Fotoalbum » Landschap » Wiel of kolk, in landschap, Noordeindermeerpolder

Wiel of kolk, in landschap, Noordeindermeerpolder

De Noordeindermeerpolder maakt deel uit van de Eilandspolder een droogmakerij, zoals er zovele in Noord-Holland te vinden zijn. De mens veroverde land op het water en moest die strijd ook menigmaal duur bekopen. Droogmakerijen werden omringd door een dijk om het water buiten de nieuwe polder te houden. Het nieuwe land moest en moet nog steeds bemalen worden om te voorkomen, dat de “badkuip” weer volloopt met water.
De dijken braken in het verleden regelmatig door. Het kolkende water gutste vervolgens met veel kracht door deze doorbraakgaten, ook wel kolkgaten genoemd, waardoor op die plek de grond tot op grotere diepte werd weggespoeld. Deze vaak diepe gaten bleven vol staan met water en worden wielen of kolken genoemd. Een andere ook wel gebruikte naam is waaien en je kunt dus ook de termen doorbraakgaten of kolkgaten tegenkomen. Om het wiel heen werd een nieuw stuk dijk aangelegd. Hierdoor zijn in ons landschap vele van deze poelen ontstaan; soms hele kleine, maar er zijn ook behoorlijk grote wielen bekend.
Tegenwoordig zijn deze kolken landschappelijk gezien kleine pareltjes. De tegenwoordige uitstraling moet in schril contrast staan met de ervaringen, die de toenmalige bewoners bij een dijkdoorbraak meemaakten.
Langs een voor fietsers en automobilisten doodlopende landweg ontvouwde zich dit tafereeltje. Hoe Hollandser kan een beeld zijn: blauwe lucht, wolken, het groene gras met kruiden, boerderijen, koeien in de wei, riet, water en natuurlijk de bijna nimmer aflatende wind. Dit beeld moest natuurlijk op de “plaat” gezet worden. Ik wilde hierbij wel alle bovengenoemde facetten vastleggen. De bewegingen van bomen en planten mochten deze foto natuurlijk niet verstoren, dus was een snellere sluitertijd wel geboden. Een heel klein diafragma was daarom niet handig, want de mindere hoeveelheid licht die daardoor binnenkomt zal de sluitertijd langer maken. De opname is ook iets onderbelicht, wat later in de nabewerking  weer is rechtgetrokken. Deze keuze kan riskant zijn, omdat het oplichten van een onderbelichte foto tijdens het nabewerken vaak het ontstaan van ruis tot gevolg kan hebben. De sluitertijd wordt er wel weer iets sneller door.
Zo'n landschap vraagt toch om een rustmoment; even tot jezelf komen genietend in het gras op de dijk. Languit op je rug en dan kijken naar de patronen die door de wolken gevormd worden. Als kind probeerde ik er altijd iets herkenbaars in te zien. Waarom nemen wij als volwassenen eigenlijk te weinig tijd voor zulke kostbare momenten van quality-time om de “accu” weer eens op te laden? De komende vakantie toch maar weer eens doen!!

Foto gemaakt op:     09-05-2013
Afmeting:        4032x2268 pixels / 34,14x19,2 cm; 300 dpi
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E30
Gebruikte lens:    Zuiko 14-45 mm., four-thirds
Diafragma:        13
Focuslengte:        26 mm.
Sluitertijd:        1/400
ISO:            200
Statief:        Manfrotto tripod