Fotoalbum » Zoogdieren » Vos, detail kop, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Vos, detail kop, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Vulpes vulpes
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Vos, detail kop, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Vulpes vulpes
Zoals al eens eerder beschreven: De vossen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen laten zich regelmatig aan de bezoekers van deze duinen zien; in het verleden een heimelijk nachtdier en tegenwoordig ook steeds vaker overdag actief. Vossen behoren tot de roofdieren en tot de familie van de honden, waartoe ook wolven en onze verschillende hondenrassen gerekend mogen worden. De vos is binnen onze landsgrenzen het grootste roofdier. Vossen graven ondergrondse holen en gangen daar naar toe en natuurlijk ook vluchtgangen. Het geheel wordt een burcht genoemd.
Vossen zijn niet kieskeurig, als het om hun voedsel gaat. Het zijn vleeseters, die daarnaast ook andere eetbare waren, zoals bijvoorbeeld: vruchten, eieren en insecten eten. Ook aas wordt niet versmaad. Tussen ons afval vinden vossen nog allerlei etenswaren. Het is bekend, dat een aantal natuurfotografen vossen voeren om zo hun mooie plaatjes te kunnen schieten.
De vos, die vandaag mijn pad kruiste, is volgens mij gewend aan voerende “tweepoters”. Ik genoot op de dam tussen twee infiltratiekanalen in van mijn kopje koffie en een stuk kruidkoek en werd daarbij gadegeslagen, zij het nog op behoorlijke afstand, door dit fotomodel. Toen ik mijn route vervolgde moest ik het pad nemen, waar de vos zijn uitzichtpunt had gekozen. Het dier zocht mijn gezelschap eerst niet echt op en hield een bepaalde vluchtafstand aan; met de zoomlens wel op fotografeerbare afstand. Daarbij werd ik voortdurend geobserveerd. Hoe dichterbij ik kwam en mijn tijd nam om foto's te maken, hoe meer de vos vertrouwd raakte aan mijn aanwezigheid en duidelijk merkte van mij niets te vrezen te hebben. Enig voedsel hoefde het dier ook niet te verwachten. Ik vind, dat de vossen zichzelf maar moeten redden. Jullie weten wel: Natuurlijke selectie! Deze vos met sterallures kwam steeds dichter in mijn buurt. Het is en blijft een roofdier, dus ik blijf dan wel voorzichtig. Misschien overdreven, maar dat is dan maar zo.
Na de vrij langdurige fotosessie wandelde ik verder met de vos op mijn hielen. Reintje volgde mij over een langer stuk en de man van een zwanenpaar, waar ik langs liep, verwelkomde de vos met opgezette vleugels en een heleboel gesis. Dat was overduidelijk niet aan mijn adres gericht; dit machtsvertoon dan wel vanaf een veilige afstand in het water. Terwijl ik een smal loopbruggetje overstak, kruiste de vos het dichtgevroren water over het ijs. Ik ging rechtsaf en de vos koos waarschijnlijk telerugesteld de linkerkant; zo scheidden onze paden zich. Daarna heb ik het dier niet meer waargenomen, maar ik was wel een aantal foto's rijker.
Foto gemaakt op: 23-02-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 7,1
Focuslengte: 390 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Vulpes vulpes
Zoals al eens eerder beschreven: De vossen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen laten zich regelmatig aan de bezoekers van deze duinen zien; in het verleden een heimelijk nachtdier en tegenwoordig ook steeds vaker overdag actief. Vossen behoren tot de roofdieren en tot de familie van de honden, waartoe ook wolven en onze verschillende hondenrassen gerekend mogen worden. De vos is binnen onze landsgrenzen het grootste roofdier. Vossen graven ondergrondse holen en gangen daar naar toe en natuurlijk ook vluchtgangen. Het geheel wordt een burcht genoemd.
Vossen zijn niet kieskeurig, als het om hun voedsel gaat. Het zijn vleeseters, die daarnaast ook andere eetbare waren, zoals bijvoorbeeld: vruchten, eieren en insecten eten. Ook aas wordt niet versmaad. Tussen ons afval vinden vossen nog allerlei etenswaren. Het is bekend, dat een aantal natuurfotografen vossen voeren om zo hun mooie plaatjes te kunnen schieten.
De vos, die vandaag mijn pad kruiste, is volgens mij gewend aan voerende “tweepoters”. Ik genoot op de dam tussen twee infiltratiekanalen in van mijn kopje koffie en een stuk kruidkoek en werd daarbij gadegeslagen, zij het nog op behoorlijke afstand, door dit fotomodel. Toen ik mijn route vervolgde moest ik het pad nemen, waar de vos zijn uitzichtpunt had gekozen. Het dier zocht mijn gezelschap eerst niet echt op en hield een bepaalde vluchtafstand aan; met de zoomlens wel op fotografeerbare afstand. Daarbij werd ik voortdurend geobserveerd. Hoe dichterbij ik kwam en mijn tijd nam om foto's te maken, hoe meer de vos vertrouwd raakte aan mijn aanwezigheid en duidelijk merkte van mij niets te vrezen te hebben. Enig voedsel hoefde het dier ook niet te verwachten. Ik vind, dat de vossen zichzelf maar moeten redden. Jullie weten wel: Natuurlijke selectie! Deze vos met sterallures kwam steeds dichter in mijn buurt. Het is en blijft een roofdier, dus ik blijf dan wel voorzichtig. Misschien overdreven, maar dat is dan maar zo.
Na de vrij langdurige fotosessie wandelde ik verder met de vos op mijn hielen. Reintje volgde mij over een langer stuk en de man van een zwanenpaar, waar ik langs liep, verwelkomde de vos met opgezette vleugels en een heleboel gesis. Dat was overduidelijk niet aan mijn adres gericht; dit machtsvertoon dan wel vanaf een veilige afstand in het water. Terwijl ik een smal loopbruggetje overstak, kruiste de vos het dichtgevroren water over het ijs. Ik ging rechtsaf en de vos koos waarschijnlijk telerugesteld de linkerkant; zo scheidden onze paden zich. Daarna heb ik het dier niet meer waargenomen, maar ik was wel een aantal foto's rijker.
Foto gemaakt op: 23-02-2010
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 7,1
Focuslengte: 390 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
