Fotoalbum » Vogels » Rietzanger, zingend, Zwaansmeerpad
Rietzanger, zingend, Zwaansmeerpad
Acrocephalus schoenobaenus
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Rietzanger, zingend, Zwaansmeerpad
Wetenschappelijke naam: Acrocephalus schoenobaenus
Wind lijkt er in ons landje altijd wel te staan. En soms maakt dat het werk van een fotograaf wel eens lastig. Als het licht dan meewerkt, kun je door een hogere sluitertijd dit probleem vaak nog opvangen.
Vandaag zat deze rietzanger uitgebreid te zingen in de braamstruiken langs het Zwaansmeerpad. Op het moment dat ik van de fiets afstapte, verdween de vogel in de dichte begroeiing. Ik heb inmiddels geleerd dat het af en toe de moeite loont om dan toch alle apparatuur maar op te stellen. Meestal komt de zanger in kwestie na verloop van tijd weer terug op zijn vertrouwde stekkie.
Deze rietzanger had een dode tak van een braamstruik opgezocht om zijn zangkunsten ten gehore te brengen. De zangvogel kwam inderdaad terug op zijn post, maar in eerste instantie onderin de wirwar van takken. De aanblik van mijn persoon was voldoende om hem te laten besluiten weer even terug te vliegen een ander punt. Niet veel later werd toch de iets hogere zangpost opgezocht en werd er voor mij, maar niet heus, een concert ten gehore gebracht. Deze rietzanger leek aardig op zijn gemak, want ik had de gelegenheid om veel foto's te maken. Zo close ben ik nog nooit oog in oog met een rietzanger geweest. Ik vind de foto ook geslaagd, omdat deze vogel ook eens met de rugzijde zichtbaar op de kiek staat. Meestal streven wij naar een foto van het front van een vogel of dier. De blik van de rietzanger was natuurlijk wel op mij gericht, waardoor het kopje met de geopende snavel ook goed in beeld is gekomen.
Als het zo waait, maak ik altijd wat extra foto's, omdat beweging op zo'n moment zeker niet uit te sluiten is. Ik heb deze foto wat later op de ochtend gemaakt. Het licht is hierdoor veel “harder”. Ik vind zelf, dat het resultaat er evengoed mag zijn. Door de instellingen op de camera aan te passen; de witbalans op zon en iets over belichten komt uiteindelijk dit resultaat uit de geheugenkaart.
Op veel fora wordt gewezen op het belang van een wit stipje in het oog van een vogel of dier, als je deze vastlegt. Je hebt dit niet altijd voor het kiezen, maar het geeft wel een extra meerwaarde aan een foto.
Foto gemaakt op: 03-06-2011
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
Wetenschappelijke naam: Acrocephalus schoenobaenus
Wind lijkt er in ons landje altijd wel te staan. En soms maakt dat het werk van een fotograaf wel eens lastig. Als het licht dan meewerkt, kun je door een hogere sluitertijd dit probleem vaak nog opvangen.
Vandaag zat deze rietzanger uitgebreid te zingen in de braamstruiken langs het Zwaansmeerpad. Op het moment dat ik van de fiets afstapte, verdween de vogel in de dichte begroeiing. Ik heb inmiddels geleerd dat het af en toe de moeite loont om dan toch alle apparatuur maar op te stellen. Meestal komt de zanger in kwestie na verloop van tijd weer terug op zijn vertrouwde stekkie.
Deze rietzanger had een dode tak van een braamstruik opgezocht om zijn zangkunsten ten gehore te brengen. De zangvogel kwam inderdaad terug op zijn post, maar in eerste instantie onderin de wirwar van takken. De aanblik van mijn persoon was voldoende om hem te laten besluiten weer even terug te vliegen een ander punt. Niet veel later werd toch de iets hogere zangpost opgezocht en werd er voor mij, maar niet heus, een concert ten gehore gebracht. Deze rietzanger leek aardig op zijn gemak, want ik had de gelegenheid om veel foto's te maken. Zo close ben ik nog nooit oog in oog met een rietzanger geweest. Ik vind de foto ook geslaagd, omdat deze vogel ook eens met de rugzijde zichtbaar op de kiek staat. Meestal streven wij naar een foto van het front van een vogel of dier. De blik van de rietzanger was natuurlijk wel op mij gericht, waardoor het kopje met de geopende snavel ook goed in beeld is gekomen.
Als het zo waait, maak ik altijd wat extra foto's, omdat beweging op zo'n moment zeker niet uit te sluiten is. Ik heb deze foto wat later op de ochtend gemaakt. Het licht is hierdoor veel “harder”. Ik vind zelf, dat het resultaat er evengoed mag zijn. Door de instellingen op de camera aan te passen; de witbalans op zon en iets over belichten komt uiteindelijk dit resultaat uit de geheugenkaart.
Op veel fora wordt gewezen op het belang van een wit stipje in het oog van een vogel of dier, als je deze vastlegt. Je hebt dit niet altijd voor het kiezen, maar het geeft wel een extra meerwaarde aan een foto.
Foto gemaakt op: 03-06-2011
Afmeting: 3648x2736 pixels / 30,89x23,16 cm
Bestanden: tiff / jpeg
Camera: Olympus E3
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm., four-thirds
Diafragma: 8
Focuslengte: 500 mm.
Sluitertijd: 1/320
ISO: 200
Statief: Manfrotto tripod
