Fotoalbum » Landschap » Beukenlaan, wandelpad, met omgevallen beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Beukenlaan, wandelpad, met omgevallen beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Beukenlaan, wandelpad, met omgevallen beuk, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wie regelmatig in de Amsterdamse Waterleiding Duinen komt kent de beukenlaan, niet de officiële naam overigens, die tussen de ingang De Oase en de ingang Het Panneland loopt. Oude statige beuken met opgaande stammen flankeren het wandelpad; in alle seizoenen het bekijken waard.
Beuken kunnen een hoge leeftijd bereiken en daarbij ook nog eens een behoorlijke omvang. Dit geldt dan zowel voor de hoogte als de stamomvang. Een beuk op leeftijd kan door een volwassen mens niet meer geheel omarmd worden.
Nu is algemeen bekend, dat de omtrek van de boomkruin, ook wel boomkroon, genoemd vergelijkbaar is met de omvang van het ondergrondse wortelgestel. Deze wortels zorgen voor de opname van het water met de daarin opgeloste voedingsstoffen en daarnaast voorkomt het wortelgestel het omvallen van de boom. Het dient dus ook als verankering. De wortels moeten gezamenlijk een sterk geheel vormen om een boom van vele tonnen aan gewicht staande te houden in ons winderige klimaat.
Het omwaaien van bomen komt bij storm toch nog regelmatig voor. Meestal is daar een duidelijke reden voor aan te wijzen. De boom kan ziek zijn of aangetast door parasieten, waardoor het wortelgestel verzwakt of afsterft. Voor een flinke storm is het op den duur nog maar een koud kunstje om de boom in kwestie te vellen. Een oorzaak, die minder onder de aandacht gebracht wordt, is verzadiging van de bodem met water. Na overvloedige regenval raakt de bodem doordrenkt met water. Hierdoor kan een boom korte tijd min of meer los komen te staan; de bodem wordt gewoonweg slapper. Zware windstoten of vreemd draaiende windvlagen kunnen er dan toe leiden, dat een boom ten val komt. Bij een grote boom zal dat met veel gekraak en geraas gepaard gaan. Ik heb wel eens in de duinen gewandeld, nadat een flink pak behoorlijk natte sneeuw de takken van de bomen bedekte. Af en toe stortten door het grote gewicht, na een aanvankelijke knal, met een donderend geraas flinke takken en soms ook toppen uit vooral dennenbomen. Terreinbeheerders waarschuwen in zulke gevallen ook wel eens om niet de bossen in te gaan. Na de stormen van de afgelopen week (2 t/m 8 januari 2012) is voor sommige terreinen ook zo'n waarschuwing uitgegaan. De door aangestoken branden geteisterde bossen in de Schoorlse duinen zijn, om reden van vallende takken en uitbrekende toppen, deze week tijdelijk afgesloten geweest.
Wat de reden is van het ten onder gaan van de beuk op deze foto, is voor mij gissen. Ik neem vooralsnog even aan, dat de boom ziek geweest is. Andere bomen in deze “laan” staan nog fier overeind en zijn vast en zeker van dezelfde leeftijd als het slachtoffer. In een enkele boom zijn tonderzwammen (Fomes fomentarius) te zien. De aanwezigheid van deze paddenstoelen verraadt een schimmelinfectie, die de bomen zeker geen goed zal doen. Het gaat hierbij om een zwakteparasiet. De boom is dus al niet gezond en de in het hout levende schimmels zullen hun gastheer uiteindelijk doden. Hierna kan de schimmel nog geruime tijd in het dode hout voortleven en wordt dan van parasiet een saprofiet; een afvalopruimer.
Foto gemaakt op: 13-10-2011
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 20
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1,3
ISO: 200
Statief: Manfrotto Tripod
Wie regelmatig in de Amsterdamse Waterleiding Duinen komt kent de beukenlaan, niet de officiële naam overigens, die tussen de ingang De Oase en de ingang Het Panneland loopt. Oude statige beuken met opgaande stammen flankeren het wandelpad; in alle seizoenen het bekijken waard.
Beuken kunnen een hoge leeftijd bereiken en daarbij ook nog eens een behoorlijke omvang. Dit geldt dan zowel voor de hoogte als de stamomvang. Een beuk op leeftijd kan door een volwassen mens niet meer geheel omarmd worden.
Nu is algemeen bekend, dat de omtrek van de boomkruin, ook wel boomkroon, genoemd vergelijkbaar is met de omvang van het ondergrondse wortelgestel. Deze wortels zorgen voor de opname van het water met de daarin opgeloste voedingsstoffen en daarnaast voorkomt het wortelgestel het omvallen van de boom. Het dient dus ook als verankering. De wortels moeten gezamenlijk een sterk geheel vormen om een boom van vele tonnen aan gewicht staande te houden in ons winderige klimaat.
Het omwaaien van bomen komt bij storm toch nog regelmatig voor. Meestal is daar een duidelijke reden voor aan te wijzen. De boom kan ziek zijn of aangetast door parasieten, waardoor het wortelgestel verzwakt of afsterft. Voor een flinke storm is het op den duur nog maar een koud kunstje om de boom in kwestie te vellen. Een oorzaak, die minder onder de aandacht gebracht wordt, is verzadiging van de bodem met water. Na overvloedige regenval raakt de bodem doordrenkt met water. Hierdoor kan een boom korte tijd min of meer los komen te staan; de bodem wordt gewoonweg slapper. Zware windstoten of vreemd draaiende windvlagen kunnen er dan toe leiden, dat een boom ten val komt. Bij een grote boom zal dat met veel gekraak en geraas gepaard gaan. Ik heb wel eens in de duinen gewandeld, nadat een flink pak behoorlijk natte sneeuw de takken van de bomen bedekte. Af en toe stortten door het grote gewicht, na een aanvankelijke knal, met een donderend geraas flinke takken en soms ook toppen uit vooral dennenbomen. Terreinbeheerders waarschuwen in zulke gevallen ook wel eens om niet de bossen in te gaan. Na de stormen van de afgelopen week (2 t/m 8 januari 2012) is voor sommige terreinen ook zo'n waarschuwing uitgegaan. De door aangestoken branden geteisterde bossen in de Schoorlse duinen zijn, om reden van vallende takken en uitbrekende toppen, deze week tijdelijk afgesloten geweest.
Wat de reden is van het ten onder gaan van de beuk op deze foto, is voor mij gissen. Ik neem vooralsnog even aan, dat de boom ziek geweest is. Andere bomen in deze “laan” staan nog fier overeind en zijn vast en zeker van dezelfde leeftijd als het slachtoffer. In een enkele boom zijn tonderzwammen (Fomes fomentarius) te zien. De aanwezigheid van deze paddenstoelen verraadt een schimmelinfectie, die de bomen zeker geen goed zal doen. Het gaat hierbij om een zwakteparasiet. De boom is dus al niet gezond en de in het hout levende schimmels zullen hun gastheer uiteindelijk doden. Hierna kan de schimmel nog geruime tijd in het dode hout voortleven en wordt dan van parasiet een saprofiet; een afvalopruimer.
Foto gemaakt op: 13-10-2011
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 20
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1,3
ISO: 200
Statief: Manfrotto Tripod
