Fotoalbum » Planten » Kleine zonnedauw, Empese en Tondense Heide
Kleine zonnedauw, Empese en Tondense Heide
Drosera intermedia
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Kleine zonnedauw, Empese en Tondense Heide
Wetenschappelijke naam: Drosera intermedia
Vleeseters in de Hollandse natuur? Wij zijn meestal geneigd om direct aan dieren te denken en daaronder reken ik dan ook meteen maar een aantal soorten insecten en natuurlijk de spinnen. Maar ook in de plantenwereld, die ons land rijk is, komen vleesetende planten voor.
Deze planten zijn voor hun bestaan afhankelijk van de voedingsstoffen, die uit vooral insecten gehaald worden. De bodem waarin de vleeseters groeien, is meestal zeer arm aan onder andere stikstof. De voeding die uit de insecten gehaald wordt, vormt dus een welkome aanvulling op het dieet. Daarnaast is de grond zuur. Heidevelden en veengrond zijn de biotopen voor vleesetende planten. De standplaats is vaak nat en in de zomer ook wel eens droger, maar een vochtige bodem is wel een vereiste. 's Winters staan de groeiplaatsen vaak onder water. Ook een zonnige plek is noodzakelijk.
De kleine zonnedauw is een overblijvende, dus vaste, plant en zal jaarlijks opkomen, tenzij de groeiomstandigheden veranderen. Verdroging, verruiging en bemesting zijn meestal funest voor dit tere plantje. De plant wordt tussen de twee en tien centimeter hoog en krijgt in juli en augustus witte bloemen. Uit het rozet komen de spatelvormige bladeren omhoog. Aan deze bladeren zitten kleverige tentakeltjes. Zij zijn bedekt met druppeltjes van dit goedje. Deze druppeltjes zijn de eigenlijke val voor de insecten. Zij komen hierin vast te zitten en vervolgens zal het blad zich om het insect vouwen en worden de verteringssappen uitgescheiden. De vrijkomende voedingsstoffen, waaronder ook stikstof, worden door de plant opgenomen.
Vandaag konden wij op de Empese en Tondense Heide de kleine zonnedauw vastleggen. Je moet wel goed kijken, want de planten zijn soms zo nietig, dat je ze gemakkelijk over het hoofd ziet. Ik heb bewust gekozen voor een vervagende foto. Het uiterlijk van het plantje is duidelijk herkenbaar en de tentakels met de kleverige druppeltjes moesten duidelijker in beeld komen. Een beperkte scherptediepte (diafragma 3,5) heeft goed geholpen om dit doel te bereiken.
In ons land komen een aantal vleesetende planten voor. Zo is daar de zonnedauwfamilie met naast de kleine zonnedauw ook de ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia) en de lange zonnedauw (Drosera anglica).
Op sommige plekken komt ook het vetblad (Pinguicula vulgaris) voor. Deze plant bloeit wat eerder met paarsblauwe bloemen.
Foto gemaakt op: 24-07-2015
Afmeting: 5040x3780 pixels / 42,67x32 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 3,5
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/100
ISO: 200
Statief: Uit de hand, steunend op de grond.