Fotoalbum » Paddenstoelen » Roodbruine slanke amanieten, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Roodbruine slanke amanieten, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Amanita fulva
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Roodbruine slanke amanieten, Noordhollands Duinreservaat Bergen
Wetenschappelijke naam: Amanita fulva
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De roodbruine slanke amaniet behoort tot de familie van de amanieten. Bekende andere leden van deze familie zijn bijvoorbeeld: de vliegenzwam (Amanita muscaria) en de groene knolamaniet (Amanita phalloides). Deze familie is overigens nog veel groter.
In tegenstelling tot de twee hier genoemde amanieten, die giftig zijn, is de roodbruine slanke amaniet eetbaar. De smaak van deze paddenstoel schijnt niet over te houden, dus wederom: Lekker laten staan!
De roodbruine slanke amaniet groeit bij loofbomen zoals: berk (Betula), eik (Quercus robur) en beuk (Fagus sylvatica). Maar ook bij naaldbomen is deze paddenstoel te vinden. Zandgrond is wel een vereiste en de aanwezigheid van de roodbruine slanke amaniet duidt op een zure bodem. De paddenstoelen verschijnen in de zomer tot in de herfst. Het is een algemeen voorkomende soort.
De bruine hoed is duidelijk geribbeld en de steel is kaal. De ring of manchet en de “stippen” ontbreken bij deze amaniet. De steelvoet wordt omgeven door een zogenaamde beursschede.
Het is in de vrije natuur soms moeilijk om gave paddenstoelen te vinden. En dan natuurlijk gave in de vorm van heel, want sommige paddogebruikers zullen de woorden “gave paddenstoelen” heel anders uitleggen. Dieren, zoals bijvoorbeeld slakken en kleine, maar ook grotere zoogdieren, hebben vaak paddenstoelen op het menu staan. Je moet als fotograaf de mazzel hebben, dat je net een jong exemplaar of oneetbare soorten vindt. Ook de niet eetbare soorten worden blijkbaar toch nog wel eens gegeten of op een andere manier beschadigd. Voor ons giftig of oneetbaar wil nog niet zeggen voor alle organismen niet te eten. Zo zijn er rupsen, bijvoorbeeld van de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) die alleen kunnen leven van het giftige jacobskruiskruid (Senecio jacobaea). Na het eten wordt het gif uit de plant in de rups opgeslagen en tijdens het verpoppen doorgegeven aan de vlinder. De kleuren geel-zwart van de rups en zwart en rood van de vlinder zijn signaalkleuren in de natuur. Eventuele vijanden worden gewezen op de giftigheid van het betreffende insect.
Foto gemaakt op: 19-08-2011
Afmeting: 3876x2907 pixels / 32,82x24,61 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 14
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/15
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Amanita fulva
Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!
De roodbruine slanke amaniet behoort tot de familie van de amanieten. Bekende andere leden van deze familie zijn bijvoorbeeld: de vliegenzwam (Amanita muscaria) en de groene knolamaniet (Amanita phalloides). Deze familie is overigens nog veel groter.
In tegenstelling tot de twee hier genoemde amanieten, die giftig zijn, is de roodbruine slanke amaniet eetbaar. De smaak van deze paddenstoel schijnt niet over te houden, dus wederom: Lekker laten staan!
De roodbruine slanke amaniet groeit bij loofbomen zoals: berk (Betula), eik (Quercus robur) en beuk (Fagus sylvatica). Maar ook bij naaldbomen is deze paddenstoel te vinden. Zandgrond is wel een vereiste en de aanwezigheid van de roodbruine slanke amaniet duidt op een zure bodem. De paddenstoelen verschijnen in de zomer tot in de herfst. Het is een algemeen voorkomende soort.
De bruine hoed is duidelijk geribbeld en de steel is kaal. De ring of manchet en de “stippen” ontbreken bij deze amaniet. De steelvoet wordt omgeven door een zogenaamde beursschede.
Het is in de vrije natuur soms moeilijk om gave paddenstoelen te vinden. En dan natuurlijk gave in de vorm van heel, want sommige paddogebruikers zullen de woorden “gave paddenstoelen” heel anders uitleggen. Dieren, zoals bijvoorbeeld slakken en kleine, maar ook grotere zoogdieren, hebben vaak paddenstoelen op het menu staan. Je moet als fotograaf de mazzel hebben, dat je net een jong exemplaar of oneetbare soorten vindt. Ook de niet eetbare soorten worden blijkbaar toch nog wel eens gegeten of op een andere manier beschadigd. Voor ons giftig of oneetbaar wil nog niet zeggen voor alle organismen niet te eten. Zo zijn er rupsen, bijvoorbeeld van de Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) die alleen kunnen leven van het giftige jacobskruiskruid (Senecio jacobaea). Na het eten wordt het gif uit de plant in de rups opgeslagen en tijdens het verpoppen doorgegeven aan de vlinder. De kleuren geel-zwart van de rups en zwart en rood van de vlinder zijn signaalkleuren in de natuur. Eventuele vijanden worden gewezen op de giftigheid van het betreffende insect.
Foto gemaakt op: 19-08-2011
Afmeting: 3876x2907 pixels / 32,82x24,61 cm; 300 dpi
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E30
Gebruikte lens: Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma: 14
Focuslengte: 150 mm.
Sluitertijd: 1/15
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
