Fotoalbum » Zoogdieren » Vos, lopend op een pad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Vos, lopend op een pad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Vulpes vulpes
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Vos, lopend op een pad in de Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Vulpes vulpes
Vandaag had ik puur bij toeval voor de tweede keer een vos voor de lens. Tijdens mijn wandeling kwam deze vos over hetzelfde pad naar mij toelopen. Het dier leek onverschrokken op mij af te komen, maar vlak voor mij werd de aandacht getrokken door iets tussen het hoge gras. Dit vergde nadere studie van Reintje en hij week dan ook van het pad af. Op dat moment overkwam mij, wat je als fotograaf niet mee wilt maken op zo'n moment. De geheugenkaart van mijn Olympus was vol. Ik wisselde zeer snel van opslagmedium en wilde verder fotograferen, maar de vos leek verdwenen. Nadere beschouwing leerde mij, dat het dier in vrij hoog gras iets van zijn gading had gevonden. Het moet iets kleins geweest zijn, want er werd driftig gelikkebaard en de “maaltijd” was al foetsie. Vervolgens werd de tocht zeer kalm voortgezet; mij daarbij volkomen negerend.
Ik begin toch wel heel sterk de indruk te krijgen dat dit duingebied aan het maximum van het aantal vossen zit. Je hoort van verschillende kanten, dat mensen vrij gemakkelijk vossen tegenkomen en ook kunnen benaderen. Er schijnt zelfs door fotografen gevoerd te worden om een mooi plaatje te kunnen schieten. De vossen zijn hier absoluut niet bij gebaat, want erg opdringerige exemplaren moeten eigenlijk afgeschoten worden. Ze lijken natuurlijk nogal snel opdringerig als zij van mensen voedsel krijgen. Waar wat te halen valt, is the place to be. Waarom moeilijk doen, als het gemakkelijk kan?!
Binnenkort (december) is het weer paartijd. De rekels zoeken dan de vrouwtjes op en paren met een dame. Pas in de loop van het volgende voorjaar worden de welpen in een hol onder de grond geboren. In de buurt van deze ondergrondse “woning” zijn dan na verloop van tijd spelende jonge vossen te zien. Het spel is een gerichte voorbereiding op een bestaan in de vrije natuur, waar je soms moet sappelen voor je kostje. De vereiste jachttechnieken worden op deze manier namelijk geoefend.
Het blijft wel een aparte sensatie om dit dier zo op je af te zien komen. De vacht zag er goed uit en het was duidelijk een winterjas. Deze vos kon ook nog zichtbaar genieten van de weldadige zonnestralen van vandaag.
Foto gemaakt op: 08-11-2008
Afmeting: 2608x3477 pixels / 22,08x29,44 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Vulpes vulpes
Vandaag had ik puur bij toeval voor de tweede keer een vos voor de lens. Tijdens mijn wandeling kwam deze vos over hetzelfde pad naar mij toelopen. Het dier leek onverschrokken op mij af te komen, maar vlak voor mij werd de aandacht getrokken door iets tussen het hoge gras. Dit vergde nadere studie van Reintje en hij week dan ook van het pad af. Op dat moment overkwam mij, wat je als fotograaf niet mee wilt maken op zo'n moment. De geheugenkaart van mijn Olympus was vol. Ik wisselde zeer snel van opslagmedium en wilde verder fotograferen, maar de vos leek verdwenen. Nadere beschouwing leerde mij, dat het dier in vrij hoog gras iets van zijn gading had gevonden. Het moet iets kleins geweest zijn, want er werd driftig gelikkebaard en de “maaltijd” was al foetsie. Vervolgens werd de tocht zeer kalm voortgezet; mij daarbij volkomen negerend.
Ik begin toch wel heel sterk de indruk te krijgen dat dit duingebied aan het maximum van het aantal vossen zit. Je hoort van verschillende kanten, dat mensen vrij gemakkelijk vossen tegenkomen en ook kunnen benaderen. Er schijnt zelfs door fotografen gevoerd te worden om een mooi plaatje te kunnen schieten. De vossen zijn hier absoluut niet bij gebaat, want erg opdringerige exemplaren moeten eigenlijk afgeschoten worden. Ze lijken natuurlijk nogal snel opdringerig als zij van mensen voedsel krijgen. Waar wat te halen valt, is the place to be. Waarom moeilijk doen, als het gemakkelijk kan?!
Binnenkort (december) is het weer paartijd. De rekels zoeken dan de vrouwtjes op en paren met een dame. Pas in de loop van het volgende voorjaar worden de welpen in een hol onder de grond geboren. In de buurt van deze ondergrondse “woning” zijn dan na verloop van tijd spelende jonge vossen te zien. Het spel is een gerichte voorbereiding op een bestaan in de vrije natuur, waar je soms moet sappelen voor je kostje. De vereiste jachttechnieken worden op deze manier namelijk geoefend.
Het blijft wel een aparte sensatie om dit dier zo op je af te zien komen. De vacht zag er goed uit en het was duidelijk een winterjas. Deze vos kon ook nog zichtbaar genieten van de weldadige zonnestralen van vandaag.
Foto gemaakt op: 08-11-2008
Afmeting: 2608x3477 pixels / 22,08x29,44 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
