Fotoalbum » Zoogdieren » Damhert, damherten, herkauwen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Damhert, damherten, herkauwen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Dama dama
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Damhert, damherten, herkauwen, Amsterdamse Waterleiding Duinen
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Damherten herkauwen! Herkauwers bunkeren eerst een hoeveelheid plantaardig voedsel en dat wordt later rustig herkauwd.
Vanmorgen stuitte ik op een groepje, in hertentermen heet dat een roedel, damherten wat een mooi plekje in de zon had uitgekozen om hun voedsel in de tweede ronde beter verteerbaar te maken. De dieren waren duidelijk op hun gemak en trokken zich van de fotograaf niet zoveel aan. Ik werd wel in de smiezen gehouden, maar door de afstand die ik bewaarde, voelden de herten zich absoluut niet bedreigd.
Met het statief in een lage positie en het mooie redelijk vroege licht kon ik vele foto's maken en dan ook vanuit verschillende posities. Zittend op mijn knieën heb ik zo een tijdje in het gezelschap van deze damherten door kunnen brengen.
Tot de groep herkauwers behoren bijvoorbeeld ook: koeien, schapen en geiten. Planten bevatten cellulose, deze stof is moeilijk te verteren. De meeste planteneters (herbivoren) staan op het menu van roofdieren, dus vleeseters (carnivoren). Dieren, die van alles eten heten alleseters (omnivoren). In het verre verleden moet het herkauwen zijn ontstaan. Op grazige plekken veel voedsel tot je nemen en dan op een rustigere, lees veiligere, plek het betere kauwwerk verrichten. Voor een goede vertering gaat het voedsel bij de damherten ook door een stelsel van vier magen. Door de voedselbrij nog een keer te kauwen worden de verteringssappen extra goed vermengd met het groenvoer. Ook worden de planten op deze manier nog eens een keer vermalen. Het verteren van planten vergt voor de planteneters dan ook meer dan tijd in vergelijking met het verteren van vlees bij de vleeseters.
Op de foto lijkt het wel of deze beide herten alles synchroon doen; dit geldt zowel voor het herkauwen als voor het luisteren naar de omgevingsgeluiden. De dieren kunnen hun oren onafhankelijk van elkaar richten. Met hun linkeroor werd er vermoedelijk naar mij geluisterd, terwijl het rechteroor overduidelijk ergens anders naar luisterde. Van het zicht schijnen de herten het niet zo te moeten hebben. Alleen contrasten vallen ze heel erg op. Gelukkig hebben zij hun gehoor en hun reuk om ze te waarschuwen. Onze deo's, aftershaves en eventuele andere luchtjes, die ik persoonlijk niet gebruik als ik dieren wil fotograferen, verraden onze komst al voordat wij gezien worden. Bovendien worden de zachtste geluiden opgevangen. Alleen tegen de wind in en heel stil benaderen kan een enkele keer een hert verrassen. Voor de rest, zoals al vaker heb beschreven, maak je geen illusies: “Je bent toch al gespot!”
Foto gemaakt op: 24-05-2011
Afmeting: 3648x2432 pixels / 30,89x20,59 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Dama dama
Damherten herkauwen! Herkauwers bunkeren eerst een hoeveelheid plantaardig voedsel en dat wordt later rustig herkauwd.
Vanmorgen stuitte ik op een groepje, in hertentermen heet dat een roedel, damherten wat een mooi plekje in de zon had uitgekozen om hun voedsel in de tweede ronde beter verteerbaar te maken. De dieren waren duidelijk op hun gemak en trokken zich van de fotograaf niet zoveel aan. Ik werd wel in de smiezen gehouden, maar door de afstand die ik bewaarde, voelden de herten zich absoluut niet bedreigd.
Met het statief in een lage positie en het mooie redelijk vroege licht kon ik vele foto's maken en dan ook vanuit verschillende posities. Zittend op mijn knieën heb ik zo een tijdje in het gezelschap van deze damherten door kunnen brengen.
Tot de groep herkauwers behoren bijvoorbeeld ook: koeien, schapen en geiten. Planten bevatten cellulose, deze stof is moeilijk te verteren. De meeste planteneters (herbivoren) staan op het menu van roofdieren, dus vleeseters (carnivoren). Dieren, die van alles eten heten alleseters (omnivoren). In het verre verleden moet het herkauwen zijn ontstaan. Op grazige plekken veel voedsel tot je nemen en dan op een rustigere, lees veiligere, plek het betere kauwwerk verrichten. Voor een goede vertering gaat het voedsel bij de damherten ook door een stelsel van vier magen. Door de voedselbrij nog een keer te kauwen worden de verteringssappen extra goed vermengd met het groenvoer. Ook worden de planten op deze manier nog eens een keer vermalen. Het verteren van planten vergt voor de planteneters dan ook meer dan tijd in vergelijking met het verteren van vlees bij de vleeseters.
Op de foto lijkt het wel of deze beide herten alles synchroon doen; dit geldt zowel voor het herkauwen als voor het luisteren naar de omgevingsgeluiden. De dieren kunnen hun oren onafhankelijk van elkaar richten. Met hun linkeroor werd er vermoedelijk naar mij geluisterd, terwijl het rechteroor overduidelijk ergens anders naar luisterde. Van het zicht schijnen de herten het niet zo te moeten hebben. Alleen contrasten vallen ze heel erg op. Gelukkig hebben zij hun gehoor en hun reuk om ze te waarschuwen. Onze deo's, aftershaves en eventuele andere luchtjes, die ik persoonlijk niet gebruik als ik dieren wil fotograferen, verraden onze komst al voordat wij gezien worden. Bovendien worden de zachtste geluiden opgevangen. Alleen tegen de wind in en heel stil benaderen kan een enkele keer een hert verrassen. Voor de rest, zoals al vaker heb beschreven, maak je geen illusies: “Je bent toch al gespot!”
Foto gemaakt op: 24-05-2011
Afmeting: 3648x2432 pixels / 30,89x20,59 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 10
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/200
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
