Fotoalbum » Landschap » Berkenstammen in Spaarnwoude
Berkenstammen in Spaarnwoude
Betula pendula
Copyright © Jan Vink
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Deze foto mag niet zonder schriftelijke toestemming worden gebruikt!
Zie voorwaarden voor het gebruik van foto's van deze site.
Berkenstammen in Spaarnwoude 4
Wandelend en op de fiets zie je meer. Dat is een waarheid als een koe. Door de geringere snelheid, die deze manier van verplaatsen met zich meebrengt, vallen details veel beter op.
In het recreatiegebied Spaarnwoude ten zuiden van het Noordzeekanaal, grofweg tussen het Westelijk Havengebied van Amsterdam en IJmuiden en begrensd door het al eerder genoemde kanaal en de spoorlijn van Haarlem naar Amsterdam Sloterdijk, kun je heerlijke fietstochten of wandelingen maken.
Tijdens mijn laatste fietstocht viel mij dit berkenbosje pas op. Zoals bijna alles in dit gebied is dit bosje zeker niet spontaan ontstaan, maar door mensenhanden aangeplant. De rechte lijnen, die de bomen als het ware in het gelid zetten en de "gang" tussen de rijen door verraden onze invloed. Deze corridor moet het onderhoud waarschijnlijk vergemakkelijken.
Op deze najaarsdag speelde het zonlicht door de al vrijwel kale takken. Misschien dat ik het daarom juist nu opmerkte, maar een paar foto's moest ik hier toch wel aan wijden.
De berk, met zijn witte afbladderende bast, is een opvallende verschijning. Zij groeien graag in vochtigere omstandigheden en leven in symbiose met de vliegenzwam (Amanita muscaria). Ik keek dan ook meteen naar deze paddenstoelen uit, maar kon ze hier in ieder geval niet vinden. Tot ver in noordelijke streken kun je berken aantreffen.
Voor de houtproductie is de berk van weinig waarde. Het hout is zacht en in de natuur rot het snel weg. De bast daarentegen gaat wel lang mee. Het kan dan ook gebeuren, dat je in de natuur een holle koker van berkenbast kunt vinden.
Oude Indianenstammen in Noord-Amerika pasten het gebruik van de berkenbast al toe bij: het bekleden van hun wigwams en kano's en het schijnt zelfs dat ze het gebruikten voor potten en pannen. Potten; oké, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar pannen.......
Hout op een vuurtje? Snap ik daar iets niet? Het zal dan wel een speciale bewerking hebben ondergaan.
In ons land komen o.a.: de ruwe berk (Betula pendula) en de zachte berk (Betula pubescens) voor.
Foto gemaakt op: 14-10-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 7.1
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Monopod
Wandelend en op de fiets zie je meer. Dat is een waarheid als een koe. Door de geringere snelheid, die deze manier van verplaatsen met zich meebrengt, vallen details veel beter op.
In het recreatiegebied Spaarnwoude ten zuiden van het Noordzeekanaal, grofweg tussen het Westelijk Havengebied van Amsterdam en IJmuiden en begrensd door het al eerder genoemde kanaal en de spoorlijn van Haarlem naar Amsterdam Sloterdijk, kun je heerlijke fietstochten of wandelingen maken.
Tijdens mijn laatste fietstocht viel mij dit berkenbosje pas op. Zoals bijna alles in dit gebied is dit bosje zeker niet spontaan ontstaan, maar door mensenhanden aangeplant. De rechte lijnen, die de bomen als het ware in het gelid zetten en de "gang" tussen de rijen door verraden onze invloed. Deze corridor moet het onderhoud waarschijnlijk vergemakkelijken.
Op deze najaarsdag speelde het zonlicht door de al vrijwel kale takken. Misschien dat ik het daarom juist nu opmerkte, maar een paar foto's moest ik hier toch wel aan wijden.
De berk, met zijn witte afbladderende bast, is een opvallende verschijning. Zij groeien graag in vochtigere omstandigheden en leven in symbiose met de vliegenzwam (Amanita muscaria). Ik keek dan ook meteen naar deze paddenstoelen uit, maar kon ze hier in ieder geval niet vinden. Tot ver in noordelijke streken kun je berken aantreffen.
Voor de houtproductie is de berk van weinig waarde. Het hout is zacht en in de natuur rot het snel weg. De bast daarentegen gaat wel lang mee. Het kan dan ook gebeuren, dat je in de natuur een holle koker van berkenbast kunt vinden.
Oude Indianenstammen in Noord-Amerika pasten het gebruik van de berkenbast al toe bij: het bekleden van hun wigwams en kano's en het schijnt zelfs dat ze het gebruikten voor potten en pannen. Potten; oké, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar pannen.......
Hout op een vuurtje? Snap ik daar iets niet? Het zal dan wel een speciale bewerking hebben ondergaan.
In ons land komen o.a.: de ruwe berk (Betula pendula) en de zachte berk (Betula pubescens) voor.
Foto gemaakt op: 14-10-2007
Afmeting: 2560x1920 pixels / 21,67x16,26 cm
Bestanden: tiff / jpeg / raw
Camera: Olympus E1
Gebruikte lens: Sigma 50-500 mm, four-thirds
Diafragma: 7.1
Focuslengte: 50 mm.
Sluitertijd: 1/125
ISO: 200
Statief: Monopod
