwtje hebben wij in het Jac P. Thijssepark niet waargenomen; gelukkig wel de fraaie bloemen van de klokjesgentiaan: een lust voor het (mijn) oog!
Foto gemaakt op: 26-07-2016
Afmeting: 3780x5040 pixels / 32x42,67 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 4,5
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/80
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod