Fotoalbum » Zoogdieren » Schotse hooglander, een dampende koe, Noordhollands Duinreservaat Heemskerk
Schotse hooglander, een dampende koe, Noordhollands Duinreservaat Heemskerk
Bos taurus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Schotse hooglander, een dampende koe, Noordhollands Duinreservaat Heemskerk
Wetenschappelijke naam: Bos taurus
Het was koud vanmorgen; bijna -16 graden Celsius. In Flevoland vannacht zowaar lager dan -22 graden. Het sneeuwdek, wat zich gisteren heeft gevormd was hier mede debet aan. Wij mensen kunnen ons hierop gelukkig kleden.
Tot deze week heeft de winter van 2011-2012 nauwelijks tot de verbeelding gesproken. In de eindspurt mag de maand februari het koudetekort ruimschoots goed gaan maken. De sprokkelmaand geeft ons hiermee gespreksstof en de actualiteitenrubrieken en journaals staan bol van het winternieuws; in positieve danwel in negatieve zin.
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik er wel even doorheen moest deze ochtend. De kou zorgde voor een aparte gewaarwording in mijn reukorgaan; jezelf bewust worden, dat je neushaar hebt. Door het bijna ontbreken van wind en mijn aan de omstandigheden aangepaste kleding leek de kou wel mee te vallen. Alleen mijn tenen koelden gedurende het ritje op fiets over de besneeuwde wegen voelbaar af. Dit loste zich echter snel op, toen ik in de duinen mijn tocht wandelend vervolgde.
Dieren hebben, zoals bekend, geen kleding zij moeten het doen met hun wintervacht en de vetreserves, die zij in het najaar hebben kunnen opbouwen. De Schotse hooglanders, die ingezet worden voor de begrazing van het duingebied, vormen een gehard runderras. Zij kunnen wel tegen een stootje. Ik heb daar vandaag een knap staaltje van gezien. De koe op deze foto stond, samen met andere dieren uit de kudde, op een open plek in het terrein. De zon deed haar best, hoewel de temperatuur mij het tegendeel wilde doen geloven. Door de instraling van het zonlicht op de vacht van dit rund warmde de beharing blijkbaar zodanig op, dat ijs op en in de haren smolt en zelfs verdampte. Deze damp steeg op van de hooglander en was door de koude lucht duidelijk waar te nemen. Je kunt op deze opname ook nog zien, dat er ijs aan de vacht hangt. Er is zelfs ijsvorming opgetreden in de haren rondom de bek en neus van het dier.
Het klinkt tegenstrijdig, maar je hoeft met de Schotse hooglanders, wat dit weer betreft, geen medelijden te hebben. Als het nodig is, zoeken zij de beschutting van het bos op om aan afkoeling door de wind te ontsnappen. De vacht van deze runderen is onder de buitenste lange beharing ook nog voorzien van een isolerende onderlaag. Veel behaarde dieren wisselen in de herfst naar een wintervacht en in het voorjaar naar een zomervacht. Dit noemen wij verharen. Dichter bij huis vindt hetzelfde verschijnsel ook plaats bij honden en katten.
Om aan de dagelijkse hoeveelheid voedsel te komen wordt verdroogd gras onder de sneeuw vandaan gehaald en ook de bast van een aantal bomen en struiken, zoals de vlier (Sambucus niger) en de kardinaalsmuts (Euonymus europaeus), wordt in de winter gebruikt als maaltijd. De sporen hiervan zijn in het duinlandschap duidelijk te zien. De Schotse hooglanders doen dus waarvoor zij zijn uitgezet; zij houden de begroeiing binnen de perken en helpen mee om een meer open duinlandschap te vormen en te behouden..
Foto gemaakt op: 04-02-2012
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 290 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 160
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Bos taurus
Het was koud vanmorgen; bijna -16 graden Celsius. In Flevoland vannacht zowaar lager dan -22 graden. Het sneeuwdek, wat zich gisteren heeft gevormd was hier mede debet aan. Wij mensen kunnen ons hierop gelukkig kleden.
Tot deze week heeft de winter van 2011-2012 nauwelijks tot de verbeelding gesproken. In de eindspurt mag de maand februari het koudetekort ruimschoots goed gaan maken. De sprokkelmaand geeft ons hiermee gespreksstof en de actualiteitenrubrieken en journaals staan bol van het winternieuws; in positieve danwel in negatieve zin.
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik er wel even doorheen moest deze ochtend. De kou zorgde voor een aparte gewaarwording in mijn reukorgaan; jezelf bewust worden, dat je neushaar hebt. Door het bijna ontbreken van wind en mijn aan de omstandigheden aangepaste kleding leek de kou wel mee te vallen. Alleen mijn tenen koelden gedurende het ritje op fiets over de besneeuwde wegen voelbaar af. Dit loste zich echter snel op, toen ik in de duinen mijn tocht wandelend vervolgde.
Dieren hebben, zoals bekend, geen kleding zij moeten het doen met hun wintervacht en de vetreserves, die zij in het najaar hebben kunnen opbouwen. De Schotse hooglanders, die ingezet worden voor de begrazing van het duingebied, vormen een gehard runderras. Zij kunnen wel tegen een stootje. Ik heb daar vandaag een knap staaltje van gezien. De koe op deze foto stond, samen met andere dieren uit de kudde, op een open plek in het terrein. De zon deed haar best, hoewel de temperatuur mij het tegendeel wilde doen geloven. Door de instraling van het zonlicht op de vacht van dit rund warmde de beharing blijkbaar zodanig op, dat ijs op en in de haren smolt en zelfs verdampte. Deze damp steeg op van de hooglander en was door de koude lucht duidelijk waar te nemen. Je kunt op deze opname ook nog zien, dat er ijs aan de vacht hangt. Er is zelfs ijsvorming opgetreden in de haren rondom de bek en neus van het dier.
Het klinkt tegenstrijdig, maar je hoeft met de Schotse hooglanders, wat dit weer betreft, geen medelijden te hebben. Als het nodig is, zoeken zij de beschutting van het bos op om aan afkoeling door de wind te ontsnappen. De vacht van deze runderen is onder de buitenste lange beharing ook nog voorzien van een isolerende onderlaag. Veel behaarde dieren wisselen in de herfst naar een wintervacht en in het voorjaar naar een zomervacht. Dit noemen wij verharen. Dichter bij huis vindt hetzelfde verschijnsel ook plaats bij honden en katten.
Om aan de dagelijkse hoeveelheid voedsel te komen wordt verdroogd gras onder de sneeuw vandaan gehaald en ook de bast van een aantal bomen en struiken, zoals de vlier (Sambucus niger) en de kardinaalsmuts (Euonymus europaeus), wordt in de winter gebruikt als maaltijd. De sporen hiervan zijn in het duinlandschap duidelijk te zien. De Schotse hooglanders doen dus waarvoor zij zijn uitgezet; zij houden de begroeiing binnen de perken en helpen mee om een meer open duinlandschap te vormen en te behouden..
Foto gemaakt op: 04-02-2012
Afmeting: 2736x3648 pixels / 23,16x30,89 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 290 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 160
Statief: Manfrotto tripod
