Fotoalbum » Zoogdieren » Koe, kalfjes, kalveren, roodbont, Lakenvelder, Westbroekroute
Koe, kalfjes, kalveren, roodbont, Lakenvelder, Westbroekroute
Bos ...
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Koe, kalfjes, kalveren, roodbont, Lakenvelder, Westbroekroute
Wetenschappelijke naam: Bos …
Het veeras Lakenvelder is een eeuwenoud ras. Er zijn beschrijvingen gevonden, die teruggaan tot in de twaalfde eeuw. Ook op veel schilderijen van oude meesters zijn Lakenvelder koeien te zien. Door de geringe melkproductie werden de Lakenvelders uit economisch oogpunt minder interessant, waardoor het ras bijna geheel verdween. Het is een vleeskoe en de kalveren mogen dan ook vaak bij hun moeder blijven en kunnen dan ook door haar gezoogd worden. Om deze reden vind je Lakenvelders dan ook vaak bij zogenaamde “hobbyboeren”. Daarnaast zijn deze koeien vriendelijk, wat ze uitermate geschikt maakt voor bijvoorbeeld kinderboerderijen. Het ras is vrijwel probleemloos en het afkalveren schijnt heel gemakkelijk te gaan. Door deze eigenschappen worden de Lakenvelders tegenwoordig regelmatig ingezet bij begrazingsprojecten in natuurgebieden. De eigenaar van de koeien heeft er bij wijze van spreken geen omkijken naar. Alleen 's winters worden de runderen in stallen gehouden.
Naast de roodbonte variant is er ook een zwartbonte. De runderen worden gekenmerkt door een witte band om het lichaam tussen de voor- en achterpoten. Het is net alsof deze koeien een laken om het lijf gewikkeld hebben gekregen. Om als echte Lakenvelder bestempeld te kunnen worden, moeten de koeien nog aan een groot aantal andere kenmerken voldoen. Er wordt een heus stamboek van bijgehouden en één keer per jaar wordt een Lakenvelderdag georganiseerd. Er bestaat ook een Vereniging Lakenvelder Runderen, die zich onder andere met de organisatie van bovengenoemde dag bezighoudt. Een belangrijk doel van deze vereniging is het in stand houden van dit ras. Het verzorgen van keuringen behoort ook tot de werkzaamheden van de club.
In de weide liepen vanmorgen twee roodbonte, of is het rood-witte, kalveren in het gezelschap van een roodbonte en een zwartbonte Lakenvelder koe. Wat heb ik toch een hekel aan die stompzinnige gele oormerken. Deze opvallende registratielabels doen afbreuk aan de leuke 'koppies” van de kalfjes. Ze wegpoetsen is een bijna ondoenlijke zaak en wij allen weten dat ze in de oren behoren te zitten, dus ik neem ze maar op de koop toe. De volwassen dames hadden heerlijk in de prut gelegen en grote opgedroogde plakkaten modder bedekten de vacht van de koeien. Ik vind dat heerlijk om te zien. Het komt zo lekker natuurlijk over.
Foto gemaakt op: 25-05-2011
Afmeting: 3533x2355 pixels / 29,91x19,94 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 11
Focuslengte: 246 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Bos …
Het veeras Lakenvelder is een eeuwenoud ras. Er zijn beschrijvingen gevonden, die teruggaan tot in de twaalfde eeuw. Ook op veel schilderijen van oude meesters zijn Lakenvelder koeien te zien. Door de geringe melkproductie werden de Lakenvelders uit economisch oogpunt minder interessant, waardoor het ras bijna geheel verdween. Het is een vleeskoe en de kalveren mogen dan ook vaak bij hun moeder blijven en kunnen dan ook door haar gezoogd worden. Om deze reden vind je Lakenvelders dan ook vaak bij zogenaamde “hobbyboeren”. Daarnaast zijn deze koeien vriendelijk, wat ze uitermate geschikt maakt voor bijvoorbeeld kinderboerderijen. Het ras is vrijwel probleemloos en het afkalveren schijnt heel gemakkelijk te gaan. Door deze eigenschappen worden de Lakenvelders tegenwoordig regelmatig ingezet bij begrazingsprojecten in natuurgebieden. De eigenaar van de koeien heeft er bij wijze van spreken geen omkijken naar. Alleen 's winters worden de runderen in stallen gehouden.
Naast de roodbonte variant is er ook een zwartbonte. De runderen worden gekenmerkt door een witte band om het lichaam tussen de voor- en achterpoten. Het is net alsof deze koeien een laken om het lijf gewikkeld hebben gekregen. Om als echte Lakenvelder bestempeld te kunnen worden, moeten de koeien nog aan een groot aantal andere kenmerken voldoen. Er wordt een heus stamboek van bijgehouden en één keer per jaar wordt een Lakenvelderdag georganiseerd. Er bestaat ook een Vereniging Lakenvelder Runderen, die zich onder andere met de organisatie van bovengenoemde dag bezighoudt. Een belangrijk doel van deze vereniging is het in stand houden van dit ras. Het verzorgen van keuringen behoort ook tot de werkzaamheden van de club.
In de weide liepen vanmorgen twee roodbonte, of is het rood-witte, kalveren in het gezelschap van een roodbonte en een zwartbonte Lakenvelder koe. Wat heb ik toch een hekel aan die stompzinnige gele oormerken. Deze opvallende registratielabels doen afbreuk aan de leuke 'koppies” van de kalfjes. Ze wegpoetsen is een bijna ondoenlijke zaak en wij allen weten dat ze in de oren behoren te zitten, dus ik neem ze maar op de koop toe. De volwassen dames hadden heerlijk in de prut gelegen en grote opgedroogde plakkaten modder bedekten de vacht van de koeien. Ik vind dat heerlijk om te zien. Het komt zo lekker natuurlijk over.
Foto gemaakt op: 25-05-2011
Afmeting: 3533x2355 pixels / 29,91x19,94 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 11
Focuslengte: 246 mm.
Sluitertijd: 1/250
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
