Fotoalbum » Landschap » Bospad, nevel, mist, in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.
Bospad, nevel, mist, in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Bospad, nevel, mist, in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.
Aan het begin van de ochtend heb ik de zon zien opkomen. Mooie luchten, in mooie winterse pasteltinten en een gedeeltelijke zonneschijf aan de horizon waren 's morgens vroeg waarneembaar. Al vrij snel na het begin van mijn wandeling trok het zwerk dicht en kregen nevel en mist de overhand. Niet bepaald optimale foto-omstandigheden, maar het staat vaak wel garant voor sfeervolle opnames.
Het fotograferen in bossen vormt eigenlijk een grote uitdaging. De almaar wisselende lichtomstandigheden zorgen ervoor, dat je je wel bewust moet zijn van hoe je de camera instelt.
Tijdens het lopen in een natuurgebied draai ik mijzelf af en toe om. De blik altijd op vooruit beperkt je zichtveld teveel, waardoor je veel fotomomenten onbewust zult missen. De natuur ziet er op elk moment weer anders uit, dus ook bekende plekken, bieden op verschillende momenten steeds weer nieuwe gezichtspunten. Veranderende weersomstandigheden, afwisselende groeifasen van planten, struiken en bomen en de aanwezigheid van dieren of juist niet maken een natuurlijk decor iedere keer weer anders.
De herfst is bij uitstek het jaargetijde van de kleurexplosies. Het blad aan bomen en struiken kan in een korte periode vele kleuren van een schilderspalet laten zien. Nevel zorgt dan ook nog eens voor een mysterieuze sfeer of draaf ik nu teveel door?
Vlak na het maken van deze foto ging de nevel over in een lichte motregen en goed bruikbaar licht werd een zeldzaamheid. Hogere iso-waarden verhogen de kans op ruis en de aanwezige mist doet daar dan ook geen goed aan. Toch vind ik dit een zeer geslaagde foto. Het pad, wat na de bocht uit ons zicht verdwijnt, doet je afvragen waar dat heen leidt.
Het door de mist veroorzaakte verschil in contrast tussen de geel verkleurde Amerikaanse vogelkers (Prunus serotina) en het bruine blad van de zomereik (Quercus robur) rechts in de voorgrond en de meer ingetogen kleuren van het herfstblad links van het pad geven deze foto diepte. Je wordt als het ware de afbeelding ingetrokken en nieuwsgierig naar hetgeen er verderop langs dit pad te zien zal zijn. Ik zal een tip van de sluier oplichten: Nog veel meer mooie “stillevens” en in ieder seizoen en op elke dag weer anders. Blijf dus ook op voor jou gebaande paden goed om je heen kijken en geniet van de steeds weer andere aanblik die je gratis en voor niets door Moeder Natuur aangeboden wordt. Misschien dat je net als ik niet uitgekeken raakt en besluit om al dat moois te gaan vastleggen. Heel veel succes daarbij en besef, dat zeker niet de apparatuur een opname bepaalt, maar vooral degene die de camera gebruikt. Goede spullen maken het fotograferen tot een feest; ik zal dat niet ontkennen. Hoe goed het fototoestel en de lens ook mogen zijn, als de persoon die ze bedient het te maken beeld niet ziet, stelt de opname vaak teleur. En juist dat zien kun je oefenen …... Kijk dus goed om je heen en maak inschattingen over hoe iets er op een foto in een bepaalde compositie uit zal komen te zien en vooral ook kijk af en toe eens achterom, want wat zich achter je bevindt, zie je normaal gesproken niet!
Foto gemaakt op: 17-11-2012
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/13
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod