Fotoalbum » Paddenstoelen » Geweizwam, geweizwammetjes, Speulderbos en Sprielderbos

Geweizwam, geweizwammetjes, Speulderbos en Sprielderbos
Wetenschappelijke naam: Xylaria hypoxylon

Waarschuwing:
Het juist determineren van paddenstoelen is soms een lastig karwei. De namen van paddenstoelen gebruikt op deze site geven geen garantie op de juistheid van de determinatie. Vergissingen zijn mogelijk en kunnen soms verstrekkende gevolgen hebben!!!

De geweizwam behoort tot de familie van de zakjeszwammen en mag zich daarmee een familielid noemen van de veel geroemde (zwarte) truffel (Tuber melanosporum). Ook bij het geweizwammetje is het niet moeilijk om te verklaren waar de naam vandaan komt. Als het paddenstoeltje wat ouder wordt vertakt het aan de bovenkant en gaat het geheel op een gewei lijken.
Het geweizwammetje is voor een goed beschouwer het gehele jaar te zien, maar valt toch het meest op in de herfst wanneer de zwammetjes aan de toppen vaak bedekt zijn met een wit poeder. Dit poeder valt er na aanraking gemakkelijk af. Het zijn sporen, waaruit een ongeslachtelijke voortplanting voortkomt. Later worden ook in de zwarte stammetjes sporen gevormd, waarmee de paddenstoel zich geslachtelijk voortplant.
De schimmel groeit in dood hout. Dat kunnen takken, maar ook stronken van vooral loofbomen zijn. Ik begrijp, dat er ook meer specifieke soorten zijn. Deze zijn wat kieskeurig als het gaat om de “voedingsbodem”, waarop zij zich vestigen. Een voorbeeld hiervan is de beukendopgeweizwam (Xylaria carpophila), die dus uitsluitend op de gevallen napjes van beuken voorkomt. Het geweizwammetje is een algemeen voorkomende soort, maar door zijn kleine afmeting wordt hij vaak over het hoofd gezien en dat dan ondanks het feit, dat de soort zich soms massaal op stronken laat zien.
Op het moment dat ik dit zwammetje zie, gaat mijn fantasie soms met mij op de loop. Ik vergelijk de paddenstoeltjes dan wel met in vertwijfeling naar de hemel opgeheven armen en die dan uitroepen laten horen zoals bijvoorbeeld: “Waarom moest deze boom sterven?” Dit wordt in mijn hoofd dan onmiddellijk afgestraft door: “Zodat jij weer te eten hebt!” Dergelijke gedachten laat ik vaak weer snel varen, want er is meestal genoeg te doen als je aan het fotograferen bent en anders is er regelmatig wel meer dan genoeg te zien, waar je tenminste weer vrolijk van wordt. Ik geniet van geweizwammetjes bijvoorbeeld; ik wel!

Foto gemaakt op:     22-11-2014
Afmeting:        4910x3683 pixels / 41,57x31,18 cm; 300 dpi
Bestanden:        tiff / jpeg
Camera:         Olympus E30
Gebruikte lens:    Sigma 150mm/2.8 EX DG Macro APO HSM, FT
Diafragma:        8
Focuslengte:        150 mm.
Sluitertijd:        1/8 s.
ISO:            200
Statief:        Manfrotto tripod